تدبير ش 74
لزوم ايجاد فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي كتاب  
يكي از كـارهـاي ضـروري در چـرخـة توليد و عـرضـة كتاب، سـامـانـدهـي تـوزيـع و ايجاد فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي كتاب است.7 ۹۱/۰۲/۱۷  (گزارش خبري) بيانات در بازديد از نمايشگاه كتاب
ضرورت برنامه‌ريزي براي توسعه و تعميق فضاي كتابخواني
بايد به‌گونه‌اي بـرنـامـه‌ريـزي شـود كه فضاي كتابخوانـي در كشور تـوسعه و تعميق پيدا كند. ... بـايـد بـا يك برنامه‌ريـزي دقيق و تعيين اهـداف مرحله‌اي، در هر سال همگام با برگزاري نمايشگاه كتاب و افزايش جمعيت بازديد كننده، در فضاي كتابخواني كشور نيز پيشرفت چشمگيري به‌وجود آيد. ... لـزوم ارزيابي محتوايي هـر سالـه نمايشگاه كتاب بـه‌وسيله افـرادي كـارشنـاس و صـاحـب صلاحيت،[لازم است.] ... اين ارزيابي نشان خواهد داد كـه: آيـا هـر دورة نمايشگاه كتاب از نظر محتوا، نسبت بـه دورة قبل، تغيير و رشـد داشته است يا خير؟7 ۹۱/۰۲/۱۷  (گزارش خبري) بيانات در بازديد از نمايشگاه كتاب
كار بزرگ در مداحي
اين هم نعمت ديگري است كه انسان بشود مادح و ستايشگر اينها[ائمة اطهار]. گاهي انسان حقيقتي را مي‌بيند، مي‌شناسد؛ اما گاهي اين معرفت را، اين محبت را در قالب شعر، در قالب نثر بيان مي‌كند و مي‌پراكند. اين هم نعمت ديگري است كه خدا به مادحان و ستايشگران و گويندگانِ اين راه عنايت كرده؛ اين را هم بايد قدر بدانيد. خود اين مدح آشكار، مدح خودِ آن مادح است:
       مادح خورشيد مداح خود است      كه دو چشمم روشن و نامرمد است   (مولوي، مثنوي معنوي، دفتر پنجم‌)
وقتي انسان نوري را، زيبايي‌اي را مدح و ستايش مي‌كند، در واقع خود را مدح مي‌كند؛ زيرا ثابت مي‌كند كـه زيبايـي‌شناس است؛ ثابت مي‌كند كـه چشمش مي‌بيند، مي‌فهمد، درك مي‌كند. علاوه بر اين، پراكندن اين فضايل و معنويات در بين مردم، كمك به تربيت انسان‌هاست. انسان‌هـا بـا شناخت الگوهـا، بـا يـاري گرفتن از پيروي الگوهاست كه مي‌توانند به درجات عالي و مقامات برتر دست پيدا كنند. اگر در اين راه حركت كنيد، كار بزرگي كرده‌ايد.8 ۹۱/۰۲/۲۳  بيانات در ديدار جمعي از مداحان سراسر كشور
بيان كدام منقبت و فضيلت؟
اگر بنا شد نيتِ خدايي باشد، پس بايد شما نگاه كنيد ببينيد: كدام بيان، ذكر كدام منقبت، بيان كدام فضيلت، مخاطب شما را هدايت مي‌كند؟ اين آن نكته‌اي است كه من در طول اين سال‌هاي متمادي - شايد بيست و چند سال است كه ما مثل امروزي، اين نشست را با مداحان و بلبلان غزل‌خوان اين بوستان داريم - هميشه تكرار كرده‌ام. ببينيد! چه بخوانيد، چه بگوييد، مستمع شما مي‌شود متنوّر به نور فاطمة زهرا. يك چيزهايي هست كه گفتن آنها هيچ گشايشي و هيچ فتوحي در ذهن شنوندة شما به وجود نمي‌آورد، هيچ بهجتي در جان مستمع شما به وجود نمي‌آورد؛ اينها را نگوييد! آن چيزهايي را بگوييد كه دل‌ها را نرم مي‌كند، خاشع مي‌كند، به پيروي از فاطمة زهرا راغب مي‌كند. آن چيزهايي را بگوييد كه مي‌تواند مستمع شما را به پيمودن راهي كه آن بزرگوار رفت، تشجيع كند، تشويق كند. اينها فكر لازم دارد، آموزش لازم دارد؛ كار،      آسان نيست.8 ۹۱/۰۲/۲۳  بيانات در ديدار جمعي از مداحان سراسر كشور
خسران در مداحي
امروز خوشبختانه جامعة مداحان جمعيت زيادي را در سراسر كشور تشكيل مي‌دهند. كار مداح، استفادة از هنر براي بيان حقيقت است. خود اين ايستادن، با صداي خوش و با آهنگ زيبا شعري را خواندن - هم شعر هنر است، هم آهنگ هنر است، هم صدا هنر است – بـا چنديـن هنر، انسان يك حقيقتي را بيـان كند، مـي‌تـوانـد تأثير مضاعفي در ذهن مستمع و حـاضـر در مجلس و مخاطب شما بگذارد؛ اين خيلي نعمت بزرگي است، خيلي فرصت بزرگي است. جمعيت مداح‌ها هم بحمدالله روزبه‌روز توسعه پيدا كرده، مردم هم قبول دارنـد، اشتياق دارند، استقبال مي‌كنند – ايـن هم هست ديگر - پس همه چيز فـراهم است. اگر وقت اين جلسه به چيز ديگري گذشت، اگر ايـن چند هنر - هنر شعر، هنر صـدا، هنر آهنگ - در چيزي مصرف شد كه هيچ فايده‌اي براي مستمع شما نداشت، اين مي‌شود خسران. لذا كار مداحي، كار سختي است. اين‌جور نيست كه بگوييم حالا كه صدايمان خوب است، چند تا شعر هم حفظ كنيم - حالا كه الحمدلله آقايان مداح‌ها از روي كاغـذ مي‌خوانند! قديم‌ها عيب بـود كه مداح از جيبش كاغذ در بياورد، از روي كاغذ بخواند؛ قصايـد طولانـي پنجاه شصت بيتـي را از بـر مي‌خواندند؛ البته حالا لازم نيست، از روي كاغذ خواندن ايرادي هم ندارد - يك شعري از يك گوينده‌اي بگيريم، با صداي خوش بخوانيم؛ قضيه اين نيست. بايد نگاه كنيد، ببينيد، بسنجيد. اين يك مطلب كه مربوط به مداحان عزيز ماست.8 ۹۱/۰۲/۲۳  بيانات در ديدار جمعي از مداحان سراسر كشور
ضرورت توجه به ارزش‌هاي حياتبخش در مداحي
شما مي‌دانيد كه ما به شما مداح‌ها اخلاص داريم، شما را دوست مي‌داريم، كارتان را باارزش مي‌دانيم؛ منتها اين شرط بزرگ را من هميشه با مداح‌ها داشته‌ام؛ شما هم اغلبتان جوانيد، جاي فرزندان ما هستيد؛ نصيحتِ پدرانه است، ان‌شاءالله دنبال كنيد: شعرِ خوب، شعرِ پرمغز و البته شعر زيبا. خود هنر شعر اثر هم مي‌گذارد. وقتي شعر خوب بود، وقتي استخوان‌بندي شعر، الفاظ شعر، خوب بود - شعرِ خوب، با مضمون خوب - تأثيرش بيشتر هم هست؛ به‌علاوه كه سطح ذهن مردم و فكر مردم را هم بالا مي‌آورد.
بـه جامعه نگاه كنيد، ببينيد: جامعه بـه چـه چيزي احتياج دارد؟ اينها چيزهايي نيست كه امروز براي امثال شما جوان‌ها - كه الحمدلله باسواديد، بافهميد، بابصيرتيد - مخفي باشد. امروز مردم ما بحمدالله سطح فكرشان بالاست، ملت ما بلوغ فكري دارد؛ شما جامعة مداح هم همين‌جور. شما مي‌دانيد مردم به چه چيزي احتياج دارند؟ امروز مردم به دين، به اخلاق، به ايمان راسخ، به بصيرت، به شناخت دنيا، به شناخت آخرت احتياج دارند؛ همه‌مان احتياج داريم. اينكه مي‌گوييد: فاطمة زهرا در محشر وارد مي‌شود، فضاي محشر تحت تأثير عظمت دختر پيغمبر قرار مي‌گيرد، بايد محشر را بشناسيم، قيامت را بشناسيم، هيبت جلال الهي را در محشر بدانيم؛ اينها معرفت مي‌خواهد، اينها آگاهي مي‌خواهد؛ قرآن هم پر است از بياناتي كه اين معاني را به ما نشان مي‌دهد، روايات هم همين‌جور. اينها را با زبان شعر، با همان هنري كه در شما هست، بيان كنيد.
مي‌دانيد هميشه شروع يك كار، خيلي سخت است. وقتي كار شروع شد، روي غلتك افتاد، آسان‌تر مي‌شود. از يك جامعة جاهلِ متعصبِ دور از اخلاقِ گرفتار انواع و اقسام فساد، پيغمبر بتواند يكي مثل عمار را بيرون بياورد، يكي مثل ابوذر درست كند، اينها مگر كار آساني است؟ پيغمبر چه كار كرد؟ اين دندة سنگيني كه توانست اين موتور را به راه بيندازد، چه بود؟ آيات مكي را نگاه كنيد؛ در درجة اول، ذكر قيامت، ذكر عذاب الهي، ترساندن از نقمت الهي براي كافران و دُوران و كوران است؛ اينها بود كه آن تكان اول را به مردم داد. ما از اين نكته نبايد غفلت كنيم. شفاعت به‌جاي خود محفوظ، محبت به‌جاي خود محفوظ، ولايت به‌جاي خود محفوظ؛ اما خداي متعال، هم رحمت دارد، هم سخط دارد. سخط الهي را هم به ياد خودمان بياوريم؛ اول به ياد خودمان، بعد به ياد مردم. اين است كه دل‌هاي ما را تكان مي‌دهد، اين است كه ما را از اعماق جهالت‌ها و ماديگري‌ها و گرفتاري‌ها بيرون مي‌كشد؛ اينها جزو نيازهاي ماست. دنيا را بشناسيم، آخرت را بشناسيم، وظيفه را بشناسيم، جهاد را بشناسيم.
امروز ملت ما يك ملت تازه متولد شدة در دنياي گرفتار است، با يك خلقت ديگر، با يك هيئت ديگر، با يك شاكلة ديگر، با ابعاد وجودي نو. در دنيايي كه همة عوامل براي دور كردن دل‌ها و مردم از معنويت بسيج شده بودند و تلاش مي‌كردند و همچنان مي‌كنند، يك ملتي متولد شده است با زيربناي ايمان؛ اين چيز كمي است؟ اين مثل الماس مي‌درخشد. هيچ لازم نيست ما پيرايه ببنديم؛ مثل خورشيد نورافشاني مي‌كند. ما يك چنين ملتي داريم. هم معنويت، هم آگاهي‌هاي دنيوي، هم زيور دانش، هم تلاش‌هاي سياسي،   هم كار درست تبليغي، هم سازندگي خود، هم سازندگي جامعه، هم رسيدن به بناي اقتصادي،  هم رسيدن به بناي اخلاقي؛ اينها همه جزو كارهاي ماست. شما نگاه كنيد ببينيد در اين بخش‌هاي گوناگون و متنوع، چه كار مي‌توانيد بكنيد؛ چقدر مي‌توانيد آگاهي بدهيد. شاعر ما متوجه به اين نقاط باشد، گويندة ما متوجه به اين نقاط باشد، مداح ما همين‌جور؛ ببينيد چه اتفاقي مي‌افتد؟
اگر سرمايه‌هايي را كه در اختيار داريم، درست بشناسيم و به كار ببريم، بي‌نيازترين خلق خدا، ملت ما  و مسلمان‌هـا خـواهنـد بـود. همين نماز، يكي از سرمايه‌هاست. نماز را مي‌خوانيم، با غفلت عبور مي‌كنيم؛ مثل اين است كه يك انسان مبتلا به فقر غذايي، كمبود ويتامين، كمبود پروتئين، محتاج مواد لازم، به يك جعبه‌اي دسترسي پيدا كند كه پر از همة اين موادي است كه او احتياج دارد؛ بعد آن را بو كند، كنار بگذارد! خب! باز كن، بخور، استفاده كن، نيرو را بفرست به بدن خودت؛ همين‌طور بو مي‌كني، مي‌گذاري كنار؟! حالا آنهايي كه اصلاً اعتناء نمي‌كنند، هيچ! ما نماز را همين‌طور بو مي‌كنيم، مي‌گذاريم كنار! كلمه كلمة نماز درس است، كلمه كلمة نماز حال است؛ اگر قدرش را بدانيم. روزه همين‌جور است، زكات همين‌جور است، جهاد همين‌جـور است، تعاليم ديـن همين‌جـور است؛ مداحي شما هم همين‌جور است. مداحي شما هم جمله جمله‌اش، كلمه كلمه‌اش مي‌تواند مغذّي باشد؛ مي‌تواند مستمع را رشد بدهد.8 ۹۱/۰۲/۲۳  بيانات در ديدار جمعي از مداحان سراسر كشور
لزوم تشريح جزئيات فداكاري رزمندگان براي مردم
سال‌هاي دفاع مقدس به تابلويي زيبا و ظريف شبيه [است]. ... راهي که با انقلاب اسلامي آغاز شد، ادامه خواهد يافت و براي اينكه زيبايي‌هاي روزهاي دفاع مقدس از نزديك براي مخاطب توصيف شود، لازم است هزاران كتاب با معيارهاي هنري نگاشته شود تا جزئيات فداكاري رزمندگان براي مردم تشريح شود.9 ۹۱/۰۲/۲۹  (گزارش خبري) بيانات در ديدار جمعي از ايثارگران دوران دفاع مقدس