روانشناسي ديني از عوامل موثر بر سلامت روان فردي و اجتماعي است.
روانشناسي ديني چيست و چه تفاوتهايي با روانشناسي دين دارد؟
بهتر است سه واژه را که کنار هم معناي دقيق يتري پيدا ميکنند، با هم تعريف کنيم. روانشناسي ديني يعني روانشناسياي که مبتني بر مفاهيم و آموزههاي ديني تدوين و ارايه شده و مفاهيم الهي، روحاني و حياتي را مبناي نظريهها و توصيه هاي خود قرار دهد، در حالي که روانشناسي دين به معني مطالعه رفتارهاي ديني انسانهاي متدين، محافل و سنتهاي ديني و باورهاي ديني و الهي به وسيله علم روانشناسي است. اولي وقتي از عشق مرد به زن صحبت ميکند، آن را الهام گرفته از عشق الهي ميداند اما دومي بررسي ميکند فردي که ايمان دارد، عشقش به همسرش چگونه است و چه تفاوتي با ديگر عشقها دارد.

واژه سوم روانشناسي و دين است که مطالعه و حوزهاي تطبيقي است.

انسان خدايي و ديني در آزمايشگاه و به وسيله ابزارهاي گوناگون قابل آزمون و سنجش است. فاکتورهاي ديني عامل مهمي در رشد، تعالي، موفقيت و آرامش انسان است و روانشناسي ديني به راحتي ميتواند رسالت حل بحرانهاي اجتماعي، خانوادگي و معنوي بشري را برعهده گرفته و راهحلهاي منطقي براي نابسامانيهاي جنسي، اخلاقي و سوء مصرف مواد ارايه دهد. هدف روانشناسي ديني شناخت اين پديدهها و بهرهگيري از آنها در هدايت و تعالي انسان است.