پرسش: من انسان مقيدي هستم. نمازم را سر وقت و قرآن هم روزي 3 سوره يا بيشتر ميخوانم. مكه هم رفته ام ولي غيبت ميكنم. بايد چه كار كنم تا خوب شوم؟
پاسخ. ضمن عرض سلام و تحيّت، از اينكه بيماري روحي خودتان را تشخيص داده و در صدد رفع آن برآمده ايد خداي را شاكر باشيد؛ چون قدم اول در تهذيب نفس، شناخت آفات و بيماريهاي روحي و تصميم به زدودن آنهاست. در ابتدا حديثي از امام علي(ع) در زشتي و پليدي غيبت بيان نموده و آن گاه چند راه عملي نابودي اين بيماري مهلك را خدمتتان بيان ميكنيم. آن حضرت خطاب به يكي از دوستان خاص خويش ـ نوف بكالي ـ فرمود:
اِجْتَنِبِ الغَيْبَةَ فَاِنَّها اِدامُ كِلابِ النّارِ (بحارالانوار، ج 72، ص 248.)
از غيبت دوري كن؛ زيرا كه خورش سگ هاي جهنم است.
و اما راههاي عملي ترك غيبت:
1 . كنترل زبان و كم حرفي؛ بهترين و آسانترين راه علاج اين بيماري، كمحرفي و بيهوده سخن نگفتن و مراقبت از زبان است. از اين رو، تا شما نتوانيد بر زبان خويش مسلط بوده و آن را كنترل نماييد، از اين بيماري رهايي نخواهيد يافت؛ چون به فرموده امام علي(ع)، زبان همانند حيوان سرش و درندهاي است كه اگر رهايش كنيد، زخم ميزند و خونين ميكند. (سيد علي اكبر حسيني، اخلاق در خانواده، ج 1 تهران: انتشارات اسلامي، 1369 ص 309. )
2 . همنشيني نكردن با افراد پرحرف و اهل غيبت؛ همنشيني با افراد پرحرف و شنيدن سخنان آنان قطعاً زمينه گناه را در انسان فراهم ميكند. بنابراين، لازم است با افرادي معاشرت كنيد كه از سخنان لغو و بيفايده و... اجتناب مينمايند و از تقواي لازم در اين امور برخوردارند.
3 . آگاهي از عواقب شوم غيبت؛ منشأ بسياري از گناهان، ناآگاهي از زشتي آنهاست. اگر انسان به زشتي و پليدي چيزي معرفت لازم پيدا كرد، نه تنها به سمت آن حركت نكرده، بلكه تصور انجام آن را نيز نخواهد نمود. از اين رو، لازم است به كتابهايي كه در مذمت غيبت نوشته شده رجوع كنيد تانسبت به زشتي و پليدي آن بيش از پيش آشنا گرديد. در اين رابطه جلد دوم كتاب «گناهان كبيره» شهيد دستغيب، بسيار مناسب است. ضمناً مطالعه حالات بزرگان دين و رهبران مذهبي نظير امام خميني(ره)، آيت اللّه بروجردي و... نيز ميتواند تأثير زيادي در تأمين هدف مورد نظرتان داشته باشد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید