توجه :
ذکر اين مطلب دليل بر تاييد آن توسط سايت نمي باشد .فقط جهت گردآوري مطالب است .
از آن جمعي كه در تاريخ 14 مه 1948 بيانيهي استقلال اسراييل را امضا كردند، امروز تنها دو تن زنده ماندهاند: «ماير ويلنر» كمونيست و «زراخ وارهافتيگ» مذهبي- ناسيوناليست. در آن زمان ويلنر عضو دفتر سياسي حزب كمونيست فلسطين بود.
ويلنر در اكتبر 1918 در خانوادهاي يهودي در ويلنا (لهستان) متولد شد. نام اصلي او « برل كوونر» است. كوونر در زماني كه به عنوان كمونيست در فلسطين مبارزهي مخفي ميكرد، نام «ويلنر» را -كه اقتباسي از نام شهر زادگاهاش است- براي خود برگزيد.
برل كوونر در نوجواني به سازمان چپ صهيونيست «هاشومر هازاير» (پاسدار جوان) در ويلنا پيوست. در سال 1936 اما از آن جريان جدا شد، چرا كه فكر ميكرد سازمان از كنار مشكلات يهوديان محتاج و تحت فشار بيتفاوت ميگذرد. وقتي برل از سازمان درخواست كرد كه از يكي از دوستاناش (هيرش گيلك، كه بعدا شاعري مشهور شد) در مقابل «كارفرماي استثمارگرش» حمايت به عمل آورد، سازمان درخواست او را رد كرد و اينگونه مسايل را خارج از حوزهي فعاليت خود دانست. برل كم كم به اين نتيجه رسيد كه بين صهيونيسم و سوسياليسم تضادي پايهاي وجود دارد و پس از دو سال مطالعه و تحقيق مستمر، به كمونيسم روي آورد.
در سال 1938 برل براي ادامهي تحصيلاتاش لهستان را ترك گفت. به دليل عدم آشنايي با زبان انگليسي، برل نميتوانست به آمريكا برود و از آنجا كه در لهستان در مدرسهي يهوديان زبان عبري را آموخته بود، فلسطين مكان مناسبي براي ادامهي تحصيل او بود. او در دانشگاه عبري اورشليم تحصيلات خود را در رشتههاي فلسفه و تاريخ آغاز كرد و قصد داشت پس از پايان تحصيل به لهستان برگردد. شروع جنگ جهاني دوم اما، زندهگي او را در مسير ديگري انداخت. كوونر، كه اكنون خود را ويلنر ميناميد، به حزب كمونيست فلسطين پيوست و پس از مدتي كوتاه در كادر رهبري حزب قرار گرفت.
در سال 1947 كه تاسيس اسراييل در پيش بود، حزب كمونيست نيز طرح سازمان ملل را مبني بر تقسيم فلسطين پذيرفت. ويلنر در اينباره ميگويد: «نخست ما خواهان تشكيل يك كشور دو مليتي يهودي-عرب بوديم. اما وقتي فهميديم كه اين ممكن نيست، موافق راهحل تقسيم فلسطين به دو كشور شديم: كشوري براي يهوديان و كشوري براي عربها» . از آنجا كه حزب كمونيست در شوراي پارلمان حضور داشت، از حق امضاي بيانيهي استقلال اسراييل برخوردار بود. رهبري حزب، ويلنر را به عنوان نمايندهي خود برگزيد.
ويلنر تا به امروز نيز امضاي بيانيهي استقلال اسراييل را اقدامي صهيونيستي نميداند: «تاسيس يك كشور يهودي و يك كشور عرب براي ما به معناي رهايي يهوديان و عربهاي فلسطين از يوغ سلطهي بريتانياي كبير بود. ما ميخواستيم از اين طريق استقلال و آزادي اين دو ملت را تامين كنيم».
ويلنر در كشوري كه خود از موسسين آن بود، همواره در اپوزيسيون ماند و به همين علت به يكي از غيرمحبوبترين شخصيتها در اسراييل تبديل شد. دلايل ديگر عدم محبوبيت ويلنر در بين اسراييليان، يكي طرفداري حزب كمونيست -كه پس از مدتي ويلنر به مقام دبير اول آن رسيد- از سياستهاي شوروي سابق است و ديگر آنكه بخش اعظم رايدهندهگان اين حزب را عربهاي اسراييلي تشكيل ميدهند. ويلنر از عدم محبوبيت خود ناراحت نيست و به اعتقادش روندهاي تاريخي بر خط و مشي حزب كمونيست اسراييل صحه گذاشته است. او اما در مقابل اتهام ضد اسراييلي بودن، به شدت واكنش نشان ميدهد. در سال 1945، خلاف مواضع شوروي و ساير جريانهاي كمونيستي، حزب كمونيست فلسطين بر اين اعتقاد بود كه يهوديان فلسطين تبديل به يك خلق مستقل شدهاند و فقط اقليتي در ميان عربها نيستند: «ما همواره بر همكاري همهي نيروهاي مترقي در اسراييل تاكيد داشتهايم» . در «جبههي دمكراتيك براي آزادي و برابري» ، كه از سوي حزب كمونيست شكل گرفته بود، حتا از عضويت و همكاري صهيونيستها نيز استقبال ميشد. علاوه بر اين، اين حزب اسراييلي كه از آغاز حق موجوديت اسراييل را به رسميت ميشناخت، توانست با فعاليتهاي اجتماعي خود و دفاع قاطعانه از حقوق فلسطينيها بسياري از شهروندان عرب را به عضويت خود دربياورد. ويلنر ميگويد: «از اين رو ما تنها جرياني هستيم كه منافع واقعي اسراييل را نمايندهگي كردهايم. اين را امروز حتا مخالفين ديروز ما اقرار ميكنند» .
خلاصه و ترجمه : آزاده سپهري
(\"Hammer, Sichel, Davidstern\" , Jüdische Allgemeine Wochenzeitung, Nr. 9, 1998)
Yahood.net
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید