3. سيره امام حسين (ع)
درتاريخ راجع به سيد الشهداء نقل شده است: ابوثمامه صيداوي (صائدي) که نام شريفش عمرو بن عبدالله است، چون ديد هنگامي زوال است، خدمت حضرت امام حسين (ع) آمد وعرض کرد: يا ابا عبدالله ! جان من فداي باد! مي بينم که اين لشکر به شما نزديک شده اند، لکن سوگند به خدا، تا من کشته نشوم، شما شهيد نخواهي شد ودوست دارم اين نماز ظهر را با شما بگزارم وآن گاه خداي را ملاقات کنم. حضرت سر به سوي آسمان بلند کرد وفرمود: نماز را به ياد آوردي، خداوند تو را از نمازگزاران و ذاکران قرار دهد! آري، اينک اول وقت نماز است. آنگاه فرمود: از اين قوم بخواهيد دست از جنگ بردارند تا ما نماز گزاريم.(10)
در ادامه روايت آمده است:
حصين بن نمير - مرد تبهکاري که در روز عاشورا به امام حسين (ع) زبان درازي کرد- فرياد زد: نماز شما قبول نيست. حبيب بن مظاهر فرمود: اي خيانتکار! نماز پسر رسول خدا (ص) قبول نمي شود ونماز تو قبول مي گردد؟...
عموم مورخان وارباب مقاتل گفته اند که سعيد بن عبداله حنفي، سينه وسر وصورت خود را سپر آن حضرت وياران قرار داد تا نماز بخوانند. چون زخم هاي بدن او فراوان شد ونتوانست روي پاي خود بايستد، به زمين افتاد ودرحالي که دعا مي کرد، رو به سوي امام حسين(ع) کرد وگفت:
اي فرزند رسول خدا ! به عهد خود وفا کردم؟ امام فرمود: بله تو پيشاهنگ ما (مقدم تر از من ) در بهشت هستي.
4. سيره امام سجاد(ع)
درحالات امام سجاد (ع) آمده است که:
«کان اذا حضرت الصلوة اقشعر جلده واصغر لونه وارتعد کالسعفه؛ چون وقت نماز مي رسيد، پوست بدن امام سجاد(ع) مي لرزيد ورنگش زرد همچون شاخه درخت مي شد.»(11)
به حضرت عرض کردند: چرا شما وقتي وضو مي سازيد، رنگ مبارکتان زرد مي شود؟ فرمود: «آيا نمي دانيد که در خدمت چه فردي مي ايستيم» ؟(12)
در روايتي از امام سجاد (ع) نقل شده :
«الذنوب التي ترد الدعا...تأخيرالصلوه المفروضات حتي تذهب اوقاتها؛ يکي از گناهاني که مانع قبول دعا مي شود(دعا را رد مي کند)، تأخير در نماز واجب است تا وقت آن بگذرد.»
همچنين آن امام بزرگوار در دعاهاي خود آورده اند:
«خدايا! ما را به منزلت کساني برسان که مراتب نماز رسيده اند وارکان آن را حفظ نموده اند و آن را در اوقاتش به پا مي دارند؛ همانند نسبت بنده و رسولت - که درود ورحمت تو بر او و خاندانش باد -مقرر نموده، دررکوع وسجود وهمه فضائل با کامل ترين وتمام ترين طهارت ورساترين مراتب خشوع به جا آورده اند». (13)
5. سيره امام صادق (ع)
از امام صادق (ع) نقل شده است:
«اذا صليت صلاة فريضه فصل لوقتها صلاة مودع يخاف ان لا يعود اليها ابداً؛ (14) هنگامي که نماز واجب را مي خواني، در وقتش بخوان؛ مانند کسي که نماز وداع مي خواند ومي ترسد که بعد از اين، توفيق خواندن نماز را نيابد».
نيز فرمود:
«اختبروا اخوانکم بخصلتين فان کانتا والا فاعرب ثم اغرب محافظه علي الصوات في مواقيتها والبر بالاخوان في العسر واليسر؛ (15) برادران ديني خود را با دوخصلت بسنجيد. اگر اين دو علامت در آن ها بود(با آنها همراهي کنيد)، وگرنه هر چه مي توانيد از آنها فاصله بگيريد(آن دونشانه عبارت اند از): 1. محافظت برنماز در وقت آن. 2. نيکي به برادران ديني در سختي وراحتي».
امام صادق (ع) نيز خطاب به يکي از ياران خود (ابن جندب) مي فرمايد:
براي شيطان دام هايي وجود دارد که يکي از آنها، اين است که انسان را از خدمت کردن به ديگران به ويژه برادران ديني باز مي دارد.
دوم اينکه با خواب، کاري مي کند که انسان به موقع نماز نخواند.(16)
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید