اگر براي جدايي از همسرتان، تشکيل پرونده داده ايد، بايد مواظب باشيد که طوري برخورد کنيد که وضعيت آشفته خود را از آنچه که هست بدتر نکنيد. شايد فرصتي پيش بيايد که خود شما بتوانيد از تقاضاي طلاق صرف نظر کنيد. در اين ميان، چيزهايي که ممکن است در نظر شما بي اهميت جلوه کند، ارزش زيادي پيدا مي کند و حتي ممکن است در زندگي مشترک شما سرنوشت ساز واقع شود.به عنوان مثال:
- ممکن است شما که قصد جدايي از همسرتان را داريد ، براي اين که همسر خود را مقصر نشان دهيد و دلسوزي و حمايت دوستان و فاميل را به خود جلب کنيد، در مورد همسر خود نزد آنان بدگويي کنيد. ممکن است در اين ميان عده اي فرصت طلب و دشمنِ دوست نما بخواهند از اين فرصت استفاده کنند و بدي هاي همسر شما را از آنچه که هست بزرگتر جلوه دهند که اين باعث مي شود شما بيشتراز همسر خود بيزار شويد و فرار کنيد.اگر احساس کرديد که همسرتان پشيمان شده او را مجبور نکنيد که در مقابل آشنايان و دوستان اعتراف کند که اشتباه کرده چون ممکن است از فکر زندگي مجدد با شما منصرف شود و از روي لجبازي براي طلاق پافشاري کند.

- ممکن است شما به خاطر وضعيت ناراحت کننده اي که به خاطر درخواست طلاق براي تان ايجاد شده ، خيلي پريشان و ناراحت شويد. اين وضعيت ممکن است شما را نسبت به کارهاي ضروري و شخصي روزمره بي تفاوت و بي علاقه کند. مثلاً ممکن است ميل به غذا خوردن را از دست بدهيد و آنقدر گرسنگي را تحمل کنيد که دچار ضعف شويد و چون عقل سالم در بدن سالم است وقتي ضعف و گرسنگي غلبه کرد، ديگر فکرتان درست کار نمي کند و در نتيجه نمي توانيد براي جدايي خود از همسرتان ، تصميم درست و خردمندانه اي بگيرند.

- بعضي از زوجين – شايد شما هم جزو اين دسته باشيد - براي رهايي از استرس و ناراحتي به خاطر طلاق ، بدون تجويز پزشک از داروهاي خواب آور و مسکن استفاده مي کنند که اين داروها مسلماً اثر سوء ، بر جسم و اعصاب آنها خواهند داشت.

- حتي ممکن است برخي از شما به جاي صحبت با افراد متخصص و آگاه و دلسوز در مورد جدايي از همسر ، ارتباط خود را با دوستان و آشنايان کاهش دهيد يا حتي قطع کنيد. اين انزوا و گوشه گيري به جاي اين که به شما احساس آرامش بدهد، بيشتر شما را آشفته و مضطرب خواهد کرد. چون وقتي انسان در شرايط دشوار و استرس زا قرار مي گيرد ، رفت و آمد با کساني که دوستشان دارد و يا قابل اعتماد هستند ، مي تواند باعث احساس امنيت و آرامش شما شود.

- معمولاً زن و شوهري که قصد جدايي از يکديگر را دارند بارها و به طور مکرر با يکديگر جر و بحث کرده اند و يا بارها دعوا کرده و با يکديگر قهر کرده اند و چون بعد از هر دعوا يا قهر و آشتي نتوانسته اند يک راه حل مناسب براي مشکل خودشان پيدا کنند، فکر مي کنند که زندگي مشترک غيرممکن و بي فايده است. در صورتي که چنين افرادي بايد هميشه به ياد داشته باشند که همه دعواها و قهرها لزوماً منجر به طلاق نمي شود. چه بسا ممکن است که اگر با يک فرد با تجربه و متخصص در اين مورد صحبت کنيد، مشکلات شما رفع شود و از درخواست طلاق پشيمان شويد.

- پاي فرزندان بيگناه خود را به معرکه نکشيد و آنها را مجبور نکنيد که از شما دفاع کنند و به اصطلاح ، گروه بندي نکنيد.

- اگر احساس کرديد که همسرتان پشيمان شده او را مجبور نکنيد که در مقابل آشنايان و دوستان اعتراف کند که اشتباه کرده چون ممکن است از فکر زندگي مجدد با شما منصرف شود و از روي لجبازي براي طلاق پافشاري کند.