تجلیات جمالیه و جلالیه حضرت حق بر مؤمنان و کفار در قیامت :
برای توضیح یک مثال میزنیم: فرض کنید پادشاهی است که در تحت حکومت او جماعاتی زندگی می کنند. یک عده افراد مطیع و فرمانبردار و اهل صلاح و پاکیزگی هستند، و یک عده اهل ظلم و طغیان و تعدی و تمرد میباشند. پادشاه بار میدهد و تمام افراد مطیع و اهل صلاح را در بارگاه خود به دعوت فرا میخواند. همه حاضر میشوند و پادشاه به همه آنان جائزه میدهد، صله میدهد، لباس و خلعت میدهد، با آنها می نشیند و همصحبت میشود، و گفتگو میکند و می خندد، و همه را در پرتو توجهات و عنایات خود مورد تجلیل و تکریم قرار میدهد. برای این افراد، پادشاه ظهور نموده، و اینان در دربار، نظر بر قدرت و عظمت او دارند. در آن روز پادشاه نیز فرمان میدهد که افراد ظالم و خائن و متقلب را بگیرید و در بند کنید! به فرمان او خدم و حشم، به دنبال دستگیری افراد متمرد میروند، و آنانرا در زنجیر نموده و میگیرند و می آورند. در آنروز قدرت پادشاه بر آنان نیز ظاهر میشود، چون خود را به تمام معنی در دست او گرفتار می بینند و دیگر نمی توانند بگویند: ما فرار می کنیم، و ما خود را نجات میدهیم، و دسته بندی های ما موجب رهائی ماست.
باری، قدرت و عظمت سلطان برای هر دو دسته؛ مطیع و متمرد ظهور و بروز دارد، اما این کجا و آن کجا؟ آنها در برابر جمال سلطان، و در کنف مهر و عنایت او، و در پرتو احسان و إنعام او، در باغها و نسیم ها آرمیده اند. و اینان در سجن و عذاب، و زنجیر و زندان، معذب، و در گلخن عفن زندگی بسر میبرند. آنها در برابر مراحم و عنایات، و اینان در برابر نقمات و نکایات. آری، هر دو دسته در برابر تجلیات سلطان واقعند؛ ولی تجلیات دسته اول جمال است و تجلیات دسته دوم جلال. جمال لطف است و احسان، تجلیل است و اکرام، مرحمت است و إنعام. جلال قهاریت است و غضب، جبروتیت است و شدت، بأس است و نقمت.
ای آخر هر اول، وی اول هر آخر *** ای ظاهر هر باطن، وی باطن هر ظاهر
انوار جمال تست در دیده هر مؤمن *** آثار جلال تست در سینه هر کافر
قد صار لنا الطرف فی وجهکم واله *** قد ظل لنا العقل فی حسنکم حآئر
ترجمه: ما در سیمای شما واله و شیدا ایم و عقل ما در زیبایی شما سرگردان است.
(دیوان مغربی ص71و72)
مؤمنین که از دنیا میروند پیوسته در مظاهر جمال حضرت حق جل و علا هستند؛ آن به آن مورد سلام و تکریم و تجلیل و تعظیم میباشند، که قرآن کریم این واقعیت را در سوره های مختلفه ـ بر حسب سیر و مقامی که هر کدام در دنیا داشته اند، و بر حسب مقدار قرب با پروردگار ـ برای ما بیان میکند. و کافران نیز در تحت بروز و ظهور اسم قهار، و جبار، و شدید المحال، و أشد المعاقبین بوده و در تحت ظهور و بروز اسماء جلالیه هستند. و این ظهور و تجلی به اندازه ای قوی است که شرکاء مشرکین، انکار عبادت آنها را نسبت به خود می نمایند و میگویند: «ما کنتم إیانا تعبدون؛ (در حقیقت) شما ما را نمی پرستیدید (بلکه هوای نفس خود را می پرستیدید)» (یونس/28). و مشرکین نیز انکار عبادت خود را نسبت به آنها می کنند و میگویند: «و الله ربنا ما کنا مشرکین ؛ به خدایی که پروردگار ماست (سوگند) ما مشرک نبودیم» (انعام/23). توحید بر همه منکشف؛ ولیکن تجلیات جلال، موجب محجوبیت مشرکان و کافران از تجلیات جمال است.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید