شيوه درست انتقاد کردن :
رعايت نکات زير مي تواند در زمان انتقاد بسيار ياري دهنده باشد.
آيا رفتار مورد انتقاد را مي توان تغييرداد؟
آيا شخص مورد انتقاد قرار گرفته علاقمند به شنيدن آن است؟
احتمال قبولي طرف انتقاد شونده چقدر است؟
از انتقاد شونده سئوال کنيد آيا منظور شما را درک کرده است؟
به فرد انتقاد شونده تفهيم کنيد که انتقادتان بازتاب ساده عقيده شماست.
از انتقاد تحکم آميز دوري کنيد، زيرا اينگونه انتقادها بلافاصله فرد را در موضع دفاعي قرار مي دهد.
سعي کنيد انتقاد را به صورت نگرش شخصي خود به موضوع بيان کنيد و کوشش کنيد او را به شيوه نگرش خود کنجکاو کنيد.
موضوع را طولاني و انتقاد را به سخنراني تبديل نکنيد زيرا شنونده را خسته و بي حوصله مي کند.
انتقاد را در زمان و مکان مناسب ابراز کنيد نه در لحظه اي که طرف مقابل آمادگي شنيدن آن را ندارد. اول صبر کنيد تا مخاطب در آرامش و خونسردي قرار گيرد تا ايرادي که از او مي گيريد موثر واقع شود.
با توجه به سطح دانش مخاطب انتقاد را بيان کرده تا براي مخاطب قابل درک باشد. نمي توان از يک روش براي تمامي افراد استفاده کرد.وقتي انتقاد مي کنيد کوشش کنيد بدون سوء نيت بوده و فقط به منظور کمک و راهنمايي باشد.
با مشکلات و احساسات فرد مقابل همدلي کنيد.
بهتر است انتقاد حضوري و بدون واسطه باشد و از انتقاد کردن غيرمستقيم بپرهيزيد.
براي حفظ آبروي اشخاص، از انتقاد و نصيحت کردن فرد در حضور ديگران خودداري کنيد.
چنانچه بخواهيد انتقاد شما با واکنش مثبت و سازنده اي همراه باشد بايد نشان دهيد نه تنها به آنچه گفته ايد متعهد هستيد بلکه به رفتار فرد در مقابل انتقاد خودتان نيز ارج مي نهيد. هرگز در انتقاد، طرف مقابل را با کسي مقايسه نکنيد. مقايسه کردن باعث دلگيري مخاطب شده و ممکن است با واکنشهاي بسيار نامناسبي مواجه شويد. اگر شخصيت و احترام مخاطب در نظر گرفته نشود نه تنها انتقاد موثر واقع نمي شود بلکه مي تواند به قطع رابطه منجر شود. انتقاداتي به نتيجه مي رسند که بسيار با دقت و هوشمندانه مطرح شوند و مخاطب بدون آنکه آزرده خاطر شود از معايب خود آگاه شود. هيچگاه در انتقاد از ديگران تصور نکنيد که آنچه نظر شماست حتماً صحيح بوده و مي بايستي شنونده بدون چون و چرا آن را بپذيرد.
انتقاد از همکاران:
رقابت در تمامي سطوح هر سازماني وجود دارد. يکي از علل آن دستيابي به امتيازات بيشتر در مقايسه با همکاران ديگر است. اين امتيازات به صورت هاي گرفتن پاداش، ارتقاي شغلي و موارد ديگر از اين قبيل است. به طور کلي هر فردي با? سطح در يک سازمان ارتباط دارد: سطوح زير دست، همکاران هم رديف و همکاران سطوح بالاتر، آنچه بسيار حائز اهميت است آنست که بدانيم در هر سطحي چگونه انتقادات خود را بيان کنيم. اگر بخواهيم از يک روش براي انتقاد از افراد مختلف استفاده کنيم، يک اشتباه بزرگ مرتکب شده ايم و چنين شيوه اي داراي نتايجي بسيار ناگوار است. در بسياري از سازمانها ديده شده افرادي که به طور کلي از ديگران به ويژه از افراد مافوق خود انتقاد مي کنند مورد بي مهري قرار گرفته و در گرفتن امتيازات و رتبه ها هميشه با مشکلات متعددي مواجه مي شوند.
بررسي روشهاي انتقاد بسيار پيچيده و داراي نکات فراواني است. انتقاد صحيح داروي تلخ ولي مفيدي است که زماني موثر خواهد بود که به موقع و درست تجويز شود، در غيراين صورت نه تنها باعث بهبودي نمي شود بلکه منجر به تشديد بيماري خواهد شد.
انتقاد از افراد قدرتمند و مافوق بدون ترس و خشم :
انتقاد نقش عمده اي در روابط اجتماعي ايفا مي کند، از انتقادها مي توان براي ايجاد تحرک در اشخاص و نفوذ در آنها ، آموزش ، بيان نيازها و خواسته ها و يا محرکي براي اصلاح و پيشرفت خود استفاده کرد. انتقادپذيري موثر نتايجي چون: افزايش رضايت شغلي ، ايجاد روابط کاري مناسب ، تقويت سلامتي فکري و روحي ، ايجاد عزت نفس ، افزايش سطح بهره وري و افزايش رقابت براي تضمين موفقيت را به دنبال دارد. اگر انتقاد کننده و انتقاد شونده مي خواهند به هدف انتقاد سازنده که همانا تغيير رفتار خاصي است دست يابند، بايد با يکديگر همکاري کنند. براي دستيابي به مفيد ضروري است تا از روش هاي انتقاد موثر و سازنده استفاده نمود.
انتقاد دوستانه و مشفقانه :
انتقاد اطلاعاتي است که مي تواند به رشد فرد کمک کند و دانش و مهارت هاي مناسب را به افراد آموزش دهد. افراد با مشاهده و درک نتايج ارزشمند انتقاد ، پذيراي انتقاد مي گردند و يا قادر به ارائه انتقاد مي شوند.
انتقاد براي بهبود:
محور اساسي هر انتقاد موثر توجه به نقش سازندگي است، بهبود و ارتقا ، معادل تغيير دانش ، تغيير نگرش و تغيير عملکرد فردي و سازماني در جهت مثبت است. در واقع هدف انتقاد بايد اصلاح و تکامل فکر و رفتار فرد مقابل باشد.
انتقاد استراتژيک :
انتقاد بايستي ضمن داشتن اهداف بلند مدت ، راه هاي نيل به آنها را نيز بيان کند. هر فردي قبل از انتقاد لازم است سوالات زير را از خود بپرسد:
ـ دقيقا از برقراري ارتباط چه انتظاري داريد؟
ـ چه رفتار يا خصوصيتي بايد تغيير کند؟
ـ انگيزه هاي انتقاد کردن چيست؟
چه راه حل ها و اهداف خاصي را مي توان ارائه کرد و چه فعاليت هايي براي دسترسي فرد به اهداف مورد انتقاد مي توان انجام داد؟
ـ ايجاد عزت نفس در افراد :
احساس عزت نفس يکي از نيازهاي اساسي کارکنان است. آنان براي برآورد اين نياز ناچار به احترام گذاردن به ديگران هستند، بنابراين يک رابطه دو طرفه چرخشي مثبت و يا منفي را مي توان در اين خصوص ايجاد کرد.
انتقاد با کلمات مثبت ، محترمانه و انگيزشي :
اين امر منجر به بهبود برقراري ارتباط و در نتيجه پذيرش آن مي شود. به اين جهت لازم است کلمات مناسب برگزيده و بيان شود
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید