پيري كاهش قواي رواني و جسمي است كه در اثر گذشت زمان روي مي دهد.  تعريف پيري  در كشورهاي مختلف با توجه به شرايط فرهنگي متفاوت است. در ايران سن پيري  تعريف نشده است ولي اگر شروع دوره پيري را زمان بازنشستگي كامل از خدمت محسوب كنيم طبق قانون تأمين اجتماعي سن پيري براي مردان  60  سالگي و براي زنان 55 سالگي مي باشد و طبق قانون استخدام كشوري  سن بازنشستگي براي مردان و زنان 65 سالگي است .

 نيازهاي سالمندان
امروزه دوران پس از 60  سالگي را كه اصطلاحا دوران بازنشستگي ناميده مي شود، دوراني نيست كه فقط به انتظار مرگ سپري شود. بلكه همانگونه كه جامعه شناسان گفته اند اين مرحله از عمر،  دوران سوم زندگي است. در جامعه ما افراد به طور متوسط تا 80  سالگي اميد به زندگي دارند.
 

در اين دوران سالخوردگان را مي توان به شرح زير تقسيم بندي كرد :
1 – امكانات به اندازه كافي دارند و مايلند به استراحت بپردازند .
2 – به علت احتياج به درآمد ، به كار خود ادامه مي دهند يا حداقل اگر كاري باشد ، مايلند ادامه دهند .
3 – امكانات مالي دارند ولي چون نمي خواهند «از كار افتاده» محسوب شوند ، مايلند كار كنند .
4 – از كار افتاده و بيمارها .

نيازهاي سالمندان را در گروه هاي چهارگانه بالا مي توان به شرح زير تقسيم بندي كرد:
1 – احتياجات عاطفي
2 – احتياجات معيشتي
3 – احتياج به تفريح
4 – احتياج به شركت در زندگي اجتماعي
5 - امنيت

  احتياجات عاطفي
احتياجات عاطفي همواره وجود داشته و به همان ترتيبي كه سن افراد بالاتر مي رود ، نيازها نيز افزايش مي يابد. در گذشته توجه فرزندان به پدر و مادرها  و اصولا افراد جوان تر نسبت به مسن ترها،  بيشتر بود و اخلاق و رسوم حكم مي كرد كه به  سالمندان بيشترين احترام گذاشته شود. اما امروزه  كه غالب سالمندان  به  تنهايي در خانه خود به سر مي برند، هر قدر هم كه  وضع زندگي  آنها خوب باشد، از توجه عاطفي ديگران و اقدامات جامعه بي نياز نيستند .
 

 احتياجات معيشتي
احتياجات معيشتي شامل خوراك ، پوشاك ، مسكن و بهداشت مي شود.  غذاي سالمند  بايد سبك، قابل هضم و شامل احتياج به تفريح  
سالمندان با توجه به شرايط سني و عدم اشتغال جدي، احتياج به وقت گذراني پر بار و سالم به اقتضاي شرايط جسمي خود را دارند.
سالمندان فاقد منابع مجدد دوستي هستند ، زيرا اكثر آنها كار نمي كنند و موقعيت ايجاد روابط دوستانه در فضاي كار را ندارند و دوستان هم سن و سالشان را نيز به نوعي از دست داده اند. اين مسئله تنهايي آنها را افزايش مي دهد.
بهترين تفريحات پيشنهادي براي سالمندان ( با توجه به سواد و روحيات خاص هر فرد ) شامل مطالعه كتاب و روزنامه ، گشت و گذار در فضاي سبز، معاشرت و گفتگو با دوستان ، تماشاي فيلم ، خريد از بوفه ، نشستن روي نيمكت و تماشاي خيابان و عبور و مرور مردم ، و بخصوص تماشاي كودكان هنگام بازي و شنيدن موسيقي مي باشد. در ضمن ترتيب دادن برنامه هاي فوق العاده مثل مراسم عبادي ، جشن و كنسرت ، بازي هاي سبك تأثير بسيار خوبي در روحيه سالمند دارد و احساس يكنواختي روزها را از بين مي برد .

 احتياج به شركت در زندگي اجتماعي
افسردگي بيشتر در ميان سالمنداني وجود دارد كه تنها زندگي مي كنند و علاوه بر آن دچار ناراحتي هاي جسماني نيز هستند. بعضي از آنها بيش از يك  بار در ماه  تماس ديگري با فرزندان خود ندارند و تمام روابط و گفتگوي آنها در صحبت هاي چند دقيقه اي براي  مثال با  پستچي  و مغازه دار خلاصه مي شود . از اين رو ضروري  است كه محيط  مناسب و بهتري براي  زندگي آنها مهيا شود تا افسردگي هاي ناشي از تنهايي كاهش يابد. سالمنداني كه عليرغم سن بالا در فعاليت هاي اجتماعي حضور دارند و از روابط اجتماعي نسبتا خوبي برخوردارند، به بيماري هاي مختلف به ويژه بيماري هاي رواني كمتر دچار مي شوند .
سالمندان از احساس بطالت و بيكاري و بركنار ماندن از زندگي اجتماعي رنج مي برند . براي رفع اين احساسات بايد  برنامه هاي جمعي براي سالمندان در نظر گرفت ، مثلاً سالمندان با هم به مطالعه روزنامه و مجله بپردازند ، به گردش ها و سفرهاي كوتاه دسته جمعي بروند و مورد مشورت قرار گيرند.
مسئله مهم ديگر ، كار است. كار سَبُك بهترين وسيله براي گذراندن عمر در كهنسالي مي باشد . كار نه تنها پاسخگويي به يك نياز واقعي در ارتباط با سالمندان است بلكه با مديريت صحيح ، نتايج كار سالمندان مي تواند پاسخگوي قسمت هاي زيادي از نيازهاي جامعه باشد .
 

 امنيت
سالمند احتياج به امنيت روحي و جسمي دارد و بايد در طراحي فضاهاي مرتبط با سالمند اين مسئله مورد توجه قرار گيرد. سالمند بايد  مطمئن گردد كه  در موقع ضرورت  به كمكش خواهند شتافت و يا در  موقع  بيماري  سريع  معالجه خواهد شد  و در فضايي كه پا مي گذارد آرامش دارد  و مورد  آزار قرار نخواهد گرفت .

 بيماري هاي شايع در سالمندان
با گذشت سن و رسيدن به پيري و ضعف هاي ناشي از آن ، بستر بروز بسياري بيماري هاي جسمي و روحي براي سالمندان مهيا مي گردد كه عبارت اند از :

 پوكي استخوان
از جمله بيماري هاي شايع در سالمندان است و خطر شكستگي ستون فقرات به علت فشار و ساير شكستگي هاي متعاقب  ضربه خوردن را افزايش مي دهد. در كهولت،  درمان شكستگي و جوش خوردن بين  استخوان هاي شكسته به كندي صورت مي گيرد.

تصلب شرائين
با گذشت عمر، رسوب هاي ناشي از  مصرف چربي  ،  نمك  و قند در عروق باعث تصلب شرائين مي گردد كه در سالمندان بسيار شايع است.
يائسگي
در زنان سالمند مسئله يائسگي بعد از 50 الي 55 سالگي اتفاق مي افتد كه البته عنوان  بيماري را نمي توان به آن اطلاق كرد ولي اين پديده باعث تغييرات هورموني در زنان سالمند مي گردد كه خود تبعاتي در چهره آنان خواهد داشت و با نگراني هاي روحي همراه مي شود.
افسردگي بيشتر در ميان سالمنداني وجود دارد كه تنها زندگي مي كنند و علاوه بر آن دچار ناراحتي هاي جسماني نيز هستند. بعضي از آنها بيش از يك  بار در ماه  تماس ديگري با فرزندان خود ندارند و تمام روابط و گفتگوي آنها در صحبت هاي چند دقيقه اي براي  مثال با  پستچي  و مغازه دار خلاصه مي شود . از اين رو ضروري  است كه محيط  مناسب و بهتري براي  زندگي آنها مهيا شود تا افسردگي هاي ناشي از تنهايي كاهش يابد

استعمال دخانيات و مواد مخدر
اين موارد در سالمندان بيشتر شيوع دارد. به طور كلي افزايش مصرف مواد مخدر و دخانيات با افزايش سن نسبت مستقيم دارد.
كمبود  كلسيم  و  ويتامين " د " اين بيماري ها نزد افراد سالمند  بسيار شايع است .
 آلزايمر يا اضمحلال مغزي  
اين بيماري فقط در افراد مسن شايع است. مطالعه ، تحرك بدني و وضعيت مناسب روحي باعث عدم ابتلا و يا به تأخير افتادن در ابتلا به اين بيماري مي گردد