نیازهای فردا را امروز دیدن، نشانه خرد و دانش می باشد. نیروئی را در امروز برای فردا اندوختن، نشانه قدرت و توانائی می باشد. نادان، تنها امروز را می بیند و خردمند امروز و فردا را. آنکه نیاز آینده را بهتر تشخیص دهد، علمش بیشتر و عقلش کاملتر خواهد بود. ولی اگر نیاز امروز با نیاز فردا مباین باشد، نمی تواند به نیاز فردا پی ببرد. پیش بینی هائی که در پدیده های این جهان شده و ذخیره هائی که برای فردای آنها، آماده گردیده، به درد امروز آنها نمی خورد چون گذشته آنها با آینده آنها تباین دارد. تشخیص نیاز آینده ای که با نیاز گذشته صددرصد مغایرت داشته باشد، از دانشی عظیم و علمی نامتناهی برمی خیزد و دانش نامحدود مادی از آن عاجز می باشد.
اینک نمونه ای از پیش بینی های آفرینش در جنین انسان:
جنین انسان، دارای چشم و گوش می باشد؛ در صورتیکه چشم و گوش مورد نیاز جنین نمی باشد و در آینده به آنها نیازمند خواهد بود. شش های جنین و دستگاه تفس، به درد وی نمی خورد؛ بلکه اگر یکدم بکار افتد، مرگ وی حتمی خواهد بود. شش ها در جنین، ذخیره آفرینش می باشد، برای فردای وی. جنین انسان، دارای دست و پا است، در صورتی که چیزی را بر نمی دارد و نیاز به دفاع از خود ندارد و راه نمی رود. و بطور کلی، بخش بزرگی، از اعضای جنین، مورد نیاز وی نمی باشد و همه آنها اندوخته ای هستند، برای فردای وی. این پیش بینی ها در دستگاه آفریده ها، و این اندوخته های خلقت نشانه حکمت و علم نامتناهی و قدرت نامتناهی آفریننده جهان می باشد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید