تدبير ش45
انسان بايستي كانون خانوادگي را حفاظت بكندعدالت صرفاً در اقتصاد نيست؛ در همة امور بايستي انسان از خداي متعال بخواهد كه عادلانه عمل كند؛ با خودش هم انسان با عدالت رفتار كند؛ با نزديكانتان با عدالت رفتار كنيد؛ با زن و فرزندتان با عدالت رفتار كنيد. گاهي بعضي از مسئولين ديديم آنچنان غرق در كار ميشوند كه يادشان ميرود از وجود همسرانشان و فرزندانشان؛ و اين ضايعاتي را درست ميكند. يعني اينجور نيست كه ما پاي تعارف باشد، بگوييم: آقا ! خواهش ميكنيم بيشتر شما به خودتان برسيد، ... اين يك تكليفي است كه انسان بايستي همسرش، فرزندانش، خانوادهاش و كانون خانوادگي را حفاظت بكند. « قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ »؛(تحريم 6) خودتان و اهلتان را حفظ كنيد.6 6 . ۸۸/۰۶/۱۶ بيانات در ديدار اعضاي هيئت دولت
تدبير ش56
كار بايستي جوري تنظيم بشود كه انسان بتواند به خانواده، فرزندان و روابط عاطفي بپردازد
در طول اين سي سال، بنده در جاهاي مختلف كه بودم - چه در زمان رياست جمهوري، چه قبل از آن در نيروهاي مسلح و جاهاي ديگر - از نزديك كساني را مشاهده كردهام كه واقعاً تعطيلي نميشناسند، استراحت نميشناسند؛ مايلند همة لحظاتشان را صرف همين كاري كه بر عهدة آنها محول است، قرار بدهند. البته من همين جا به شما عرض بكنم؛ موافق اينجور كار كردن نيستم. بنده معتقدم كار بايستي جوري برنامهريزي و تنظيم بشود كه انسان بتواند به خانوادة خود، به فرزندان خود، به روابط عاطفي بپردازد؛ خودش را له نكند. ولي خوب، بعضي هستند؛ حالا واقعاً يا ظرفيت زيادي دارند، به همه چيز در جاي خود ميپردازند و ظرف كار را لبريز ميكنند، يا اينكه از جاهاي ديگر كم ميگذارند و به كار اضافه ميكنند.11. 01/05/89 بيانات در ديدار اعضاي دفتر رهبري و سپاه حفاظت وليامر
تدبير ش 72
نقش خانواده در سلامت جامعه
مسئلة خانواده، مسئلة بسيار مهمي است: پاية اصلي در جامعه است؛ سلول اصلي در جامعه است. نه اينكه اگر اين سلول سالم شد، سلامت به ديگرها سرايت ميكند؛ يا اگر ناسالم شد، عدم سلامت به ديگرها سرايت ميكند؛ بلكه به اين معناست كه اگر سالم شد، يعني بدن سالم است. بدن كه غير از سلولها چيز ديگري نيست. هر جهازي، مجموعة سلولهاست. اگر ما توانستيم سلولها را سالم كنيم، پس سلامت آن جهاز را داريم. مسئله اينقدر اهميت دارد.
جامعة اسلامي، بدون بهرهمندي كشور از نهاد خانوادة سالم، سرزنده و بانشاط، اصلاً امكان ندارد پيشرفت كند. بالخصوص در زمينههاي فرهنگي و البته در زمينههاي غير فرهنگي، بدون خانوادههاي خوب، امكان پيشرفت نيست. پس خانواده لازم است. حالا نقض نشود كه شما ميگوييد: در غرب خانواده نيست، پيشرفت هم هست. آنچه كه امروز در ويراني بنياد خانواده در غرب روزبهروز بيشتر دارد نمودارهايش ظاهر ميشود، اينها اثرش را خواهد بخشيد؛ هيچ عجلهاي نبايد داشت. حوادث جهاني و حوادث تاريخي اينجور نيست كه زودبازده و زوداثر باشد؛ اينها بهتدريج اثر خواهد گذاشت؛ كمااينكه تا حالا هم اثر گذاشته. آن روزي كه غرب به اين پيشرفتها دست پيدا كرد، در آنجا هنوز خانواده سر جاي خودش بود؛ حتّي مسئلة جنسيت با همان رعايتهاي اخلاقي جنسي - البته نه به شكل اسلامي، بلكه به شكل خاص خودش - وجود داشت. اگر كسي با معارف غربي آشنا باشد، هم در اروپا و هم بعداً در آمريكا اين را ميبيند و مشاهده ميكند. اين مسئلة رعايتهاي اخلاقي دو جنس نسبت به يكديگر، مسئلة حيا، پرهيز از تهمت، اينها چيزهايي بود كه آن روز وجود داشت. اين بيبندوباريها و اباحيگريها بهتدريج در آنجا به وجود آمده. آن روز يك زمينههايي فراهم شد و به اينجا رسيد. وضع امروز هم فرداي بسيار تلخ و سختي را براي آنها رقم ميزند.4 14/10/90 بيانات در سومين نشست انديشههاي راهبردي با موضوع زن و خانواده
نقش همسري و مادري زن در خانواده
در مورد خانواده، حرف خيلي زياد است. مسئلة همسري، مسئلة مادري، اينها همهاش بايد تفكيك شود. زن در خانواده يك نقش همسري دارد؛ اين نقش همسري، فوقالعاده است؛ ولو اصلاً مادرياي وجود نداشته باشد. فرض كنيد زني است؛ يا مايل نيست به زايمان، يا به هر دليلي امكان زايمان برايش وجود ندارد؛ اما همسر است. نقش همسري را نبايد دستكم گرفت. ما اگر ميخواهيم اين مرد در داخل جامعه يك موجود مفيدي باشد، بايد اين زن در داخل خانه همسر خوبي باشد؛ و الاّ نميشود.
ما در دوران مبارزه و بعد از دوران مبارزه، دوران پيروزي انقلاب، آزمايش كرديم؛ مرداني كه همسران همراه داشتند، هم در مبارزه توانستند پايدار بمانند، هم بعد از انقلاب توانستند خط درست را ادامه بدهند. البته عكسش هم بود. من گاهي به اين دخترها و پسرهايي كه ميآمدند خطبة عقدشان را ميخواندم - آن وقتهايي كه ميخواندم؛ حالا كه توفيق ندارم - ميگفتم خيلي از خانمها هستند كه شوهرهايشان را اهل بهشت ميكنند؛ خيلي خانمها هم هستند كه شوهرانشان را اهل جهنم ميكنند؛ دست آنهاست. البته مردها هم عيناً همين نقش را دارند. در باب خانواده، نقش مردها را هم بايستي ناديده نگرفت. بنابراين نقش همسري، يك نقش بسيار مهمي است. بعد هم نقش مادري است.4 14/10/90 بيانات در سومين نشست انديشههاي راهبردي با موضوع زن و خانواده
جنبة قدسي ازدواج
ازدواج يك تقدسي دارد از نظر ادياني كه حالا من ميشناسم. من در اين خصوص، تفحص زيادي نكردهام. بد هم نيست كه بعضي از دوستانِ آمادة به كار در اين زمينه تفحص كنند. غالباً مراسم ازدواج، يك مراسم مذهبي است؛ مسيحيها آن را توي كليسا انجام ميدهند، يهوديها آن را در كنائسشان انجام ميدهند؛ مسلمانها هم اگرچه در مسجد انجام نميدهند، اما اگر بتوانند، در مشاهد مشرفه، و الاّ در ايام متبرك ديني و عمدتاً به وسيلة رجال دين، اين را انجام ميدهند. رجل ديني هم وقتي براي ازداوج نشست، مبالغي دين بيان ميكند. بنابراين، صبغه كاملاً صبغة ديني است. ازدواج يك جنبة قدسي دارد؛ اين جنبة قدسي را نبايد از آن گرفت. گرفتن جنبة قدسي به همين كارهاي زشتي است كه متأسفانه در جامعة ما رايج شده. اين مهريههاي سنگين به خيال اينكه ميتواند پشتوانة حفظ خانواده و حفظ زوجيت باشد، تعيين ميشود؛ در حالي كه اينجور نيست. حداكثر اين است كه شوهر از دادن امتناع ميكند، ميبرندش زندان؛ يك سال، دو سال زندان ميماند. در اين اقدام، به زن چيزي نميرسد؛ او بهرهاي نميبرد، جز اينكه كانون خانوادهاش هم متلاشي ميشود. اينكه در اسلام از حضرت امام حسين نقل شده كه فرمود: ما دخترانمان و خواهرانمان و همسرانمان را جز با مهرالسّنه عقد نكرديم، به خاطر اين است؛ و الاّ ميتوانستند. اگر امام حسين ميخواست مثلاً با هزار دينار هم عقد بكند، ميتوانست؛ لازم نبود مثلاً با پانصد درهم - دوازده و نيم اوقيه - مقيد به اين كار بشود. آنها ميتوانستند، اما كمش كردند. اين كم كردن، با يك محاسبه است؛ اين خيلي خوب است.
يا همين تشريفات زايد ازدواج - خرجهاي زياد، مجالس متعدد - كه واقعاً انسان دلش ميگيرد وقتي ميشنود. اينها از آن مواردي است كه گفتمانسازي ميخواهد. خانمهاي مؤثر، آقايان مؤثر، اساتيد دانشگاه، روحانيون، بخصوص صدا و سيما و رسانهها بايد در اين زمينهها كار كنند؛ اين را از اين حالت بيرون بياورند.4 14/10/90 بيانات در سومين نشست انديشههاي راهبردي با موضوع زن و خانواده
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید