طبق قانون الهی از هرچه غیر از خدا بترسی، شرک محسوب می شه. تمامی ترس ها توهمی اند الی ترس از خدا. ترس از خدا بسیار شیرینه.
ترس از غیر خدا به این دلیل شرک محسوب میشه، چون به جای تمرکز بر روی خداوند، فکر و ذهن ما به سمت موضوع ترس منحرف می شود و خدا را نادیده می انگارد و یا او را بسیار محدود می نگرد. گاهی به خدا نظری می اندازد و گاهی به موضوع ترس.که این دوگانگی است نه یگانگی و خداوند یگانه است.
ولی خداوند می فرماید: توجه شما فقط بر خدا باشد نه چیز دیگری. و اگر بر روی هر چیز دیگری متمرکز شویم بنده و دربند آن خواهیم بود. پس بر روی خداوند متمرکز می شویم تا بنده و دربند خداوند باشیم.
ترس از غیر خدا باعث می شه که ما به جای اینکه روی خدا متمرکز باشیم روی ترس متمرکز می شویم. و انسان روی هر چه تمرکز کند، همان نصیبش می شود. پس اگر روی موضوع ترس متمرکز باشیم باعث می شود موضوع ترس نصیبمان شود. (مثل ترس از شکست، ترس از عدم موفقیت، ترس از دست دادن، ترس منحرف شدن و...)
مثالی می زنم: در موقع رانندگی اگر نگاهمان به مسیری که می پیماییم متمرکز باشد، حتماً به مقصد خواهیم رسید. ولی اگر در موقع رانندگی نگاهمان به موانع و جاهایی که می ترسیم مبادا برویم متمرکز شود، حتماً با مانع برخورد می کنیم و از جاده منحرف می شویم
پس راهکار این است که روی خود موضوعی که می خواهیم در آن موفقیت کسب کنیم متمرکز باشیم.
افراد موفق همیشه نگاه و تمرکزشان بر روی هدف شان است. آنها هدف واقعی خود را شناسایی کرده اند، به آن ایمان دارند و با ثبات قدم و بسیار استوار به هدفشان می نگرند و چشم از آن بر نمی دارند. موانع را به خوبی می شناسند. به همین دلیل به هیچ وجه به موانع هدفشان حتی نیم نگاه هم نمی اندازند.

برای همه ما پیش آمده زمان هایی که در ارتفاعات هستیم و ترس از افتادن بر ما غلبه می کند، اگر به آنجایی که می ترسیم بیفتیم، نگاه کنیم حتما این اتفاق برایمان می افتد.

ف متشرعی