تدبير ش 15
   پيام رسا و روشن انتخابات24 آذر را در جانها بدميد
   رفتار متين و خردمندانه ي مردم و تعهّد و صداقت مسؤولان دست اندركار موجب شد كه اين بار نيز ، مردم سالاري ديني ، از نصاب سالمترين دموكراسيهاي جهان ، سالم تر و مشاركت مردم از بالاترين نصاب دموكراسيهاي غربي بيشتر باشد . جهت گيري آراء( در انتخابات 24 آذر) كه نشانه ي دلبستگي به مباني انقلاب است و افزايش حضور مردم كه سند حضور پرانگيزه‌ي آنان در صحنه‌هاي اساسي است، به همه‌ دوستان و دشمنان ملّت اران در سراسر جهان،‌ پام رسا و روشن داد. ان پام پاسخ شفاف به همه‌ ترددافكنها و وسوسه‌ها است. ان پام آن است كه ملّت اران، زنده و پرنشاط و پر امد، هدفها بلند خود را همچنان پ م‌گرد و مدانها را پ‌درپ درم‌نوردد، ان ملّت تا دستاب به حقوق‌حقه‌ خود از پا نم‌نشند و پوند خود را با نظام اسلام كه هدف آن عدالت و عزّت و اقتدار ملّ است،‌ روزبه‌روز مستحكمتر م سازد.           28/9/85
    تدبير ش 16
قم را در صف پايبندي به ولايت و كانون هدايت و تربيت باقي نگهداريد.
   سابقه‏ ي پايبندي قمي‏ها به ولايت، يك سابقه‏ ي بسيار طولاني است. حداقل يك سابقه‏ي هزار و صد ساله.آن روزي كه بسياري از مسلمانان در اقطار وسيع اسلامي از انوار معارف اهـــل بيت (عليهم‏السّلام) محروم بودند، «قم» در سالهاي آخر زندگي ائمه (عليهم‏السّلام). زمان حضرت هادي و حضرت عسكري و بعد از آن، پايگاه اشاعه‏ي اين انوار و تربيت شاگردان برجسته‏ي اهل‌بيت بود. در دوران حاضر هم قمي‏ها در ماجراي شگفت‏آور انقلاب اسلامي نقش خط شكني ايفا كردند... كه تداوم آن توانست بتدريج به حركت عمومي مردم كشور و انقلاب عظيم اسلامي بينجامد ... بعد از انقلاب هم تا امروز قم مركز خط مستقيم و اصيل انقلاب در همه‏ي ميدانها باقي مانده است و در دفاع مقدس و در مسائل گوناگون، پافشاري و پايداري قم، مردم قم و حوزه‏ي علميه‏ي معظّم قم توانسته است بسياري از آحاد ملت را در اين برهه‏ها راهنمايي كند.          18/10/85
    تدبير ش 17
حقايق ماندگار و تاريخ افتخارات ديني و ملي هر منطقه‌اي  بايد نوشته شود
    تاريخ دوران نزديك به زمان ما وقتي مورد كاوش قرار بگيرد، انسان مي‏بيند در صف مقدم غالباً مردم آذربايجان و مردم تبريز حضور و جايگاه خودشان را تثبيت كرده‏اند؛ مخصوصاً آنجايي كه مصالح عظيم تاريخي كشور درميان بوده است. مثلاً در قضيه‏ي تنباكو كه مقطع بسيار مهمي بود و دشمنان استقلال كشور قصد داشتند كشور را يكجــــا ببلعند، يكي از نقاط حساسي كه مـردم و روحانيـتِ آنجا ايستــادگـي  كردند و اثرگذاري كردند، تبريز بود؛ مرحوم آميرزا جواد مجتهد - عالم معروف تبريزي - و توده‏هاي عظيم مردم دنبال او. در قضيه‏ي مشروطيت، قضاياي تبريز شگفت‏آور است. در مورد نقش آذربايجان در مشروطيت و جهتگيري مردم آذربايجان خيلي كتاب نوشته ‏اند؛ اما به نظر من هنوز هم حرف‏هاي نگفته‏اي وجود دارد كه مي‏شود نوشت و بايد نوشت. مي‏دانيم كه جهتگيري ستارخـان و باقرخـان در مشروطيت، درست نقطه‏ي مقابل جهتگيري كساني بود كه مشروطيت انگليسي و مشروطيتِ زير پرچم بيگانه را مي‏خواستند. ستارخان در سخنراني و اعلاميه‏اش مي‏گفت: «من مي‏خواهم زير پرچـم اباالفضل العباس حركت كنم».. بودند كساني كه مي‏خواستند نهضت را بكشانند به سمت حركت انگليسي، اما ستارخان ايستادگي كرد. بعد هم  همانها بودند كه مرحوم ستارخان و مرحوم باقرخان را كشـاندند تهران و  در باغ اتابك، آنها را از بين بردند؛ هر كدام را به نحوي. جهت حركت مردم آذربايجان و مردم تبريز در مشروطيت، چنين جهتي بود: ايستادگي، اقتدار، حضور عظيم مردمي، و در خط درست دين واستقلال كشور... در قضيه‏ي مرحوم شيخ محمد خياباني - كه تبريز يك تنه ايستاد - مسأله، مسأله‏ي قرارداد وثوق‏ الدوله بود. در تهران، عمال حكومت ضعيف با يك قرارداد، امور مالي و امور نظامي كشور را دودستي تقديم كردند به انگليسي‏ها. تبريزي‏ها ايستادند. مرحوم خياباني و ديگران در مقابل اين قضيه بود كه ايستادند و آن حوادث عجيب تبريز پيشآمد كرد ...  29بهمنِ تبريز هم  ...  سرنوشت ‏ساز بود؛ و الا اگر مردم تبريز قيام 29 بهمن را نكرده بودند، اين حركت عظيم اتفاق نمي‏افتاد. در قضيه‏ي قم يك عده شهيد شدند - مثل بقيه‏ي شهادتها - كه ممكن بود مدتي سر زبانها باشد، بعد بتدريج كمرنگ شود؛ اما تبريزي‏ها وآذربايجاني‏ها نگذاشتند اين قضيه گم و فراموش شود. 29 بهمن را به عنوان چهلم شهداي قم برپا كردند. در واقع با اقامه ‏ي عزا در چهلم شهيدان، حوادث انقلاب را به مردم ديگر ايران ياد دادند. اين يك ابتكار بود، منشأ ساير حركات بود، بابركت بود. بعد مردم مناطق ديگر، چهلم شهداي تبريز را گرفتند و منتهي شد به حركتهاي عظيمي كه به پيروزي انقلاب رسيد.     28/11/85