پاسخ ـ بهترين و مؤثرترين راه براي هدايت جوانان، تبليغ و دعوت عملي است؛ چنانكه امام علي(ع) فرمود:
كُونُوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَيْرِ اَلْسِنَتِكُمْ ( بحارالانوار، ج 67، ص 303.)
مردم را به غير زبانتان (با عملتان) به اسلام دعوت كنيد.
امروزه از نظر روانشناسي نيز ثابت شده كه تبليغ مستقيم يا تبليغ زباني تأثيرش بسيار كمتر است. بنابراين بايد سعي كنيم تا با رفتار و عملكرد صحيحمان ديگران را به اعمال نيك دعوت كنيم. مطمئناً اگر جوانان تأثير عملي نماز را در رفتارمان مشاهده كنند، به سمت معارف ديني گرايش بيشتري پيدا خواهند كرد.
نكته ديگر آنكه در برابر سؤالات ديگران و انتقادات و شبهات آنان ناراحت نشده، بلكه سعي كنيم آنها را با منطق و استدلال هاي قانع كننده نسبت به دين علاقهمند كنيم. به تعبير ديگر سعي كنيم سطح معرفت و آگاهي جوانها را نسبت به مسائل ديني بالا ببريم. توجه به موارد زير كمك شاياني به اين امر مينمايد:
ـ آشنا كردن جوانان با فلسفه نماز و روزه.
ـ بردن جوانان به مشاهد مشرفه مانند مشهد، جمكران، عمره و... اين كار اگر از طريق اردوهاي مناسب صورت گيرد بهتر است
ـ دعوت از روحانيان دانشمند و وارسته به منزل، به بهانه هاي گوناگون و استفاده از سخنان آنان و نيز طرح موضوع نماز و روزه بهصورت پرسش و پاسخ.
ـ مراوده با اقوامي كه فرزنداني هم سن و سالِ جوانان ما دارند و خود به عبادات مقيّدند و در زندگي نيز موفق هستند.
ـ جدا كردن جوانان از دوستان ناباب و جلسات بيارزش و ضد ارزش.
ـ اگر سستي و تنبلي، دليل كمتوجهي به عبادات باشد، با ثبتنام فرزندان و جوانانمان در باشگاههاي مورد اطمينان ورزشي، ميتوان اين علّت را برطرف كرد.
ـ برخورد مؤدبانه و احترام آميز با جوانان، شخصيت قائل شدن براي آنان و دوست بودن با آنان، كمك مؤثري در تشويق آنان به فرمانبري از والدين و سرانجام روي آوردن به عبادت خداوند است.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید