" « الم تر ان الله یسبح له من فی السموات و الارض »" ( آیا شهود نکردی که ) خدا را تسبیح میکند هر که در آسمانهاست و هر که در زمین است . در اینجا چون " هر که " ( من ) فرموده است ، بعضی گفتهاند این آیه عمومیت ندارد ، خصوص ملائکه را در آسمانها و انسان را در زمین شامل میشود ، ولی عده دیگری میگویند نه ، " من " در اینجا با " ما " در جای دیگر فرق نمیکند چون فعلی را به اینها نسبت میدهد که از نوع ( افعال مخصوص ) " ذوی العقول " است . اینکه کلمه " من " را به کار برده ، نمیخواهد بگوید آنها ( که خدا را تسبیح میکنند ) انساناند یا فرشته ، ولی چون کاری که میکنند شبیه کار انسان است آنها را " کس " خوانده است نه " چیز " : آیا نمیبینی که خداوند را تسبیح میکند هر کس در آسمان است و هر کس در زمین است و هم مرغان در حالی که صف کشیدهاند ؟ " « کل قد علم صلاته و تسبیحه »" این جمله را هم دو جور تفسیر کردهاند : بعضی گفتهاند خدا از نماز همه اینها و تسبیح همه اینها آگاه است ، ولی نظر بهتر که قرینه اش هم آیه بعد است چون آن مطلب را در جمله بعد بیان کرده است این است که خود اینها به نماز خودشان و به تسبیح خودشان آگاهند : " « کل قد علم صلاته و تسبیحه و الله علیم بما یفعلون » " اینها به کار خودشان آگاهند و خدای متعال به تمام کارهای اینها آگاه است .
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید