براي زن و مردي که تازه بچه دار شده اند، کم حرفي کودک آزاردهنده است. در اين مقاله به زوج هايي که چنين مشکلي دارند، راهکارهايي ارائه شده که با توجه به آنها مي توانند شرايط حرف زدن بيشتر را براي فرزندشان فراهم کنند. 

گفتگو از ابتداي تولد

از همان لحظه که کودک به دنيا مي آيد، نياز دارد که بداند در اطرافش چه خبر است و از والدين خود مي خواهد به سيگنال هاي غير کلامي او با دقت توجه کنند. والدين وظيفه دارند به صداهايي که کودک توليد مي کند خنده، يا حتي گريه و فرياد او واکنش صحيح نشان بدهند. هر پدر و مادري بايد بتواند با نوزاد خود ارتباط برقرار کند. البته، شايد هميشه و در ابتدا موفق نشويد، اما به تدريج پيشرفت خواهند کرد.

اشياء را در بازي نام ببريد

هرگز توپ را در دست نگيريد و به آن اشاره نکنيد که اين توپ است، بلکه اگر مي خواهيد کودک کلمه توپ را ياد بگيرد. به اتفاق با توپ بازي کنيد و (براي مثال) بگوييد پسرم! توپ را بگير. توپ را قل بده، توپ را پرتاب کن، يا جملات ديگري را به کار ببريد که با توپ ساخته مي شود. به اين ترتيب، کودک هم از بازي لذت مي برد، هم نام وسايل بازي را ياد مي گيرد. به همين سادگي کودک کلمات توپ، قل دادن، گرفتن و پرتاب کن را ياد مي گيرد.

کتاب بخوانيد

والدين بايد براي کودک خود کتاب بخوانند و به کودک اجازه دهند روي هر صفحه از کتاب به اندازه کافي مکث کند هر چقدر که دلش مي خواهد حرف بزند. بايد به کودک اجازه داد درباره هر چيزي که مي بيند يا تصور مي کند، واکنش نشان بدهد، خودش کتاب را در دست بگيرد، ورق بزند و يا سر و ته به عکس ها نگاه کند. حتي حق انتخاب کتاب را بايد به کودک داد. به اين ترتيب کودک از کتاب خواندن لذت مي برد. بچه هايي که از کودکي با کتاب مانوس مي شوند، دامنه لغات بيشتري نسبت به ديگر بچه ها خواهند داشت و راحت تر احساسات خود را بيان مي کنند.

آهسته حرف بزنيد

خيلي تند و شتاب زده با کودک خردسال حرف نزنيد، بلکه هميشه کلمات را آهسته و شمرده بيان کنيد وقتي شمرده و آهسته حرف بزنيد، کودک بهتر مي تواند کلمات را بفهمد.

صبور و آرام باشيد

نگراني و استرس هاي والدين اغلب به وسيله کوچولوها در خانه احساس مي شود. اعضاي خانواده در محيطي که سردي روابط و تنش وجود داشته باشد، تمايلي به حرف زدن و برقراري ارتباط از خودشان نشان نمي دهند. صبوري و آرامش والدين نقش به سزايي در برقراري ارتباط با بچه ها و تشويق کودک به حرف زدن دارد. هر قدر والدين شادتر و آرام تر باشند و صبر و تحمل بيشتري نشان بدهند، بچه ها از مهارت کلامي بهتري برخوردار مي شوند.

تصحيح اشتباهات

وقتي کودک سعي دارد کلمه يا جمله اي را بيان کند، احتمال اينکه آن لغت يا جمله را اشتباه بگويد، کم نيست و اغلب والدين تمايل دارند بلافاصله اشتباه کودک را تصحيح کنند، در حاليکه لازم نيست چنين کاري انجام شود و بهتر است والدين آن کلمه يا جمله را هنگام گفتگو با کودک به طور صحيح به کار ببرند. به اين ترتيب کودک با چند بار شنيدن تلفظ درست آن کلمه را ياد مي گيرد.

خوب بشنويد

وقتي کودک دست و پا شکسته حرف مي زند، يا ضمن حرف زدن زياد مکث مي کند، صبوري نشان بدهيد و خوب و با دقت حرفش را بشنويد. وقتي به حرف او گوش مي دهيد، يعني او براي شما مهم است و او را دوست داريد. در اين صورت اعتماد کودک افزايش پيدا مي کند و با آرامش بيشتري حرف مي زند.