اين تبديل و دگرگوني بعد از حوادثي است كه در زمين و آسمان رخ مي‏دهد؛ يعني حركت كوه ها و صاف شدن زمين همگي مقدمه حشر انسان در زمين و آسماني جديد خواهد بود. « يوم تسير الجبال و تري الارض بارزه و حشرناهم فلم نغادر منهم احداً» (كهف: 47) به خاطر بياوريد روزي كه كوه ها را به حركت در آوريم و زمين را آشكار و مسطح مي‏بيني و انسانها را محشور مي‏كنيم واحدي را فروگذار نخواهيم كرد. در جاي ديگر مي‏فرمايد: «وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفاً  فَيَذَرُهَا قَاعاً صَفْصَفاً  لاَّ تَرَي فِيهَا عِوَجاً وَلاَ أَمْتاً  يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لاَ عِوَجَ لَهُ ...» (طه: 105 تا 108) و از تو درباره كوه ها مي‏پرسند بگو: پروردگارم آنها را متلاشي كرده بر باد مي‏دهد. پس زمين را صاف و مسطح و بي آب و گياه رها مي‏سازد. به گونه ‏اي كه در آن هيچ پستي و بلندي مشاهده نمي‏كني. در آن روز همگي از دعوت كننده الهي كه هيچ انحرافي در آن نيست پيروي مي‏كنند... .