در حديثي از امام باقر عليه السلام درباره حساب آسان مومن كه نامه عملش به دست راستش داده مي‏شود. چنين آمده است: «خداي تعالي هنگامي كه مي‏خواهد به حساب مومن رسيدگي كند نامه عملش را به دست او مي‏دهد و او را حسابرس خود مي‏سازد و مي‏فرمايد: بنده من! آيا فلان كار و فلان كار را انجام داده‏اي؟ عرض مي‏كند: پروردگارا! آري من انجام داده‏ام. مي‏فرمايد: من تو را بخشيدم و آن گناهت را به سبب ايمان و حسنات ديگرت مبدل به حسنات كردم. تا آن كه تمام گناهان مومن بخشيده مي‏شود. مردم گويند: سبحان اللّه! آيا اين بنده حتي يك گناه نداشته است؟ و اين همان است كه خداوند در قرآن مي‏فرمايد: «    فاما من اوتي كتابه بيمينه فسوف يحاسب حساباً يسيراً و ينقلب الي اهله مسروراً»    (بحار ج 7 ص 324 ح 17. )  
5 . اقسام پرونده‏هاي اعمال: از بررسي آيات و روايات به چند نوع نامه عمل پي مي‏بريم: يكي نامه عمل فردي كه هر يك از افراد دارند كه يا به دست راست آنها داده مي‏شود و يا به دست چپ آنها و بحث آن گذشت. آيه 13 اسراء نيز بر آن دلالت داشت كه مي‏فرمود: «     وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ... » دوم نامه عملي كه اعمال يك امت در آن ثبت مي‏شود كه آيه 38 جاثيه « ...كُلُّ أُمَّةٍ تُدْعَي إِلَي كِتَابِهَا ...» بر آن دلالت داشت. سوم كتاب واحدي كه اعمال همه امتهاي اولين تا آخرين در آن ثبت شده است و آيه 12 سوره يس بيانگر آن است كه مي‏فرمايد: « ...وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ.» همچنين آيه 49 سوره كهف آن را افاده مي‏كند. شايد تعدد نامه‏هاي اعمال كه هر يك حاكي از يكي از مراتب يك حقيقت واحد تحت عنوان «كتاب» مي‏باشد، تاكيدي بر ثبت و ضبط جزئيات اعمال انسان است. به عبارت ديگر، «كتاب» حقيقتي است مشكك و ذو مراتب. ضمن اين كه مي‏تواند به صورت متعدد و مكرر باشد كه در اين صورت از باب تاكيد تكرار شده است.