زن در ميان اعراب تا پيش از برگزيده شدن حضرت محمد (ص) به پيامبري موجودي بود که تنها در جهت ارضا شهوات و هوسهاي مردان مورد استفاده قرار مي گرفت .
، در چنين جامعه اي نه فقط حقوق زن زير سئوال مي رفت که شخصيت او نيز ناديده انگاشته مي شد ؛ چنانچه زنده به گور کردن دختران در ميان اعراب جاهلي رسمي معمول و گسترده بود .
زن در ميان ساير ملل نيز از شخصيت برجسته اي بر خوردار نبود و هرگاه نامي از زن برده مي شد يا صحبت از زيبا رويان و کنيزکان مي شد و يا صحبت از دراز گيسوان کم خردي مي شد که بايد در راستاي رفاه مرد تلاش مي کردند ؛ اما پس از اينکه رسول خدا محمد (ص) جهت هدايت مردم مبعوث گرديد اين روند دگرگون گشت ؛ چنانچه رسول خدا زنان را مورد مشورت قرار مي داد و از ايشان ياري مي طلبيد و به ديگر مسلمانان نيز چنان سفارش مي کرد .
به اين سبب زن در اسلام از اهميت ويژه اي برخوردار بود به نحوي که خاتم انبيا که پس از دريافت اولين وحي از جانب جبرئيل در غار حرا دچار هيجان گرديده بود به تنها کسي که پناه برد همسرش خديجه بود .

پس از فوت خديجه نيز باز يک زن مورد مشورت و محل آرامش رسول خدا قرار گرفت و او نيز کسي جز حضرت فاطمه (س) نبود .

در جنگ احد نيز رسول خدا زني را که به مبارزه با کفار بر خواسته بود مورد ستايش قرار داد .

با توجه به آنچه که گفته شد زن در اسلام از اهميت ويژه اي برخور دار است با اين حال اسلام از اين که زنان به عنوان ابزار وکالا قرار گيرند به شدت مخالف است وبه همين سبب است که زنان مسلمان ايراني همواره در طول تاريخ وبه ويژه در تاريخ معاصردر ايام انقلاب اسلامي ودر دوران جنگ تحميلي نقش به سزايي را ايفا کردند .

حال اميد مي رود با توجه به آنچه گفتيم در راستاي پويايي هر بيشتر جامعه بيش از پيش از حضور زنان در جامعه دفاع نماييم .

اميد است زنان ايراني با الگو برداري از فاطمه (س) کانون مقدس خانواده را بيش از گذشته مستحکم نگاه داشته تا نسل آينده ايرا ني سالم تر از هر روز از دل خانوا ده هاي سالم ،معتقد ، وعاطفي ايراني متولد شود .