زانودرد به‌ ویژه در سنین پیری را می‌توان به نوعی یک بیماری تلقی کرد که در حال حاضر میلیون‌ها نفر از درمان آن ناامید هستند.

 برای افرادی که از زانودرد رنج می‌برند و به‌ جای استفاده از داروهای مسکن به‌ دنبال یک درمان مؤثر هستند، این رؤیا به زودی به حقیقت می‌پیوندد. زانودرد که در پزشکی به آن «استئوآرتریت» نیز اطلاق می‌شود شایعترین نوع «آرتریت» است. این عارضه هنگامی رخ می‌دهد که غضروف پوشاننده و نرم‌کننده‌ حرکات مفصل‌ها سائیده شده و نازک می‌شود. پس از آن استخوان برای جبران این نقص شروع به ضخیم شدن و رشد زواید می‌کند. به عبارت ساده‌تر به‌ دنبال کاهش ضخامت لایه نرم غضروفی، استخوان سعی می‌کند این خلا را پر کند. وقتی استخوان‌ها به هم سائیده می‌شوند، این ناحیه دردناک و مفاصل ملتهب شده و حرکت آنها نیز محدود می‌شود.

با توجه به این واقعیت که زانو در مقایسه با سایر مفاصل بیشتر در تحرک است، نخستین مفصلی است که به این عارضه دچار می‌شود. بنابر آمار جدید از هر پنج فرد بالغ بالای 45 سال یک نفر از آرتروز زانو رنج می‌برد. در درمان این عارضه معمولا از مسکن‌ها استفاده می‌شود که مسکن تنها احساس درد را تخفیف می‌دهد اما نقش درمان‌کننده ندارد. درمان‌های جدی‌تر در این زمینه شامل جراحی‌های مفصل زانو می‌شود که با استفاده از دریل‌های مخصوص حفره‌هایی در سطح استخوان ایجاد می‌شود تا استخوان به ساخت غضروف ترغیب شود اما استفاده از مفصل مصنوعی تنها گزینه‌ قابل اتکاء برای افرادی است که قادر به انجام آن هستند.

به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه خبری اینکوئیزتیر، خوشبختانه اخیرا یک شیوه‌ جدید درمانی برای کنترل این عارضه در مراحل پایانی و گذراندن آزمایش‌های نهایی است. این روش شامل یک تزریق دارویی ساده است. این داروها به طور مستقیم به مفاصل زانو تزریق شده و عوارض جانبی بسیار کمی را نیز به‌ همراه دارند. این آمپول‌ها از مشتقات آنتی‌بادی سلول‌های بنیادی سیستم ایمنی انسان استخراج شده‌اند. اگرچه این دارو سبب تحریک رشد غضروف نمی‌شود ما این آمپول روی دو ترکیب اساسی که که عامل تشدید زانودرد هستند اثر می‌کند. یکی از این ترکیبات اینترلوکین – 1 (IL-1) و دیگری سایتوکین نام دارد که یک پیام‌رسان شیمیایی در سیستم ایمنی محسوب می‌شود.

IL-1 در اطراف مفصل جمع شده و سبب التهاب و درد مفاصل می‌شود. این ترکیب همچنین باعث افزایش احساس درد می‌شود. داروی جدید که با عنوان ABT-981 تولید شده سبب جلوگیری از تولید سایتوکین شده و در نتیجه از شکل‌گیری IL-1 در حجم وسیع جلوگیری می‌کند.