يک مشاور نبايد به خود اجازه دهد که بگويد يک فرد خوب است يا بد، بلکه او بايد مسائل را با جو امروز باز کند و تصميم نهايي را به عهده ي طرفين بگذارد.
  
راسخون: شمار روز افزون مواد طلاق موجب شده تا صاحبنظران به فکر پیدا کردن راه حل هایی باشند که ازدواجی موفق و سالم را فراهم ساخته تا مانع از شیوع و افزایش آمار طلاق که یقینا عواقب بعدی آن بسیار دشوارتر و سخت تر است، شوند.
  
مشاوره قبل از ازدواج ابتدا در زمینه مسائل پزشکی، مساله گروههای فوتی و ژنتیکی آغاز گردید و امروزه کم کم در زمینه مسائل شخصیتی و روانی و روابط نیز در حال شکل گیری و کاربرد است.
  
مشاوره قبل ازدواج در الویت اول به روشن ساختن ملاکهایی می‌پردازند که برای داشتن یک انتخاب مناسب در ازدواج ضروری هستند.
  
عدم توجه به تعیین چنین ملاکهایی و ارزش گذاری و اولویت بندی نامناسب آنها اغلب موجب ناکامی های بعدی می‌شوند.
  
بر این اساس در مشاوره قبل از ازدواج تلاش می‌شود ملاکهای افرادی که قصد ازدواج دارند بررسی شده و
راهنمایی لازم در مورد نظر داشتن ملاکهای مناسب ارائه گردد.
  
دکتر مصطفی اقلیما، پدر علم مددکاری اجتماعی در گفتگوی اختصاصی با راسخون به لزوم مشاور از زمان خواستگاری تا عقد می پردازد،با ما باشید.
  
آقاي دکتر منظور از يک مشاور در زمينه ي ازدواج چه کسي است و در يک نگاه کلي وظيفه ي اين مشاور چيست؟
  
منظور از يک مشاور در اين زمينه نه روانپزشک است و نه روانشناس.
  
چون روانپزشک، پزشکي است که يک بيماري را تشخيص مي دهد و وقتي تشخيص داد به سراغ روانشناس
مي فرستد و روانشناس طبق آن بيماري با مريض صحبت مي کند ولي مشاور بايد يک متخصص مسائل اجتماعي باشد که فرهنگ، خانواده و خواسته ي مردم را بشناسد و اعتقاد آنها را بداند.
  
در واقع متخصصاني که درکشورهاي خارجي کار مشاوره انجام مي دهند، همه مدد کاران اجتماعي هستند.
  
چون اين افراد مي دانند دخترها و پسرها چه مي خواهند و براي ازدواج به دنبال چه مفهومي هستند.
 
توقع خانواده ها در چه سطحي است، فرهنگ ها را مي شناسند. ما مددکاران اجتماعي فرهنگ ها را با هم آشنا مي کنيم.
 
مثلاً به دختر ميگوييم که اين پسر با اين فرهنگ 30 سال بزرگ شده و تغيير نمي کند و10سال بعد با تو همگن تر مي شود ولي تغيير نمي کند.
  
يک مشاور نبايد به خود اجازه دهد که بگويد يک فرد خوب است يا بد، بلکه او بايد مسائل را با جو امروز باز کند و تصميم نهايي را به عهده ي طرفين بگذارد.
  
در ازدواج اولين چيزي که مهم است وظايف و جايگاه است که مشاور به آن افراد مي فهماند.
  
ازدواج با دوست شدن خيلي فرق دارد.
  
ازدواج منطق مي خواهد ولي دوست شدن هيچ چيز ندارد و ممکن است همه چيز سريع تمام شود.
  
البته بايد توجه داشت که اولين مشاوراني که مي توانند در اين زمينه وجود داشته باشند پدر و مادر هستند
چون آنها خصوصيات داخلي فرزندان خود را بهتر از هر مشاور ديگري مي شناسند.
  
وجود مشاور از چه زماني ضرورت پيدا مي کند؟ از ابتدا يا صرفاً در مراحل آخر.
  
قبل از اينکه عاشق شويم که ديگر نظر مشاور برايمان بي اهميت باشد بايد مشاوره کنيم.
  
چون معمولاً وقتي دختري و پسري سراغ مشاور مي روند و او به آنها مي گويد که آزمايش ژنتيک برويد آنها اگر عاشق همديگر شده باشند ديگر فايده ندارد و اگر يکي از آنها مشکل ژنتيکي هم داشته باشد و احتمال ناقص شدن بچه ي آنها نيز وجود داشته باشد، آنها حتي حاضر به قبول اين اصل علمي نيستند و مي گويند با هم ازدواج مي کنيم و مي بينيم خدا چه مي خواهد.
  
پس اين گونه مشاوره به هيچ دردي نمي خورد.
  
البته مشاوره در روز اول هم نيست و اين مشاوره بعد از مدتي است که خانواده ها دختر و پسر را قبول کردند.
  
در اين زمان مشاور واقعيت هاي زندگي که دو طرف رودربايستي کرده اند و به هم نگفته اند را طبق تخصص هايي که مددکاران اجتماعي دارند براي دو طرف باز مي کند و تمام چيزهاي مهمي که براي دوام زندگي اهميت دارند را براي آنها بازگو مي کند.
  
دکتر يک مشاور خوب چه ويژگي هايي بايد داشته باشد؟
  
معمولاً تمام افراد يک جامعه مشاورند. هر کسي در زمينه اي که تخصص دارد يک مشاور است.
  
متخصصاني که در زمينه ي خانواده مي توانند مشاوران خوبي باشند مددکاران اجتماعي هستند.
  
چون اين مسائل خانوادگي و زناشويي بيماري نيستند بلکه مسئله هستند.
  
مشاور خوب در آن زمينه بايد حداقل 10 تا 15 سال سابقه ي کاري داشته باشد.

نه اينکه صرفاً علم داشته باشد. در کشور ما متأسفانه مردم نمي دانند و بقيه هم که تحصيل کرده هستند سوء استفاده مي کنند و در زمينه اي که تخصص ندارند اظهار نظر مي کنند و اطلاعات عاميانه ي خود را به مردم مي گويند و نظر مي دهند در صورتيکه يک مشاور خوب هيچ گاه نظر خود را نمي گويد بلکه مسائل را باز گو مي کند.
  
و تصميم گيري را به عهده ي خود فرد مي گذارد.
  
البته ما در مشاوره ي خانواده نظر مي دهيم چون خانواده را يک سيستم مي دانيم و مي خواهيم سيستم مديريت خانواده را عوض کنيم. و نه ارتباطات را.
  
ما نظر مي دهيم که کجاي اين سيستم غلط بوده ولي در مشاوره ي فردي ما حق نظر دادن را نداريم.
  
پس يک مشاور خوب کسي است که تخصص دارد و تجربه و اين حرف که يک مشاور خوب مثلاً بايد خودش زن داشته باشد يا نه در هيچ جاي دنيا وجود ندارد و حرف خنده داري است و تخصص و تجربه دو فاکتور مهم و اساسي براي يک مشاور خوب است.