تدبير ش 11
در مراكز علمي ودانشگاهي به تقويت فضاي ديني وتحكيم ارزشهاي اخلاقي اهتمام بورزيد
   مسئله‏ي تربيت و فضاي ديني و فرهنگي در دانشگاهها... بسيار چيز مهمي است و كشور به اين مسئله احتياج دارد. گويي اين‏طور باور شده كه اگر كسي يا جواني به دانشگاه آمد، بايد از لحاظ رتبه ديني و فرهنگي تنزل كند و از دانشگاه بيرون بيايد! چرا عكس اين قضيه اتفاق نيفتد؟  دانشگاه طوري باشد كه وقتي جوان فارغ‏التحصيلِ دبيرستان به  دانشگاه  آمد  و از آن بيرون  آمد، از لحاظ عمق ديني و  رعايت  ديني   و   اخلاق  ديني  پيشرفت كرده باشد؛ اين را اصل قرار بدهيد؛ اين بايد بشود. كجا بهتر از دانشگاه وزمينه ي بسيار نوراني دل دانشجويان جوان ؟... بايد كاري كنيم كه عوامل دوركننده‏ي جوان از محيط ديني و تربيت ديني و اخلاق ديني كم اثر بشود. همه يك‏جور نيستند و خانواده‏ها و پدر و مادرها مختلف هستند و تأثيراتي هم هست. كاري كنيم كه اين تأثيرات به حداقل برسد. ..بهترين كساني كه مي‌توانند در مسائل ديني، اعتقادي، سياسي، معرفتي، توحيدي، پرسشگري كنند، جوانانِ دانشجو هستند. با اين زمينه و استعداد، ما بايستي براي محيط ديني دانشجو و فـضاي تربيتـي، ديني و فـرهنگي دانشگاهها تلاش كنيم.         23 /5/85                               

براي پيروزي بر استكبار، قدرت ايمان و معنويت را در خود تقويت نمائيد.
       جهاد دلاورانه و مظلومانه‌ي شما (حزب الله) كه نصرت الهي را به شما ارزاني داشت،‌ بار ديگر ثابت كرد كه سلاح‌هاي مدرن و مرگبار در برابر ايمان و صبر واخلاص‌‌،‌ ناكارآمد است و ملتي كه ايمان و جهاد دارد مغلوب سيطره‌ي قدرتهاي ستمگر نمي‌شود..شما توانستيد به حول و قوه ي الهي ثابت كنيد كه برتري نظامي، به ابزار و سلاح و هواپيما و ناو و تانك نيست،به قدرت ايمان و جهاد و فداكاري همراه با عقل و تدبير است... شما  بار  ديگر  مصداق  اين كلام  نوراني قرآن شديد:  «قَدْ كانَ لَكُمْ ءَايةٌ في فِئَتَينِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقاتِلُ في سبِيلِ اللَّهِ وَ أُخْرَي كافِرَةٌ يرَوْنَهُم مِّثْلَيهِمْ رَأْي الْعَينِ وَ اللَّهُ يؤَيدُ بِنَصرِهِ مَن يشاءُ إِنَّ في ذَلِك لَعِبرَةً لأُولي الأَبْصارِ.»          25/5/85
امروز هم تربيت انسانها مهمترين اولويت بعثت رسول الله است.
   اين مخلوق بي‏نظير الهي... ، از اولين لحظه‏ي بعثت يك جهاد مركبِ همه‏ي جانبه‏ي دشوار را آغاز كرد ...اولّين سلولهاي پيكره‏ي امت اسلامي در همان روزهاي دشوار مكه با دست تواناي پيغمبر بنا شد؛ ستونهاي مستحكمي كه بايد بناي امت اسلامي بر روي اين ستونها استوار بشود؛ اولين مؤمنين، اولين ايمان‏آورندگان، اولين كساني كه اين دانايي، اين شجاعت، اين نورانيت را داشتند كه معناي پيام پيغمبر را درك كنند و دل به او ببندند. «فمن يرد اللَّه ان يهديه يشرح صدره للاسلام». دلهاي آماده و درهاي گشوده‏ي دل به سمت اين معارف الهي و اين دستورات الهي، با دست تواناي پيغمبر ساخته شد، اين ذهنها روشن شد... و در بين اين سنگهاي خارا و غير قابل نفوذ ، اين نهالهاي سرسبز بيرون آمد.... سيزده سال گذشت و بعد بر اساس اين پايه‏هاي مستحكم،   بناي جامعه‏ي  اسلامي، جامعه‏ي مدني و نبوي، بر روي اين پايه‏ها گذاشته شد. ده سال هم امت‏سازي به طول انجاميد. اين امت‏سازي فقط سياست نبود؛ يك بخشي از آن، سياست بود. بخش عمده‏ي ديگر آن، تربيت يكايك افراد بود: «هو الّذي بعث في الاميين رسولاً منهم يتلوا عليهم آياته و يزكّيهم و يعلّمهم الكتاب و الحكمه». «يزكّيهم»؛ يك يك دلها در زير تربيت پيغمبر قرار مي‏گرفت.يغمبر به يكايك ذهنها و خردها، دانش و علم را تلقين مي‏كرد.« و يعلّمهم الكتاب و الحكمة». حكمت يك مرتبه‏ي بالاتر است. فقط اين نبود كه قوانين و مقررات و احكام  را   به آنها بياموزد، بلكه حكمت به آنها مي‏آموخت. چشمهاي آنها را بر روي حقايق عالم باز مي‏كرد. ده سال هم پيغمبر اين‏گونه و با اين روش حركت كرد از طرفي سياست، اداره‏ي حكومـت،دفاع از كيان جامعه‏ي اسلامي، گسترش دامنه‏ي اسلام، باز كردنِ راه براي اين‏كه گروههاي خارج از مدينه بتدريج و يك به يك وارد عرصه ‏ي نوراني اسلام و معارف اسلامي شوند، از طرف ديگر هم تربيت يكايك افراد.       31/5/85
با همه توان در وسط ميدان باشيد تا خدا ياريتان كند.
   خداي متعال از مؤمنين دفاع مي‏كند؛ البته مؤمني كه در ميدان قرار بگيرد؛ والّا مؤمني كه در پستوخانه‏اش دراز كشيده، از چه دفاع كند؟ مؤمني كه وارد ميدان شود، مؤمني كه هستي خود، موجودي خود، اراده‏ي خود، دست تواناي خود، ذهن فعال خود را در راه خدا به ميدان مي‏آورد - چه در ميدان علم، چه در ميدان اقتصاد، چه در ميدان سياست، چه آن روزي كه لازم باشد، در ميدان جهاد - خدا از اين مؤمن و از اين مؤمنين دفاع مي‏كند.          31/5/85
رشد استعدادها و پيشرفت مادّي در گرو حفظ و تحكيم ارزشهاي اسلامي و انقلابي است .
    ما به اين ارزشها متمسك هستيم؛ ما ارزشهاي اسلامي را مايه‏ي عزت ملي خودمان مي‏دانيم؛ ما اين ارزشها را موجب رشد استعدادها در ملتمان مي‏دانيم. ما به بركت اسلام، به حول و قوه‏ي الهي خواهيم توانست با سرعتي بيش از سرعت متعارف و معمول، قله‏ هاي علم را بالا برويم و اين قله‏ها را فتح كنيم. ما بر ضعفي كه در ساليان متمادي بر ما تحميل شده است، فائق خواهيم آمد و خودمان را قوي خواهيم كرد ... ما ايستاده‌ايم ؛ اين ملت ايستاده است.           31/5/58     
    تدبير ش 12
با برنامه‌ريـــزي در كيفيت تأثيرنماز، سلامت و استحكام خيمه سپاه را تضمين نمائيد.
آنچه در اين زمينه (نماز) وقت بگذاريد و تلاش كنيد و از نيروي مادي و معنوي خودتان در امر ترويج نماز استفاده كنيد، زيادي انجام نگرفته است؛ جا دارد. اينكه به ما گفتند « الصّلوه عمود الّدين»، بايد اين را جدي بگيريم. خيمه‏ي دين با نماز برپاست؛ هم در دينداري و تدين يك فرد، هم در اقامه‏ي يك جامعه‏ي ديني و هم در دينداري يك كشور و يك مجتمع. اگر ما نتوانيم كيفيت تأثير نماز را در اين عرض عريض و وسيع درست تشخيص بدهيم، از كوتاهي ديد ماست. و الا آن كسي كه فرموده است: «الصّلوه عمود الّدين» و آيات كريمه‏ي قــرآن كه ناطقِ به اهميت نماز هستند، خوب مي‏دانند كه اين ساز و كار چگونه و اين نقش چگونه است... تجربه‏هاي روزگار نشـــان داد.كه بي‏اعتنايي به نماز، چه بر سر يك انساني و چه بر سر جهـــــاد انسانها مي‏آورد؛ هم جهاد را تعطيل مي‏كند، هم جهت مبارزه را از جهاد بودن خارج مي‏كند و به مبارزه‏ي براي قدرت و براي هواي نفس تبديل مي‏كند... اولين واجبي كه بر پيغمبر واجب مي‏شود، نماز است؛ اول تبليغي كه براي پيغمبر خداي متعال معين مي‏كند، «و أمر اهلك بالصّلوه» است؛ توصيفي كه خداي متعال در درجه‏ي اول براي جامعه‏ي موحد بيان مي‏كند، «الّذين ان مكّنّاهم في الارض اقاموا الصّلوه» است. اين، اهميت نماز است.      27/06/85

براي داشتن انگيزه و جهت يابي درست در امور، فرماندهان و مسئولان را به تهجد و شب زنده داري ترغيب نمائيد
   براي حركت در اين ميدان آنچه كه بيش ازهمه لازم است، دو چيز است: يكي انگيزه، آن نيروي دروني كه انسان را حركت بدهد و راه ببرد؛ ديگر، آن قطب‏نمايي كه انسان، آن ستاره‏ي راهنما را فراموش نكند و جهتش كج نشود. اگر انگيزه نبود، انسان وسط راه مي‏ماند؛ مشكلات زياد است. اقامه‏ي جامعه‏ي توحيدي، اقامه‏ي عدل در ميان بشر، برپا كردن خيمه‏ي حق در بين اين همه طوفانهاي اهواي باطل، كار آساني نيست؛ انگيزه لازم است. اين انگيزه عبارت است از توجه به خدا؛ «ذكر اللَّه»؛ مدد گرفتن از پروردگار، كار را با حساب خدا انجام دادن؛ و آن قبله‏نما هم عبارت است از توجه به هدف كار و اينكه ما مقصودمان قدرت نيست، ثروت نيست، هوي‏پرستي نيست، تمنيات شخصي نيست، مـــلاحظات گوناگون سياسي نيست؛ بلكه هدفمان خداست. اين دوتا خصوصيت، اين دو عامل مهم، يعني انگيزه و جهت‌گيري در نماز خلاصه شده. و اين هم براي كساني كه بخش قابل توجهي از اين مسؤوليت را بر دوش دارند، هم براي مردمان متوسط، هم براي عموم افراد جامعه، لازم است. البته كساني كه مسؤوليتهايشان سنگينتر است، بيشتر احتياج دارند؛ آنها نيازشان به هر دو بيشتر است؛ هم به انگيزه، هم به جهت‏يابي و دقت در جهتگيري. لذا اين‏كه خداوند به پيغمبر مي‏فرمايد: « قم اللّيل الّا قليلا نصفـه او نقـص منه قليلا او زد عليه و رتّل القرآن ترتيلا»؛ شب را به ذكر خدا بگذران، بخش مهمي از شب را نماز بخوان، با خدا متصل شو. چرا؟ زيرا: «انّا سنلقي عليك قولا ثقيلا»؛ خطاب سنگيني متوجه به توست، خودت را آماده كن، براي اين است. بنابراين، ماها بيشتر احتياج داريم، ديگرِ مردم هم به نسبت در درجات مختلف به نماز احتياج دارند. نماز اهميتش اين است.       27/06/85
بطور مستمر و با ابزارهاي مفيد تبليغي براي نهادينـــه كـردن فرهنگ نماز، برنامه‌ريزي كنيد
 مقدمه ي اول و لازم اين است كه ما همه‏ي جوانها و همه‏ي مردممان را با نماز آشنا كنيم و اهميت نماز را براي اينها شرح بدهيم. اين كار متصدي لازم دارد... حقيقتاً دستگاههايمختلف بايستي در اين زمينه كار و تلاش كنند. اين، مهم است؛ اين فقط اين نيست كه ما يك آدم غافل يا بي‏نماز را به نماز مي‏كشانيم؛ اين معنايش اين است كه ما داريم پايه‏ هاي يك حركت عظيم جهاني را كه نظام جمهوري اسلامي ستون مستحكم آن است، در ميان انسانها استوار مي‏كنيم. انسانها وقتي دلشان با نماز انس گرفت و از طريق نماز با خداي متعال مأنوس و آشنا شدند، به طور طبيعي گناهان از اينها دور مي‏شود؛ دلهايشان نسبت به گناه حساس مي‏شود و آن حالت تقوايي كه در شرع مقدس قوامِ دينداري است، بتدريج در انسان حاصل مي‏شود... تأكيد مي‏كنيم اين كار را نيمه‏ كاره نگذاريد؛ ميان راه خسته نشويد. اين، براي هميشه است؛ اين كاري است كه به طور مستمر بايد ادامه داشته باشد؛ اين مثل خود نماز كه تعطيل‏بردار نيست، توقف نمي‏پذيرد؛ چون غفلت انسان موجبات فراواني دارد و خيلي چيزها انسان را غافل مي‏كند. براي اينكه با اين غفلت مبارزه بشود، نماز لازم است؛ صبح، نماز؛ ظهر، نماز؛ شب، نماز؛ نافله، فريضه، به اهميت نماز، به تأثير نماز، به شرائط معنوي نماز بايد مردم را آشنا كرد و از همه‏ي ابزارهاي مفيد تبليغ بايستي در اين راه استفاده كرد.     27/6/85