محققان دانشگاه منچستر پروتئین جدیدی را کشف کرده‌اند که در بروز سرطان و التهاب در بافت ریه نقش دارد.

در حالی که طی 60 سال اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در درمان بعضی سرطان‌ها حاصل شده است، اما بیماران مبتلا به سرطان ریه از این درمان‌ها کم نصیب بوده‌اند و نوآوری‌های امروزی نیز تاثیر چندانی در بقای آن‌ها نداشته است.

محققان دانشگاه منچستر در پژوهشی «گلوکوکورتیکوئیدها» را که التهاب و تولید انرژی در سلول‌ها را کنترل می‌کنند، مورد بررسی قرار دادند. در بیماری سرطان ریه، این هورمون در رشد سلولی، نقش تنظیم کننده‌ای را بر عهده دارد.

«گلوکوکورتیکوئیدها» از طریق گیرنده‌ها عمل می‌کنند و این تحقیق جدید نشان می‌دهد که چگونه این گیرنده‌ها کار می‌کنند. به طور خاص، در این پژوهش آنزیم جدیدی موسوم به «Merm1» کشف شده است که برای عملکرد طبیعی «گلوکوکورتیکوئیدها» ضروری تلقی می‌شود. در این پژوهش مشخص شد که «Merm1» در سرطان ریه و التهاب مربوطه، سرکوب می‌شود.

محققان دریافتند که «Merm1» اتصال بین گیرنده «گلوکوکورتیکوئید» و ژن مورد هدفش را کنترل می‌کند. این مرحله، گام مهمی در عملکرد گیرنده، کنترل رشد سلولی و تقسیم سلولی به شمار می‌رود. از همه مهمتر، این تحقیق حاکی از آن است که التهاب نظیر آنچه در آسم و برونشیت دیده می‌شود، منجر به فقدان «Merm1» در بدن می‌شود.

محققان امید بر این دارند که این یافته‌ها، درمان‌های ضد التهابی نوینی را به ارمغان بیاورد.

این پژوهش در مجله «Biological Chemistery» منتشر شده است.