تدبير ش 75  خرداد 91
در معارضه با قدرت‌هاي مادي
شما در يك نظامي ركن اساسي واقع شده‌ايد - مجلس شوراي اسلامي يك ركن اساسي است - كه اين نظام در وسط دنياي آشفتة مادي سر برآورده و دارد نداي معنويت مي‌دهد؛ مسير حركت دنياي مادي را تخطئه مي‌كند. خب! طبيعي است كه با دشمني‌ها مواجه مي‌شود. اينكه بعضي هي اشكال مي‌كنند - گوشه كنايه، صريح - كه آقا دنيا را با خودتان مقابل نكنيد، به نظر من حرفي از سرِ نينديشيدن است. شما وقتي كه داعية حكومت معنوي و ديني داريد، وقتي مي‌گوييد مردم‌سالاري ديني يا مردم‌سالاري اسلامي، اين خودش اولِ دعواست. مشكل دنيا، مواجه شدن با دعوت دين است. دنيا كه عرض مي‌كنيم، مراد، همين دستگاه‌هاي اداره‌كنندة دنياست؛ اينها كساني هستند كه قوامشان، هويتشان بر اساس غارت انسان‌ها، ضربة به انسانيت، ضربة به ارزش‌هاي انساني، براي تمتعات مادي است. فرعون‌هاي تاريخ را شنيده‌ايد، ديده‌ايد. خب! فرعون‌هاي تاريخ در مقابل ارزش‌هاي انساني قرار دارند؛ دنيا دست اينهاست. در مقابلة با اينها، شما وقتي كه يك دستگاه مديريتي و حكومتي به وجود مي‌آوريد كه داعية آن عبارت است از گرايش به معنويت، دفاع از ارزش‌هاي انساني، دفاع از ارزش‌هاي الهي - كه روح و معناي ارزش‌هاي انساني هم همين است - طبيعي است كه يك معارضه‌‌هايي دارد. خب! در راه اين معارضه، بايد به يك قدرتي متكي بود. اين قدرت، قدرت سلاح مادي و بمب اتم و اينها نيست؛ اين قدرت، يك قدرت معنوي است؛ اتكاء به خداست؛ اين اساس قضيه است. من و شما - بنده بيشتر از شما - محتاجيم به اينكه نيتمان را، دلمان را، هدفمان را بيش از پيش خدايي كنيم. اگر اين شد، مشكلات حل خواهد شد؛ اگر اين شد، ما پيش خواهيم رفت؛ اگر اين شد، دشمن از غلبة بر ما نااميد خواهد شد. ... واقع قضيه اين است؛ اگر انسان در اين نظام الهي توانست رابطة خودش با خدا را مستحكم كند، به هر نسبتي كه در اين راه پيش برويم، بلاشك در مقابلة با دشمن، موفقيت‌هايمان زياد خواهد شد؛ موانع برداشته خواهد شد؛ اين را بايد در نظر گرفت. البته در هر سِمتي، در هر كاري، در هر مأموريتي، يك اقتضائاتي وجود دارد؛ مجلس هم طبعاً اقتضائاتي دارد؛ در دولت كه باشيد، اقتضائات ديگري دارد؛ در دستگاه‌‌هاي گوناگون ديگر يا در خارج از دستگاه‌‌هاي حاكميتي كه باشيد، اقتضائات ديگري وجود دارد. هدف بايد اين باشد: براي خدا كار كنيم. بسياري از اشكالاتي كه امروز به ما مي‌گيرند - كه خيلي‌اش هم بر ما وارد است - اگر چنانچه اين نيت را، اين جهت‌گيري را درست كرديم، اين اشكالات به خودي‌خود برطرف خواهد شد.5   5.  24/03/91  بيانات در ديدار نمايندگان مجلس نهم

تدبير ش 76  تير 91
لزوم شناسايي و پيشگيري ازآسيب‌هاي بيداري اسلامي
مسئلة بيداري اسلامي ... اين حادثة بزرگي كه در دنياي اسلام به‌وجود آمده است كه از تونس شروع شد و در مصر عظمتي پيدا كرد و بعد به كشورهاي ديگر منتقل شد، اين يك حادثة عجيبي است، نظير ندارد؛ در تاريخ ما هرچه انسان نگاه مي‌كند، اين حادثه يك حادثة عظيمي است، حادثة معمولي نيست. اين حادثه مي‌تواند مسير دنيا را عوض كند، مي‌تواند تسلط ظالمانة استكبار و صهيونيزم را بر دنياي اسلام، كه سال‌هاي متمادي است ادامه دارد، قطع كند؛ مي‌تواند امت اسلامي را متشكل كند؛ به شرط اينكه تداوم پيدا كند. حركت‌هاي اسلامي داراي موفقيت‌هايي هستند و در خطرِ شكست‌هايي هستند؛ آسيب‌هايي متوجه اينها مي‌شود، بايد اين آسيب‌ها را شناخت و از آنها پيشگيري كرد. امروز خوشبختانه ملت‌هاي مسلمان در شمال آفريقا خوش درخشيدند، خوب حركت كردند. حركت، حركت عظيمي است و بحمداللَّه تا امروز حركت موفق بوده است؛ لكن توجه كنيد كه غرب و در رأس آنها آمريكا و صهيونيسم با همة وجود به‌ميدان آمده‌اند و بيشتر به‌ميدان خواهند آمد تا بتوانند اين حركت را مهار كنند و بر اين امواج سوار بشوند؛ ملت‌ها بايد بيدار باشند. آنها غافلگير شدند، نمي‌توانستد و نتوانستند پيش‌بيني كنند. اين غافلگيري مكر الهي است: «وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ اللّهُ وَاللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ».(آل‌عمران 54 )
در قضية لبنان هم با غلبة جوانان مقاوم لبناني بر ارتش مسلطِ مسلحِ صهيونيستي غافلگير شدند. در انقلاب اسلامي ايران در سي و سه سال قبل از اين هم غافلگير شدند. اين غافلگيري‌ها ادامه داشته است. در اين حوادث غافلگير شدند و نتوانستند پيش‌بيني كنند و پيشگيري كنند، لكن در صدد تداركند. يكي از كارهايشان اين است كه انگيزه‌هاي مردم را كم كنند. جوانان دنياي اسلام - چه زنان، چه مردان و نخبگان دنياي اسلام و به‌خصوص كشورهايي كه انقلاب كردند - بايد بدانند كه اگر در صحنه بايستند و مقاومت كنند، پيروزي آنها بر همة ساز و برگ استكبار قطعي است. همة ابزارهاي اقتدار قدرت‌هاي استكباري در مقابل حضور مردم، در مقابل ايمان ملت‌ها كند است، ناكارآمد است. پول دارند، سلاح دارند، بمب اتم دارند، ارتش‌هاي مجهز دارند، وسايل ديپلماسي دارند، اما همة اينها در مقابل ايمان ملت‌ها ناكارآمد است.
مراقب باشيد كه اين ايمان از دست نرود؛ با ايجاد اختلاف، با سرگرم كردن و مشغول كردن، جوان‌ها را يك جور، پير‌ها را يك جور، مذهبي‌‌ها را يك جور، غير مذهبي‌‌ها را يك جور. اجتماع مردم بر اساس شعار‌هاي ديني و اسلامي، تنها چيزي است كه مي‌تواند اين ملت‌ها را پيش ببرد. ما تجربة ممتد و طولاني‌اي در اين زمينه داريم.4  
4.  21/04/91  بيانات در ديدار شركت‌كنندگان در اجلاس جهانی «زنان و بيداري اسلامي»