اگر انسان ماجراجويي پيشه کند بي ترديد تجربه هايي کسب مي کند که ديگران از آن محرومند ما براي در پيش گرفتن اين سفر شير يا خط انداختيم شير امد يعني بايد رفت . و ما رفتيم . اگر هم خط مي امد و حتي اگر ده بار پشت سر هم خط مي امد ما ان را شير مي ديديم و به راه مي افتاديم .
انسان ميزان همه چيز است . نگاه من است که به همه چيز معنا مي دهد . ما مي خواستيم اين گونه باشد و شد . مهم نبود که ايا شتاب زده تصميم گرفتيم يا نه . مهم آن بود که گام در راهي مي گذاشتيم که دوست داشتيم . ما به راه افتاديم و رفتيم و رفتيم . عوض شده بوديم . سفر نگاه مارا به اوجها برده بود . بزرگتر شده بوديم .