موريش (Moorish ) در لغت انگليسي به معناي «وابسته به اهالي شمال آفريقا» و ساينس (science ) به معناي علم و دانش و تمپل (Temple) به معناي معبد و پرستشگاه مي‌باشد. و تركيب اين سه كلمه كه عبارت مي‌شود از: «Moorish science temple» عنواني است براي فرقه‌اي كه در آمريكا تحت اسم اسلام در بين سياهان فعاليت مي‌كند.
ادامه مطلبظهور دين اسلام با اعلام جاودانگي آن و پايان يافتن دفتر نبوت توام بوده است. مسلمانان همواره ختم نبوت را امر واقع شده تلقي كرده اند، هيچ گاه براي آنها اين مساله مطرح نبوده كه پس از حضرت محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ پيغمبر ديگري خواهد آمد يا نه؟
ادامه مطلبقاديانيه يا احمديه مذهب جديدي است كه منسوب به ميرزا غلام احمد قادياني مي‌باشد.[1] وي ابتدا ادعاي اصلاح و تجديد دين اسلام را داشت، بعد ادعاي مهدويت و مسيح بودن كرد و در نهايت نيز به عقيده برخي ادعاي نبوت نمود.[2]
ادامه مطلبدر 60 مايلي لاهور مركز ايالت پنجاب، شهر قاديان قرار دارد كه غلام احمدخان قادياني در سال 1889 ميلادي در قريه احمدآباد از توابع قاديان، مسلك خود را بنياد نهاد. اين شهر موطن اصلي قاديانيه است و پيروان غلام احمد آنرا مدينه الشيخ، ناميده و حج خود را در آن شهر انجام مي دهند. قاديانيه امروز در شهرهاي مختلف جهان پراكنده هستند. در نشستي كه در اگوست 1994 م به رياست ميرزا طاهر احمد، خليفه چهارم غلام احمدخان، برگزار شد 10000 ميهمان از 70 نقطه جهان بعنوان نمايندگان قاديانيهاي مناطق مختلف حضور پيدا كردند.
ادامه مطلببنيانگذار فرقة قاديانيه ميرزا غلام احمد قادياني مي باشد، خاندان غلام احمد از بازماندگان «امير برلاس» عموي امير تيمور گركاني بوده كه در قرن 16 ميلادي از خراسان به هندوستان مهاجرت نموده اند و در شهر قاديان واقع در ناحية «گرداس پور پنجاب» ساكن شدند. «قاديان» بعد از تقسيم شبه قاره هند، از توابع هند قرار گرفته است.
ادامه مطلبدولت هاي استعمار براي تسلط بر كشورها همواره تلاش مي كردند تا از نيروهاي داخلي و اختلاف افكني بين مردم كه يكپارچه گي آنها را به هم مي زد، استفاده كنند. براي همين وقتي دولت انگليس، مبارزات ضداستعماري مردم هند به خصوص مسلمانان را باعث به خطر انداختن منافع استعماري خويش در كشور هند ديد، غلام احمد را كه اهل قاديان از ايالت پنجاب بود تحريك كردند
ادامه مطلبدولت انگليس بخاطر چپاول ثروت ملّتها و بر هم زدن اتّحاد آنها از سياست «تفرقه بيانداز و حكومت بكن» استفاده مي كرد و براي ايجاد اختلاف در بين مسلمين پيوسته دست بر فرقه تراشي زده و در برخي نواحي بوسيله مزدوران خود فرقه هايي را به وجود آورد و از عقايد مردم سوءِ استفاده مي كرد، مخصوصاً از عقيدة مهدويت نهايت استفاده را كرده و در ايران فرقه بابيت و بهائيت را راه انداختند و در هند و پاكستان فرقة قاديانه را و در نواحي مختلف فرقه هايي به همين هدف، تراشيد.
ادامه مطلبدولت هاي استكباري هر وقت بر كشوري تسلط مي يافتند، با مطالعة فرهنگ آن جامعه، افرادي به ظاهر مرتبط با آن فرهنگ را تحريك مي كردند تا با ادعاهاي تازه و با عناويني مانند اصلاح فرهنگي جامعه و... ، همان فرهنگي را كه خود مي خواستند در آن كشور رواج دهند، منتها خود در پس پرده به حمايت از اين افراد خود فروخته بر مي خواستند. براي همين وقتي دولت انگليس بر كشور هند سيطره يافت و انواع ظلم ها و حق كشي ها را بر مردم آن كشور روا ديد، عده اي از مسلمانان با تمسك به قرآن كريم، پرچم مبارزه با حكومت و نيروهاي انگليسي را بر افراشتند.
ادامه مطلبآنگونه كه از بررسي منابع بر مي آيد مبلغيني از فرقه قاديانيه در ايران حضور داشته اند كه مرحوم ميرزا حسن نيكو در كتاب خود به نام فلسفه نيكو[1] از آنها ياد مي كند و كتابهايي از آنها به زبان فارسي در دست است.
ادامه مطلبيكي از ضروريّات اسلام اين است كه سلسله پيامبران ـ عليهم السلام ـ با بعثت پيغمبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله ـ ختم شده و بعد از آن حضرت، هيچ پيامبري نيامده و نخواهد آمد. از اين روي، مانند ساير ضروريّات دين، نيازي به استدلال نخواهد داشت. در عين حال، مي توان اين مطلب را هم از قرآن كريم و هم از روايات متواتر، استفاده كرد.
ادامه مطلبقبل از پرداختن به اعتقادات صابئين، بهتر است نگاه اجمالي به زمان و مكان ومؤسس اين آئين داشته باشيم. گرچه در اين رابطه، اقوال متفاوت است امّا براي شناخت اجمالي به يكي از آنها اشاره كنيم:
ادامه مطلبپاسخ: در قرآن سه بار از صابئين نام برده شده است.[1]راغب اصفهاني مي‌گويد:«صبي از نظر لغت به معناي ميل است و چون صابئين از دين حنيف و آسماني خويش به انحراف و شرك ميل كردند، صابئين ناميده شدند.[2] برخي هم گفته‌اند: كه اصل صابئين «صابعين» و به معناي «مُغتسلين» و غسل تعميد كنندگان بوده است. و از آنجا كه فرقة صابئين، داراي سنّت غسل تعميد بوده‌اند. اين نام بر آنها نهاده شده است.[3]
ادامه مطلبدر قرآن سه بار از صابئين نام برده شده است.[1]راغب اصفهاني مي‌گويد:«صبي از نظر لغت به معناي ميل است و چون صابئين از دين حنيف و آسماني خويش به انحراف و شرك ميل كردند، صابئين ناميده شدند.[2] برخي هم گفته‌اند: كه اصل صابئين «صابعين» و به معناي «مُغتسلين» و غسل تعميد كنندگان بوده است. و از آنجا كه فرقة صابئين، داراي سنّت غسل تعميد بوده‌اند. اين نام بر آنها نهاده شده است.[3]
ادامه مطلبدر ابتدا لازم است به بررسي صائبان از نظر قرآن ، مفسران ، متكلمان و فقها اشاره داشته و سپس نكات لازم توضيح دهيم.
ادامه مطلبيكي از ادياني كه پيروانش در اسلام از اهل كتاب شمرده شده اند، دين صابئي مي‌باشد. قرآن كريم در سه جا، صابئين را در كنار مجوس و يهود و نصاري قرار داده است.[1] صابئين در گذشته، داراي فرقه‌هاي زيادي بوده اند كه به مرور ايام از بين رفته‌اند.
ادامه مطلب
