سپسيس يک بيماري خطرناک است که معمولا توسط باکتري ايجاد ميشود و به گفته ي پزشکان، ويتامين ث مي تواند درماني بالقوه براي مقابله با اين عفونت خوني جدي باشد.
دکتر کارل تيمل و دستيارانش از دانشگاه اونتاريو ادعا ميکنند که ويتامين ث ميتواند روشي ايمن و مقرون به صرفه براي درمان اين عفونت خوني خطرناک و تهديد کننده باشد.
آن ها در آزمايشات خود به اين نتيجه رسيدند که ويتامين ث نه تنها ميتواند از بروز اين عفونت جلوگيري کند بلکه همچنين در بهبود بيماري موثر است.
به گزارش سايت پزشکي مديکال تودي نيوز، اين عفونت که وارد جريان خون مي شود و مي تواند باعث بروز نارسايي هاي عضوي شود در کودکان شايع تر است.
دکتر تيمل تاکيد کرد: اين روش به ويژه در کشورهاي در حال توسعه که اين بيماري شيوع بيشتري دارد، مفيد است، چون در اين کشورها اغلب مردم توان مالي براي روش هاي درماني گران قيمت را ندارند و روش فوق بسيار مقرون به صرفه است.
به گزارش ايسنا، سپسيس زماني اتفاق مي افتد که باکتري در رودهها، مجاري ادراري و مثانه، سمي توليد کند که به سيستم ايمني بدن و اعضا و بافت هاي بدن حمله کند.
اين سم ميتواند بسيار خطرناک باشد زيرا در صورتي که درمان نشود بر روي کليهها، ريهها، مغز و گوش اثرات خطرناکي خواهد گذاشت.
 اين عفونت در هر فرد و هر گروه سني ممکن است اتفاق بيفتد اما بيشتر در شيرخواران که سيستم ايمني بدن شان به اندازه ي کافي رشد نکرده است و عفونت خيلي دير از بدن شان دفع مي شود و نيز در افرادي با سيستم ايمني ضعيف مثل مبتلايان به ايدز شايع تر است.
خطر بروز بيماريهاي باکتريايي شديد در کودکان زير سه ماهه و تب دار، بيشتر از کودکان بزرگ تر تب دار است.
بر اساس اين گزارش، ويتامين ث نيز که به عنوان يکي از فاکتورهاي پيشگيري کننده از بروز سپسيس شناخته شده از موادي است که بدن بايد از طريق غذايي که فرد مي خورد، آن را جذب کند. بدن انسان بايد تمام مواد لازم را از غذاهايي که مي خورد، جذب کند در غير اين صورت و بدون دريافت مواد غذايي لازم، قادر نخواهد بود کمبود اين مواد را به گونهاي ديگر جبران کند.
 
ويتامين ث يا اسيد اسکوربيک، يک ويتامين محلول در آب است که براي رشد و عملکرد طبيعي بدن لازم است. اين ويتامين در تشکيل کلاژن نقش دارد.
کلاژن يک نوع پروتئين است که در تشکيل پوست، تاندون ها، رباطها، عروق خوني و نيز در ترميم بافتها شرکت ميکند. اين ماده ي مغذي، يکي از مهم ترين آنتي اکسيدان هاي مورد نياز بدن است.
منابعي که بيشترين مقادير اين ويتامين را در خود دارند شامل توت فرنگي، کلم بروکلي، گريپ فروت، گوجه فرنگي، انبه، ليمو، گل کلم، سيب زميني، هندوانه، اسفناج، کلم، مرکبات و کيوي به عنوان منابع گياهي داراي ويتامين ث و جگر به عنوان منبع حيواني داراي اين ويتامين است.
 نگهداري طولاني مدت اين مواد غذايي در يخچال‏، پختن، گرماي هوا، نور و دخانيات باعث از بين رفتن اين ويتامين مي ‏شوند.