در طي ماه هاي آخر بارداري ، نوزاد زمان خواب و بيداري خود را تنظيم مي کند. مادر مي تواند بر اساس حرکات کودک در شکم خود، اين الگو را تشخيص دهد.
بعضي نوزادان در طي روز در شکم مادر ساکت هستند و تکاني نمي خورند. ولي هنگام شب تکان زيادي در شکم مادر دارند. اين گروه از نوزادان ممکن است بعد از تولد هم، تمام روز را بخوابند و در عوض، تمام شب را بيدار بمانند.
بعضي نوزادان هم بر عکس گروه اول، در طي روز که مادر فعاليت دارد آنها هم فعال هستند و شب ها آرام. الگويي که نوزاد در اين زمان براي خواب و بيداري خود دارد، تا مدت کوتاهي بعد از تولد هم ادامه مي يابد. عوامل محيطي وجود دارند که مي توانند اين الگوي خواب دروني را تغيير دهند و باعث بيدار نگه داشتن نوزاد در طي شب شوند. مؤثرترين روش اين است که مادر به چشم هاي نوزاد خيره شود. اين کار باعث مي شود ضربان قلب و فشارخون کودک افزايش يابد و بيشتر بيدار بماند. روش هاي ديگر شامل روشن کردن چراغ در اتاق کودک ، صحبت کردن در کنار کودک ، بازي کردن با کودک و قلقلک دادن اوست.
ولي با تاريک شدن هوا و رسيدن شب، ديگر هيچ کدام از کارهايي را که در بالا گفته شد انجام ندهيد تا کودک به آرامي بخوابد.
البته نوزاد نبايستي تمام روز را هم بيدار بماند و چند ساعت خوابيدن در طي روز براي او لازم است. شب نيز براي شيرخوردن بايد بيدار شود. هدف از انجام اين کارها اين است که نوزاد در طي روز بيشتر بيدار باشد.
دو تا سه روز اين کارها را انجام دهيد. با اين کار به کودک خود ياد مي دهيد که روز، بايد بازي و فعاليت کند و شب، بايد بخوابد.