پرسش  ـ چرا در برخي از اوقات توفيق عبادت از انسان سلب مي‏شود؟ براي بازگشت توفيق و حالت معنوي چه بايد كرد؟
پاسخ ـ توفيق عبارت است از آماده شدن زمينه روحي و جسمي عبادت و جذبه معنوي در انسان و نقطه مقابل آن «خِذلان» است؛ يعني نداشتن توفيق يا سلب شدن آن حالت.
توفيق گاهي به‏ سراغ انسان مي آيد. مانند پيدايش نسيم حيات‏بخش بهاري كه زمين و طبيعت را زنده مي‏كند. از اين حالت در احاديث نبوي و علوي به «نفحات» تعبير شده است؛ يعني نسيم‏هاي معنوي و جذبه‏ هاي روحاني. پيامبر اكرم(ص) مي‏فرمايد:
اِنَّ لِرَبِّكُمْ في اَيّامِ دَهْرِكُم نَفَحاتٍ اَلا فَتَعَرَّضُوا لَها       ( ميزان الحكمة 4 جلدي، محمد محمدي ري‏شه ري، ج 2، ص 1051.)