انسان وقتي که حرف ميزند بايد بداند چه ميگويد به که ميگويد و حرفش به کجا برميخورد.چون دهان چيزي درست شبيه کمان است و حرف همانند تير.
تيراندازها را نديده اي که هنگام پرتاب تير چه آرامشي دارند و چه تمرکز و توجهي و چگونه هدف را تماشا ميکنند نشانه و هدف گيري ميکنند و اگر احساس کنند که در کنار هدف عزيزي است يا چيزي گرانبها که ممکن است آسيب ببيند هرگز تير را رها نميکنند هر چند که پاداشي سنگين را از دست بدهند.