تدبير ش 8
به تربيت نيروي انساني و اصلاح رفتارها اهتمام بورزيد
مهمترين كاري كه بايد امروز ... انجام بگيرد اين است كه به مقوله‏ي پرورش - به هر شكلي - اهميت داده شود ؛ نه چون ما مسلمانيم ، مسئله فقط اين نيست. امروز در دنياي غربِ از لحاظ دانش و فناوري پيشرفته، مسئله ‏ي پرورش در بسياري از كشورها جزوِ آن مباني اصلي است؛ مسئول و مأمور پرورشي وجود دارد. به پرورش اهميت مي‏دهند. پرورش فقط ديندار شدن و عمق ايمان يافتن نيست كه ما دنبالش هستيم. پرورش تأثير خودش را در رفتارها، برخوردها، رشد شخصيت، تقويت اعتماد به نفس و جوشاندن چشمه‏ي استعداد نشان مي‏دهد. بنابراين مسئله‏ي پرورشي، يك مسئله‏ي مهم است.      12/2/85
آموزش مفاهيم و معارف قرآني رادر مراكز آموزشي نهادينه كنيد
قرآن در آموزش و پرورش حقيقتاً مهجور واقع شده است ... ما با اين سياستمداران، نخبگان سياسي و نخبگان فرهنگي و روشنفكري   كشورهاي عرب  از سالهاي متمادي قبل تا امروز ارتباط داشته‏ايم. اينها در   اظهارات   و  حرفهايشان  از  آيات  قرآن استفاده مي‏كنند؛ مثلاً ما در حرفهايمان چطور از شعر سعدي استفاده مي‏كنيم؛ همه‏ ي مردم «توانا بود هر كه دانا بود» را مي‏دانند ... آنها از قرآن همين‏طور استفاده مي‏كنند؛ ولي ما استفاده نمي‏كنيم. علت اين است كه در دوراني طولاني، قرآن در آموزش و پرورش ما، به‏ خصوص در آن سنين يادگيري مهجور بوده يا اصلاً وجود نداشته است ... بعد از پيروزي انقلاب، توقع اين بود كه يك كارِ كارستاني انجام بگيرد ... بايد فكر بشود. نه به شكل تحميلي، نه به شكل بيزاركننده و دوركننده؛ بلكه به شكل صحيح.                       12/2/85
    تدبير ش 9
تقويت ايمان ديني را مهمترين ضرورت کاري خود قرار دهيد
    آنچه براي بناي آينده‏ي ما لازم است، اولاً تقويت ايمان ديني است كه ستون اصلي كار است. بدون ايمان ديني - كه دراين ملت داراي عمق هم هست - كاري پيش نمي‏رفت، بعد از اين هم كاري پيش نمي‏رود. بايد ايمان ديني تقويت شود ... امروز دشمنان اين ملت، بزرگترين جايزه را به كسي مي‏دهند كه بتواند ... با ايمان مردم بجنگد؛ ايمان به خدا، ايمان به مردم، ايمان به راه و ايمان به موفقيت را در دل‏هاي مردم تضعيف كند ... اين ايمان‏ها در دل مردم، آنها را به حركت، به انديشيدن، به پيش رفتن، وادار مي‏كند. آن كساني كه ايمان به خدا، ايمان بهمردم، ايمان به اين راه، ايمان به موفقيت را در مردم تضعيف كنند، براي دشمن كار كرده‏اند. دشمن، بزرگترين جايزه را به اين افراد مي‏دهد.               14/3/85
  ما موازنه قدرت را در ايمان مي دانيم نه در بمب هسته اي
ما بمب هسته ‏يي لازم نداريم. ما هيچ آماج و هدفي نداريم كه بتوانيم بمب هسته‏اي را در آن جا مصرف كنيم. ما به كارگيري سلاح هسته‏اي را با احكام اسلامي مخالف مي‏دانيم؛ اين را صريحاً بيان كرده‏ايم. ما تحميل هزينه‏ي ساخت سلاح هسته‏اي و نگهداري آن را بر ملت خودمان يك تحميل بيجا و بي‏مورد مي‏دانيم. ساخت چنين سلاحي و نگهداري آن، هزينه‏هاي زيادي دارد و ما به هيچ‏وجه جايز نمي‏دانيم كه اين هزينه بر مردم تحميل شود؛ ما احتياجي نداريم. ما داعيه‏ي تسلط بر دنيا، مثل امريكايي‏ها، نداريم كه بخواهيم سلطه‏ي زور بر دنيا داشته باشيم و احتياج به بمب هسته‏اي داشته باشيم؛ بمب هسته‏اي و قدرت انفجاري ما، ايمان ماست؛ و جوانان و مردم ما در دشوارترين ميدان‏ها با كمال قدرت و با همه‏ي ايمان ايستاده‏اند ، باز هم خواهند ايستاد.                    14/3/85
 مديران ، بيماري خود شيفتگي و غفلت را با نماز و دعا درمان نمايند
بايد به خودمان و دلمان بپردازيم؛ دل ما بيش از جسم ما احتياج به مراقبت دارد. اگر بخواهيم دل، نوراني و مهبط رحمت و هدايت الهي باشد، بايد به آن بپردازيم. رها كردن دل – كه به جاذبه‏ها و مغناطيسهاي مادي بسرعت و آساني قابل جذب است – خطرناك است؛ دچار خودشيفتگي، غرور و غفلت مي‏شويم... بايستي به خودمان، دلمان وجانمان و به شستشوي رواني خودمان بپردازيم و وظايف سنگين، ما را غافل نكند. البته، راه باز است؛ همين نمازهاي پنجگانه، همين امكان دعا، همين نافله، همين نماز شب؛ همه از راههاي به خود پرداختن است؛ اين راهها را در مقابل ما باز گذاشته‏اند. اگر تنبلي نكنيم، مي‏شود؛ آن وقت انسان اعتلاء و نورانيت پيدا مي‏كند و كارهايش بركت پيدا مي‏كند. عزيزان من ! من و شما بيش از مردم عادي به اين مسائل احتياج داريم.           29/3/85  
مسئولين را ازغرّه شدن به خود يا خدا كه موجب ضلالت و هلاكت است، پرهيز دهيد
( غره شدن به خود يعني اينكه ) خدا نعمتي به انسان مي‏دهد، اما انسان از دهنده‏ي نعمت غافل مي‏شود و تصور مي‏كند كه اين خود اوست كه توانسته اين نعمت، اين موقعيت و اين فرصت را به دست آورد. ... اين همان خطاي بزرگي است كه ممكن است همه‏ي ما دچارش بشويم؛ غرّه شدن به خود.  عين همين قضيه، غرّه شدن به خداست. آيه‏ي شريفه: « فلا تغرّنكم الحياة الدّنيا و لا يغرّنكم باللَّه الغرور» (لقمان/33) درباره‏ي غرّه شدن به خداست؛ به خدا هم غرّه نشويد... » مغرور شدن به خدا يعني نابحق از خدا توقع كردن؛ بدون اينكه انسان عمل صالحي را به ميدان بياورد، از خدا پاداش بخواهد؛ اين كه انسان بگويد، ما كه بنده‏ي خوب خدا هستيم و خدا حتماً به ما كمك خواهد كرد؛ اين كه انسان از حلم الهي سوء استفاده كند و به گناه ادامه بدهد؛ از عذاب خدا خود را ايمن بداند؛ اينها همه غرّه شدن به خداست. اين غرّه شدن به خدا، همان بلايي است كه بر سر بني‏اسرائيل آمد. خداي متعال آنها را ملت برگزيده قرار داده بود؛ اما چون به  خدا غرّه شدند و وظايف خودشان را انجام ندادند ... «و انّي فضّلتكم علي العالمين»؛(بقره/122) اما همين‏ها با عمل بد خود كاري كردند كه خداي متعال درباره‏ي آنها فرمود: «ضربت عليهم الذّلة و المسكنة و باؤوا بغضب من اللَّه»،(بقره/61) و مورد خشم الهي قرار گرفتند. غرّه شدن به خدا، اين چيزها را دنبال خودش دارد...  به نعمت توجه نكردن و غفلت كردن از اصل نعمت، چيزي است كه خيلي از ماها دچارش هستيم؛ يا نعمت را انكار كردن؛ يا آن را از خدا ندانستن؛ يا به نعمت خداداده مغرور شدن، كه غرور ملازم با سقوط است و وقتي انسان غرور پيدا كرد، ساقط مي‏شود؛ اينها كفران نعمت است. جامعه‏اي راحت و برخوردار از نعم معنوي و مادي الهي كفران نعمت مي‏كند و خدا ناامني و تنگدستي را بر او تحميل مي‏كند. نتيجه‏ي كفران نعمت، اين است.          29/3/85     
 براي تقويت ايمان روشن بينانه درذهن نسل جوان برنامه ريزي کنيد  
وظيفه‏ي مهم اين است كه ما پايه‏هاي يك ايمان روشن‏بينانه و استوار را در ذهن نسلهاي جوان و رو به رشد خودمان تقويت كنيم؛ ايمانِ دور ازخرافه‏گري و سست‏انديشي، ايمانِ روشن بينانه، ايمانِ به دين، ايمانِ به نظام، ايمانِ به مردم، ايمانِ به آينده، ايمانِ به خود، ايمانِ به استقلال كشور و ايمانِ به وحدت ملي و ايماني كه در هيچ بخشي برافروزنده‏ي آتشهاي تعصب فرقه‏اي نباشد .                                   29/3/85  
تحكيم و تقويت فرهنگ ديني را با برنامه ريزي هوشمندانه و اجراي قاطع پيگيري نمائيد
نمي‏شود گفت دولت به ايمان مردم كاري ندارد؛ نه. مدتي اين فكر را ترويج كردند؛ اما اين غلط است. دولت وظيفه‏دار است. چطور وزارت بهداشت با داروفروشهاي مصنوعي ناصرخسرو مبارزه مي‏كند؛ اما وزارت ارشاد با مخدر فروشهاي فرهنگي مبارزه نكند؟! با سم‏پراكنان فرهنگي مبارزه نكند؟! اين، وظيفه‏ي دولت است؛ صدا و سيما يك جور، وزارت ارشاد يك جور و دستگاههاي گوناگون يك جور.        29/3/85