تدبير ش 11

   ايمان مخلصانه، جهاد فداكارانه، ذوب شدن در امرونهى الهى، اطاعت و عبوديت مطلق در مقابل خداوند، بى ‏اعتنايى به زخارف دنيوى و جهات مادى، رحم و انصاف و عدالت نسبت  به عموم مردم، نگاه عطوفت ‏آميز  به مظلومان، به ضعيفان، به مستضعفان، ايستادگى و قاطعيت در مقابل دشمنان دين، رفتن به دنبال وظيفه در همه‏ ى شرائط و با هر گونه سختى و دشوارى؛ اينها كلمات حكمت‏آميزى است كه بشر ديروز و امروز و فردا به اين كلمات نيازمند است. نهج‏ البلاغه ‏ى اميرالمؤمنين (عليه‏الصّلاة‌‌ والسّلام) درسِ هميشه‏ ى بشريت است.            17/5/85

    اين دو تا را نمى‏شود از هم جدا كرد... « و لقد أرسلنا رسلنا بالبيّنات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم النّاس بالقسط». قسط چيست؟ قسط يعنى استقرار عدالت اجتماعى در جامعه. چه كسى مى‏تواند اين كار را انجام دهد؟ تشكيلِ يك جامعه‏ى همراهِ با عدالت و قسط، يك كار سياسى است؛ كارِ مديران يك كشور است. اين، هدف انبياست. نه فقط پيغمبر ما، بلكه عيسى و موسى و ابراهيم و همه‏ى پيغمبران الهى براى سياست و براى تشكيل نظام اســـلامى آمدند. آن وقت يك عده‏اى از روى مقدس‏مآبى عبايشان را جمع كنند و بگويند: ما به سياست كارى نداريم! مگر دين از سياست جداست؟! آن وقت تبليغات خباثت‏آميزِ غربى هم دائم دامن بزنند به اين حرف، كه: دين را از سياست جدا كنيد؛ دين را از دولت جدا كنيد. اگر ما مسلمانيم، دين و دولت به يكديگر آميخته است؛ نه مثل دو چيزى كه به هم وصل شده باشند. دين و دولت يك چيز است.            31/5/85