با خبرهايي که اخيرا درباره اثرات محافظتي ويتامين D در برابر عفونت ها و سرطان شنيده ايد، ممکن است فکر کنيد که شما هم بايد خيلي فوري، مصرف اين مکمل را شروع نماييد.
اما در اين مطلب، توضيحاتي آمده است که بهتر است قبل از مصرف مکمل ويتامين D به آن ها توجه نماييد.
معمولا بيشتر قرص هاي کلسيم و مولتي ويتامين ها داراي يک دوز مناسبي از ويتامين D هستند. پس اگر شما مکمل هاي ديگري را استفاده مي کنيد، برچسب آن را مرور نماييد تا ببينيد چه مقدار ويتامين D دريافت نموده ايد. اين را در نظر داشته باشيد که هم کودکان و هم بزرگسالان نبايد بيش از 2000 واحد بين المللي ويتامين D در روز دريافت نمايند.
افراد در معرض خطر کمبود ويتامين D که به مصرف مکمل آن نيازمندند:
* نوزاداني که شير مادر مي خورند.
شير مادر حاوي ويتامين D کافي براي تامين نيازهاي يک نوزاد نمي باشد. از طرفي معمولا نوزادان در معرض نور آفتاب قرار نمي گيرند تا خودشان ويتامين D لازم را در بدنشان بسازند.آکادمي طب اطفال آمريکا اين گونه توصيه مي کند: نوزاداني که با شير مادرشان تغذيه مي شوند، بايد مکمل ويتامين D که حاوي 400 واحد بين المللي از اين ويتامين است را به صورت روزانه دريافت نمايند.
* افرادي که به مقدار کافي در معرض آفتاب قرار نمي گيرند.
افرادي که خانه نشين هستند يا اين که معمولا از خانه خارج نمي شوند، احتمالا به کمبود ويتامين D دچار مي شوند.
* افرادي که گياهخوار محض يا Vegan هستند.
افرادي که جزء اين دسته از گياهخواران مي باشند، ميوه ها ، سبزيجات، حبوبات، دانه ها و آجيل ها را مصرف مي نمايند. در اين نوع رژيم گياهخواري، تمام منابع غذايي حيواني مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهي، تخم مرغ، شير، پنير و ديگر محصولات لبني از رژيم حذف مي شود. حذف ماهي و تخم مرغ و شير موجب مي شود که اين افراد نتوانند به مقدار کافي ويتامين D دريافت کنند.
* افرادي که عدم تحمل لاکتوز دارند و يا نسبت به شير آلرژي دارند.
شيرهاي غني شده با ويتامين D يک منبع خوب اين ويتامين مي باشند. اما اگر شما نياز داريد که به جاي شير يک انتخاب ديگر مثل شير سويا را جايگزين نماييد، حتما اطمينان حاصل نماييد که آن فراورده نيز با ويتامين D غني شده باشد.
* افرادي که بيش از50 سال سن دارند.
افراد بالاي 50 سال، به دو دليل به ويتامين D بيشتري نيازمند هستند:
اول اين که هر چه ما مسن تر مي شويم، توانايي پوست مان براي ساخت ويتامين D کمتر مي شود.
دوم اين که کليه ها قسمتي از توانايي خودشان را(براي تبديل ويتامين D به فرم خاصي که بدن ما مي تواند از آن استفاده نمايد) از دست مي دهند.
* افرادي که پوست تيره دارند.
هر چقدر پوست تيره تر باشد، ملانين(رنگدانه هاي پوستي) بيشتري در آن وجود دارد. هر چقدر ملانين بيشتر باشد، ويتامين D کمتري در پوست توليد مي شود.
* افرادي که چاق هستند.
ويتامين D ، يک ويتامين محلول در چربي است و مي تواند در بافت هاي چربي ذخيره شود. لذا افرادي که چربي بيشتري دارند(يعني چاق هستند)، ويتامين D بيشتري را در بدنشان ذخيره مي کنند. در نتيجه ممکن است دسترسي به ويتامين D آزاد، هنگامي که به آن نياز است، کاهش يابد.
* کساني که از کرم هاي ضد آفتاب استفاده مي کنند.
البته نبايد به دليل نگراني از کمبود ويتامين D، مصرف ضد آفتاب ها را محدود کرد، زيرا معمولا حتي اگر از ضد آفتاب ها هم استفاده شود، مقدار کمي ويتامين D در پوست ساخته مي شود، زيرا اغلب افراد:
- همه پوست خود را به طور کامل با ضد آفتاب نمي پوشانند.
- آن مقدار ضدآفتابي را که بايد استفاده کنند، مصرف نمي کنند.
- ضد آفتاب خود را در آن فاصله زماني که بايد، تجديد نمي کنند.
* افرادي که به بيماري هاي کبدي مبتلا هستند و يا اين که بدنشان به ميزان کافي، چربي جذب نمي کند.
از آن جايي که ويتامين D يک ويتامين محلول در چربي مي باشد، افرادي که بدنشان تحمل چربي را ندارد يا نمي توانند به اندازه کافي چربي دريافت نمايند، ممکن است نتوانند آن مقدار از ويتامين D را که به آن نياز دارند، جذب نمايند.
کمبود اين ويتامين مي تواند موجب شکننده شدن استخوان ها و در نتيجه پوکي استخوان شود.
تحقيقات اخير ارتباط بين کمبود ويتامين D را با پيشروي سرطان سينه نشان داده اند.
از اين رو به رژيم غذايي خود توجه نماييد و ببينيد در طول روز چقدر در معرض نور مستقيم آفتاب قرار مي گيريد؟ سپس با پزشک خود مشورت نماييد تا ببينيد آيا به مکمل ويتامين D نياز داريد يا خير؟
مريم مراديان نيري- کارشناس تغذيه
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید