متأسفانه بسيار ديده شده خانواده ها حتي دختر 30 ساله و پسر 35 ساله را به رسميت نمي شناسند و در برابر انتخاب او موضع گيري مي کنند. به عنوان مثال مي گويند اگر فلاني را انتخاب کني در مجلس عروسي تو شرکت نمي کنم.
اگر اين روزها گذرتان به مراکز مشاوره بيفتد افراد زيادي را مشاهده خواهيد کرد که منتظر مشاوره هستند. البته در ميان مراجعان همه گروه هاي سني مشاهده مي شوند. جوان، ميانسال، حتي سالمند.
بي گمان با خودتان مي گوييد سالمندان ديگر چرا؟ آنها معمولاً به عنوان ريش سفيد فاميل خودشان يک پا مشاور و مصلح اند. اما تعجب تان زماني بيشتر مي شود که تعدادي از پرونده هاي موجود در اين مراکز مشاوره را مرور کنيد.
*خانمي بعد از 40 سال زندگي مشترک از چاي خوردن شوهرش کلافه شده، چون قند را داخل فنجان زده و هنگام نوشيدن چاي ملچ و ملوچ مي کند!
*خانم 45 ساله ديگري بعد از 17 سال زندگي مشترک از طعنه ها و گوشه کنايه هاي شوهرش خسته شده و طي 17 سال نتوانسته با هيچ ترفندي حرف زدن همسرش را اصلاح کند. او که عاشق شوهرش بوده و با وجود مخالفت پدر و مادرش با او ازدواج کرده حالا نمي داند با دو دختر 10 و 13 ساله اش چطور به اين زندگي ادامه دهد.
*آقاي 32 ساله اي که شغل آزاد دارد روزي که پاي سفره عقد نشسته عروس به او گفته به خاطر من هر چه پدرم گفت قبول کن بعد از عقد مهريه ام را به تو مي بخشم. او هم باور کرده و پانصد سکه طلا مهريه را پذيرفته، در حالي که پدرش اصلاً اين ازدواج را به صلاح نمي دانسته، ولي وي برخلاف نظر پدرش عمل کرده و اکنون بعد از 9 ماه که از ازدواجشان مي گذرد عروس خانم مهريه اش را نه تنها نبخشيده، بلکه آن را مطالبه کرده است.
*خانم 25 ساله اي که همسرش را خودش انتخاب کرده بعد از چهار سال زندگي مشترک تازه فهميده تمام وعده هاي شوهرش فريب و دروغ محض بوده و حتي کار و کاسبي درستي هم ندارد و حالا او بايد کار کند و مخارج زندگي را تأمين نمايد. متأسفانه راه برگشت هم ندارد چون پدرش با او اتمام حجت کرده که با اين مرد ازدواج کني حق برگشتن به اين خانه را نداري و ...
*آقاي 33 ساله ديگري که بعد از يک دوره کوتاه دوستي با دختر مورد علاقه اش ازدواج کرده، به خاطر همسرش ارتباطش را با پدر و مادر و خانواده اش قطع کرده چون همسرش گفته سهم ارثت را همين حالا از پدر و مادرت بگير و چون آنها با اين کار موافقت نکرده اند ارتباطش را با خانواده اش قطع کرده.
*دختر خانم 23 ساله اي که بر خلاف نظر پدر و مادرش به همسري استاد خودش درآمده و در واقع همسر دوم اين آقاست، بعد از چند ماه تازه فهميده اين زندگي براي او مطلوب نيست و مادرش حق داشته که مخالف اين ازدواج باشد.
بي شک همه ما زن و شوهرهايي را مي شناسيم که با وجود مشکلات مختلف در زندگي مشترک حتي به مراکز مشاوره هم مراجعه نکرده و مستقيم راهي دادگاه خانواده شده اند و طلاق را تنها راه حل مشکل خود دانسته اند.
به راستي چه بايد کرد؟

آيا «ازدواج خود گزين» به صلاح دختر و پسر است يا ازدواجي بر اساس نظر خانواده؟

آسيب شناسي موضوع