تدبير ش28-29-30

بايد واقعاً مجموعه‏ ي آموزش و پرورش‌ونهضت سوادآموزي بنشينند و يك حدي رامعين‌كنند. حالا فرض كنيم مثلاً افراد زير سنين پنجاه سال، پنجاه‏وپنج سال يا شصت سال، اينها را يك مدتي معين كنند، بگويند تا فلان مدت - پنج سال مثلاً - مطلقاً همه بايد در سراسر كشور باسواد بشوند. حالا آنهايي كه بالاتر از اين سنين هستند، با الزامات و اهتمام كمتري به آنها پرداخته شود، نه اينكه بكلي رها شوند؛ اما‌مجموعه‏ ي كساني كه‌در‌سنين زير پنجاه يا زير پنجاه‏وپنج سال‌هستند ‌از ‌زن ‌و ‌مرد، حتماً با سواد شوند، تا ما ديگردركشور بيسواد به اين معنا نداشته باشيم.          12/2/87

   شيوه‏ي‌سازماندهي‌آموزش پرورش هم از لحاظ قالب، هم از لحاظ محتوا يك شيـــوه‏ي تقليدي محض است. اين درست نيست...اين شيوه عيوبي دارد كه يكي از عيبهايش همــين حافظه ‏محوري است به جاي‌فكرمحوري.آموزش‌وپرورش ما حافظه‏محوراست.بچه‏هابايد همينطور دايم محفوظات درست كنند... حفظ كــردنِ بچه‏هـا،كتاب‌خواندنِ ‌بچه‏ها، زيــاد خوانــدنِ بچه‏ها هيچ ‌اشكالي ‌ندارد... محفوظات خوب است؛ اما حفظ محوري بــــد است كه محور تلاش، عبارت باشد از حفظ. محورِ تلاش بايد عبارت باشد از فكر، ولو با حفظ هم همــراه باشد. خوب، اين يك عيب بزرگي است؛ اين بايد اصلاح شود.        12/2/87

ما بايد امروز اين (عيبهايي كه در نظام آموزش و پرورش ما هست) را درست كنيم. چه كسي بايد درست كند؟ متولـــي اصلـــي، آمـوزش و پرورش است. البتــه مــن ايــن را بگويم، درســت اســت ستـادي در آموزش‌وپرورش درست كردند، لازم هم است آموزش و پرورش به اين كار كمرببندد، لكن-اولياي ‌آموزش‌و پرورش- اصل،كارشناسي‌كارشناسان است.خودتان‌را ازصاحب ‏نظراني كه در شــوراي عالي انقلاب فرهنگي يا در جاهاي ديگر هستند، مطلقاً محروم نكنيد؛ از اينها استفاده كنيد و يك كار سنجيـــده‏ي پختـه، تحويل ملت‌ايران‌وتحويل‌نسلهاي‌آينده‌بدهيد، تا به عنـــوان باقيات الصالحات بماند. اين يك نكته است‌كه ‌به ‌نظر من ‌بسيار مهم است.2/2/87

آموزش‌وپرورش مسؤول تحويل دادنِ آدمهاي درس‏خوانده و كارآمد در همه‏ي سطوح است، اشتباه است اگر خيال كنيم آموزش و پرورش لزوماً مقدمــه‏ي دانشگاه اسـت؛ نه. بعضي دنيا و آخـرت خودشان را به راه يافتن به دانشگاه وصل كرده‏اند... دايره‏ي آموزش ‌و پـــرورش خيلـي وسيعتر از دانشگاه است. همت شما بايد اين باشد كه در آموزش و پرورش كساني را تربيت كنيد كه اينها به حد لازمي از فرزانگي و دانايي و معلومات دست پيدا كنند كه در هر جايي كه انساني مشغول كار هست، از اين حد از دانـش و فــرزانگي برخوردار باشــد. حالا بعضــي‏ها استعداد دارند، شوق دارند، مي‌روند دانشگاه، بعضي‏ها نه، يا شوقش را نــدارند، يا استــعدادش را ندارند، نمي‌روند.  12/2/87