چند تن از زنان پاکدامن و وارسته زمان رسول الله، عهده دار رسيدگي به امام حسين عليه السلام در دوران نوزادي‌اش بوده‌اند؛ از آن جمله ام سلمه ، سلمي بنت عميس و امٌ ايمن .
از امام صادق عليه السلام نقل شده است که همسايه هاي ام ايمن نزد رسول الله آمده و گفتند:« يا رسول الله! امٌ ايمن ديشب، از گريه خواب نداشت و تا صبح گريه مي کرد.»
پيامبر خدا امٌ ايمن را فرا خواند و به او فرمود:« اي ام ايمن! خدا چشم تو را گريان نکند. به من خبر دادند که همه شب را گريه مي کردي. چه چيز تو را گريانده است؟»
امٌ ايمن عرض کرد:« يا رسول الله! خواب خيلي هولناکي ديدم و تا صبح گريه کردم.»
پيامبر فرمود:« خوابت را براي پيامبر خدا بگو که خدا و پيامبرش به حقايق امور آگاه ترند.» عرض کرد:« گفتنش برايم خيلي سخت است.»
پيامبر به او فرمود:« ان الرؤيا ليست علي ما تري.(حقيقت خواب و رؤيا، آنچه که ديده اي نيست.) بنابراين خوابت را براي پيامبر خدا باز گو.»
ام ايمن گفت:« خواب ديدم بعضي از اعضاي بدن شما در خانه من افتاده است.»
پيامبر به او فرمودند:« اي امٌ ايمن، آسوده خاطر باش. فاطمه سلام الله عليها فرزندي به دنيا مي آورد و تو عهده‌دار نگهداري و آرام‌کردن نوزاد خواهي بود.»
هنگامي که فاطمه سلام الله عليها حسين عليه السلام را به دنيا آورد، روز هفتم بود که پيامبر فرمان داد موهاي سر حسين را بتراشند و به وزن موهاي سرش نقره صدقه بدهند و گوسفندي به عنوان عقيقه براي او ذبح شد. آنگاه ام ايمن نوزاد را در برد يماني پيامبر پيچيد و او را نزد پيامبر برد. پيامبر فرمود:« مرحبا به حمل‌کننده و حمل‌شونده. اي ام ايمن اين است تعبير خوابي که ديدي!»