راه راست و راه کج هر دو در جلوی انسان قرار گرفته، اگر انسان راه راست و صراط مستقیم حق را بپیماید آن وقت است که یک نوع رحمت و عنایت خاصی از ناحیه خدا شامل حالش می شود و گویی عالم به گونه ای ساخته شده که هر کس راه خدا را برود؛ پروردگار او را مدد می کند؛ راهنمایی و هدایتش می کند «والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا» (عنکبوت / 69)، دلش را نور بخشیده و قلبش را نیرو می دهد، اسباب و وسائل را برای راهش مهیا می سازد؛ رزق «من حیث لایحتسب»؛ «از جائیکه گمان نمی کند» (طلاق/3) به او می رساند و بالاخره به مرحله ای می رسد که احساس می کند به مرحله داد و ستد با خدای خویش رسیده است چون می بیند هرچه که او در کردار خالصانه تر رفتار می کند؛ عنایات الهی بیشتر شامل حالش می گردد در این وقت است که بنده به مرحله رضا و تسلیم رسیده است.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید