ارتباط با خدا در سختيها و مشكلات و بحرانهاي زندگي، به انسان آرامش مي دهد.
متاسفانه با وجود تحولات علمي و صنعتي در قرن حاضر و پيشرفت هاي مهم پزشكي در دهه هاي اخير، استرس و مشكلات روحي و رواني در جامعه بشري رو به افزايش است و اختلالات عاطفي، معضل اعتياد، آمار طلاق و ناسازگاري هاي فردي و اجتماعي، زياد شده است.
تحقيقاتي كه اخيرا در ايران انجام شد، نشان داد 20 تا 25 درصد مردم دچار اختلالات عصبي و رواني هستند و نياز به مشاوره و درمان هاي روان شناسي دارند.
بنابراين به نظر مي رسد موضوع سلامت روان از اهميت بسزايي برخوردار است، طوري كه جسم و روح مانند تار و پود يك پارچه به هم تنيده شده اند و اگر يكي از اين دو آسيب ببيند، ديگري هم آسيب خواهد ديد.
سلامت روان چيزي فراتر از نداشتن علائم بيماري رواني است.
سلامت روان يعني اينکه فرد بتواند عملكرد موفق و عالي از نظر تفكر، خلق و خو، و رفتار داشته باشد. همچنين فعاليتهاي مفيدي در جامعه داشته باشد، روابط مثبت با ديگران برقرار كند، با مشكلات و استرس ها و ناملايمات زندگي
 كنار آيد و توانايي كمك به ديگران را هم داشته باشد.
راه رسيدن به سلامت روان، راه دشواري است و يك امر تصادفي نيست كه يك شبه اتفاق بيفتد. نياز به پشتكار و زحمت فراوان دارد.
هسته اوليه بهداشت و سلامت روان در خانواده گذاشته مي شود، بنابراين پدر و مادر با تربيت سازنده و صحيح خود و ايجاد فضاي گرم و صميمي، ميتوانند فرزنداني سالم از نظر سلامت روان تربيت كنند.
 
خصوصياتي که سبب افزايش سلامت روان ميشوند
دارا بودن يا پرورش ويژگي هاي شخصيتي زير سبب افزايش سلامت روان ميشود:
1- واقع بيني: يعني فرد بتواند نقص ها،كاستي ها و ضعف هاي خود را بپذيرد و از ايدهآل گرايي و كمال گرايي پرهيز كرده و اهداف زندگي را واقع بينانه ترسيم كند.
2- توانايي لذت بردن از زندگي: يعني به جاي نگران بودن براي آينده و ايجاد اضطراب در خود و يا حسرت خوردن براي گذشته و ايجاد افسردگي در خود، بكوشد در زمان حال زندگي كند.
3- اصل تعادل در زندگي: يعني افراد بين تمام ابعاد زندگي خود، يك نظم و هارموني ايجاد كنند، به عبارتي در ابعادي چون كار و تفريح، استراحت و ورزش، تنهايي و معاشرت و عبادت، تعادل برقرار نمايند.
4- داشتن انعطاف پذيري: يعني فرد بدون تعصب و ژرف انديشي، آرا و نظريات ديگران را تحمل کند و براي رسيدن به موفقيت، راه هاي مختلف را بررسي نمايد.
5- توانايي مُدارا با استرسها: انسان بايد از اين توانايي برخوردار باشد كه استرسها را به عنوان يكي از واقعيتهاي زندگي بپذيرد و بدون فرار از مشكلات، با آنها مقابله کند.
6- مسئوليت پذيري:فرد با دارا بودن اين خصيصه، مي تواند مسئوليت اعمال، رفتار و گفتار خود را بپذيرد و بدون هيچ گونه دليل تراشي و توجيه، خطاها و اشتباهات خود را به گردن ديگران نيندازد.
7- داشتن ارتباطات سالم با ديگران: در دنياي صنعتي امروز، افراد به دليل مشغله مادي زياد، فرصت در كنار هم قرار گرفتن را ندارند که آن ها را از نظر عاطفي از همديگر دورتر ميكند. يكي از راههاي رسيدن به سلامت روان اين است كه افراد، ارتباطات خود را بيشتر كرده و مهارت همدلي را در خود تقويت كنند، يعني دنيا را از ديد ديگران نگاه كنند و خود را در غمها و شاديهاي ديگران شريك نمايند.
معنويت و ارتباط با خدا، مهم ترين اصل براي تامين سلامت روان
ارتباط با خدا در سختي ها، مشكلات و بحرانهاي زندگي به انسان آرامش مي دهد و توكل و توسل به او باعث كنترل استرس ها و تنش هاي فرد مي شود.
اگر بتوانيم مجموع ويژگي هاي بالا را در خود تقويت كنيم، با افزايش ظرفيت هاي شناختي خود، توانايي مواجهه و مقابله با استرس هاي زندگي را پيدا خواهيم کرد و در دنياي پر استرس امروز، كمتر دچار مشكلات روحي و رواني خواهيم شد.