آیا واقعا هنوز زمانی از پایان مراسم عقد و عروسی نگذشته که یک زن یا یک مرد شکایت از روابط سرد و بی‏روح در زندگی مشترک خود می‏کند؟ آیا واقعا پس از برچیده شدن سفره رنگین جشن ازدواج روابط زناشویی دستخوش یکنواختی و روزمرگی می‏شود به گونه‏ای که حتی به دلیل سردی روابط باید به دادگاه خانواده مراجعه کرد؟! آیا واقعا تمام احساسات و کشش میان زوجین مربوط به قبل از ازدواج می‏شود و بعد از ازدواج گفت و گو و الفت میان زن و شوهر در حد رد و بدل شدن چند جمله در طول شبانه‏روز باشد؟ اگر شما هم دچار این یکنواختی و عدم تنوع هستید، به نکات زیر توجه کنید و آنها را در زندگی خود به کار ببندید:
1ـ به موارد و نقاط مثبت زندگی خود و همسرتان توجه و چشم بدوزید. توجه به این نقاط بدین معناست که سعی خواهید داشت افکار و احساسات منفی را کنار گذاشته و یا دور بریزید اندیشیدن و بها دادن به جنبه‏های منفی زندگی بر شدت آنها خواهد افزود. حال آنکه اگر به ابعاد مثبت زندگی مشترک و همسرتان بیندیشید دارای احساس بهتر و خوشایندی خواهید شد؛ زمانی که شما شاد و خشنود باشید دیگران از بابت «با شما بودن» احساس خوب و خوشایندی خواهند داشت. زمانی که مصاحبت با شما لذت‏بخش باشد همسرتان نیز متقابلاً تمایل بیشتر و بهتری برای «با شما بودن» و «با شما گذراندن» خواهد داشت و خود نیز دارای احساسات خوب و لذت‏بخش خواهید بود. زن و شوهرها باید با یکدیگر حرف بزنند و به همدیگر بگویند چه خواسته‏هایی دارند و از گفته‏های یکدیگر دلخور و رنجیده نشوند. در این مواقع باید به نکات و جنبه‏های مثبت زندگی اندیشید و خوبیها را در نظر داشت. آیا براستی برای شما مشکل و عذاب‏آور است که توجهتان را به آنچه در همسرتان می‏پسندید معطوف دارید؟
2ـ زوجین باید برای یکدیگر سعادت، شادی و دست‏یازی به بهترین و بالاترین از هر چیز را آرزو داشته باشند. آنان در مبانی مشترک زندگی زناشویی باید به یکدیگر اعتماد داشته و به هم احترام بگذارند. گاه دیده می‏شود که برخی از زوجین به جای اینکه متحد و متفق هم باشند خود را رقیب یکدیگر دانسته و به عناد و دشمنی با هم برمی‏خیزند. حال آنکه زوجین باید نسبت به همدیگر حسن نیت داشته و این حسن نیت در همه اقدامات و کردارشان دیده شود. آنان حتی باید در قبال تمام مواردی که بر خلاف خواسته و میلشان است، در زندگی مشترک باید صبوری و شکیبایی را پیشه خود سازند و عملاً حسن نیت خود را نسبت به زندگی مشترک به اثبات رسانیده و پایبند و وفادار به آن باشند. حال آنکه برخی از همسران با کمترین مخالفتی و یا «وزش باد مخالفی» زندگی خود را از دست رفته و نابود شده فرض کرده و هیچ گونه اهتمامی از خود برای رفع سوء تفاهمات فی ما بین به عمل نمی‏آورند. اما آنان باید بدانند حسن نیت یک طرف، متقابلاً و متعاقبا حسن نیت طرف دیگر را به همراه خواهد داشت. چنانچه شما نسبت به شریک زندگی خود عملاً و واقعا حسن نیت داشته و نشان دهید بدیهی است او هم ـ هرچند ممکن است با کمی تأخیر باشد ـ نسبت به احساس و عمل شما واکنش مثبت نشان خواهد داد. داشتن حسن نیت بهترین و سریع‏ترین راه برای تحول در روابط منجمد و سرد میان زوجین خواهد بود؛ در غیر این صورت اقداماتی که یک طرف انجام خواهد داد غیر واقعی جلوه‏گر شده و به جایی نخواهند رسید.
3ـ آنچه همه زوجین پس از ازدواج در روابط زناشویی خود احتیاج دارند احساس نزدیکی و صمیمیت و یار و همدم بودن می‏باشد. اگر شما به صمیمیت و همدلی با همسرتان توجه نشان داده و به آن تکیه می‏کنید روحیه یکنواختی و «عادی شدن» را از او دور می‏سازید اما چنانچه مدام به نقاط افتراق و اختلاف‏برانگیز توجه کنید صمیمیت و یکرنگی در زندگی مشترک را از دست داده و طولی نمی‏کشد که با کمال تعجب و افسوس از خود می‏پرسید: چرا آن صمیمیت اولیه از زندگی شما رخت بربسته است؟! از طرف دیگر وقتی که یقین دارید همسرتان را دوست دارید چرا این را بر زبان نمی‏آورید و چرا از معاشرت و مجالست با هم لذت نبرید؟ زوجین باید توجه داشته باشند هر چقدر فرصت بیشتری را با همدیگر بگذرانند روابطشان بهتر و بهتر خواهد شد.