ترکمن ها از سپیده دم تاریخ کهن خود را با دامداری و کوچ نشینی روزگار می گذرانیدند و فرهنگ آنان با این شیوه معشیت امتزاج و تناسب یافته بود. این شیوه زندگی مستلزم آن بود که از دام به عنوان پایه اقتصاد و مهمترین مایلک دامدار، در برابر آفات گوناگون حمایت و حفاظت به عمل آید.