پرسش . بهشت و جهنم برزخي چگونه است؟
پاسخ: انسانها را در عالم برزخ در انتظار بر پاشدن قيامت نميگذارند؛ بلكه پس از پشت سر گذاشتن پرسش قبر آنها را يا وارد بهشت برزخي ميكنند و يا جهنم برزخي. در روايات فراواني آمده است: « ان القبر روضة من رياض الجنة أو حفرة من حفر النار» (خصال ج 1 ص 119 باب الثلاثة و تفسير قمي ج 2 ص 194 و... .)قبر باغي از باغهاي بهشت و يا گودالي از گودالهاي جهنم است.
در آيات نيز ديديم كه متوفي وارد بهشت يا جهنم ميشود: « قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ» (يس: 26 و 27) و آيات ديگري كه قبلاً مورد اشاره قرار گرفت. در روايات نيز از قول معصومين عليهم السلام مطالب فراواني درباره حيات اهل ايمان و معصيت در بهشت و جهنم برزخي بيان شده است كه چند نمونه از آن در اينجا ميآيد: در نامهاي از امير المومنين عليه السلام به محمد بن ابي بكر آمده است: «اي بندگان خدا! بعد از مرگ براي كسي كه آمرزيده نشود بسي سختتر است از خود مرگ. پس بر حذر باشيد از تنگي فشار و تاريكي و غربت قبر. قبر هر روز ميگويد: من خانه غربتم؛ من خانه خاكنشينيام؛ من خانه وحشتم؛ من خانه كرمها و گزندگان زمين هستم؛ و قبر باغي از باغهاي بهشت يا حفرهاي از حفرههاي جهنم است.
هنگامي كه بنده مومن دفن ميشود زمين به او ميگويد: مرحبا به تو خوش آمدي. هنگامي كه بر روي من راه ميرفتي، از بهترين كساني بودي كه دوست ميداشتم. پس هرگاه متولي كار تو من شدم، به زودي خواهي دانست كه چگونه با تو رفتار خواهم كرد. آنگاه به اندازه وسعت بينايي (به انداره چشمانداز) براي او وسعت پيدا ميكند.
و كافر هنگامي كه دفن ميشود، زمين به او ميگويد: نه مرحبا بر تو است و نه خوش آمدي؛ تو از مبغوضترين كساني بودي كه بر پشت من راه ميرفتي. پس وقتي كه من متولي كار تو شدم به زودي خواهي دانست كه با تو چگونه رفتار خواهم كرد. آنگاه آنچنان او را فشار ميدهد كه استخوان هاي دو پهلويش به هم ميرسد. تحقيقاً زندگي تنگي كه خداوند دشمنش را از آن برحذر داشته است، همين عذاب قبر است. در قبر بر كافر نود و نه مار بزرگ مسلط ميشود كه گوشتش را گاز ميگيرد و استخوانش را خُرد ميكند. اين گونه همواره بر او وارد ميشوند تا روز قيامت. اين مارها طوري است كه اگر يكي از مارها در زمين بدمد،هرگز گياهي نميرويد. ( اين سخن در مورد عذاب اهل برزخ و تفاوت عذابهاي برزخي با آلام دنيوي مانند نص است؛ زيرا چنين كارهايي در دنيا قابل تصور نيست و حضرت با صراحت ميفرمايد «در قبر» چنين عذابي وجود دارد.) اي بندگان خدا، نفسهاي شما ضعيف است، و بدنهاي شما نازپرورده و نازك است؛ طوري كه از رنجهاي بسيار كم نيز ناتوانيد. پس اگر توان نداريد كه بر بدنها و جانهايتان از عذابهايي كه توان تحمل آن را نداريد و صبر در برابر آن نتوانيد به جزع و بيتابي درآييد، پس كارهايي را انجام دهيد كه خداوند دوست دارد و آنچه براي خدا ناپسند است، ترك كنيد. (بحار ج 6 ص 218 حديث 13؛ امالي طوسي ج 1 ص 27.)
در حديث ديگري از امام صادق عليه السلام سؤل شد: ارواح مومنين در كجا قرار دارند؟ حضرت فرمودند: در حجره هايي در بهشت سكونت دارند؛ از غذاي بهشتي ميخورند و از شرابهاي آن مينوشند و به ديدار يكديگر ميروند، و ميگويند: پرودگارا: ساعت قيامت را براي ما به پا دار و آنچه به ما وعده فرمودي عطا فرما.
پرسيدند ارواح كفار كجايند؟ امام عليه السلام فرمودند: در حجرههايي از آتش ساكنند؛ از طعام هاي آن ميخورند و از شراب هاي جهنم مينوشند؛ يكديگر را ملاقات ميكنند و گويند: پروردگارا ساعت قيامت را براي ما برپاي مدار تا ما را به آنچه وعده فرمودي مجازات كني. (بحار ج 6 ص 234. )
در اين حديث شريف دو نكته قابل توجه است: 1. آنچه از ظاهر حديث كه از سكونت، خوردن و نوشيدن سخن ميگويد به دست ميآيد ارواح همراه با بدنهاي برزخي آنهاست نه ارواح به تنهايي. 2. عذابهاي قيامت بسيار شديدتر و غير از عذابهاي برزخي است. همچنين نعمتهاي قيامت؛ به همين دليل مومنين تقاضاي آمدن قيامت و كفار عدم آن را دارند. در كلامي ديگر امام صادق عليه السلام فرمود: بهشتيان برزخي در ادامه دعا براي برپايي قيامت، از خدا ميخواهند كه آخرين فردشان را به اولين آنها ملحق نمايد و برعكس دوزخيان برزخي از خدا ميخواهند كه آخرين فرد آنها را به اولين فردشان ملحق ننمايد. (بحار ج 6 ص 268 و 270.)
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید