خانواده سالم - روح و روان
اختلال دو قطبي که از مهمترين نشانه هاي آن بروز نوسانات خلقي غيرقابل کنترل است، ميتواند روي تمام جنبه هاي زندگي ما تاثير منفي بگذارد.
در اين اختلال فرد افت و خيزهاي شديد خلقي را تجربه مي کند به طوري که گاهي دچار  افسردگي شديد و گاهي دچار شيدايي و سرخوشي فوق العاده و غيرطبيعي مي شود. به گفته روان پزشکان زنان و مردان به طور مساوي به اين اختلال رواني مبتلا مي شوند.
 در اين مقاله اطلاعات مفيدي درباره اين اختلال ارائه شده که به تشخيص زودهنگام و مراجعه به موقع به پزشک متخصص کمک مي کند.
مهمترين علائم اختلال دو قطبي همان طور که گفته شد نوسانات خلقي شديد است. در يک سيکل چند روزه فرد مبتلا با علائمي چون فقدان تمايل به شرکت در فعاليت ها، پرهيز از مردم و موقعيت ها، خستگي، دشواري در تمرکز، تغييرات در خواب و اشتها، فقدان اعتماد به نفس و کاهش عزت نفس مواجه مي شود و در سيکل چند روزه بعدي خلق بالايي دارد که حتي دچار مانيا يا شيدايي مي شود. در اين حالت تحريک پذيري، فوق العاده زياد است و خواب و اشتهاي فرد کاهش پيدا مي کند. فرد علائم مانيا را تجربه مي کند هرچند شدت و تداوم علائم تا حدودي کمتر است.
اختلال دوقطبي يا مانيا – افسردگي به صورت معمول در آخر دوره نوجواني يا اوائل دوره بزرگسالي تظاهر پيدا ميکند. اين بيماري انواع مختلفي دارد که مهمترين انواع آن اختلال دوقطبي نوع يک و اختلال دو قطبي نوع دوم است. تفاوت اين دو اختلال در وجود دوره مانيا است. در نوع يک اين حالت، مدت مانيا بيشتر و شديدتر اتفاق مي افتد ولي در نوع دوم شکل خفيفتري از مانيا يا به عبارت ديگر نيمه شيدايي بروز ميکند. شروع بيماري معمولا با دورهاي از افسردگي مي باشد و پس از يک يا چند دوره از افسردگي، دوره شيدايي نمايان ميشود.
شايعترين علائم اين اختلال شامل بي قراري، افزايش انرژي و ميزان فعاليت،خلق خيلي بالا واحساس نشاط شديد همراه با احساس خودبزرگ بيني، تحريک پذيري مفرط، صحبت کردن بيوقفه، مسابقه افکار، پريدن از موضوعي به موضوع ديگر با سرعت خيلي زياد، عدم توانائي براي تمرکز، حواس پرتي، کاهش نياز به خواب،اعتقادات غيرواقعي در مورد توانمندي ها و قدرت فرد،قضاوت ضعيف، ولخرجي،رفتار متفاوت از حالت معمول که مدتي طولاني ادامه داشته است، افزايش تمايلات جنسي،سوء مصرف داروها و مواد مخدر، الکل و داروهاي محرک و رفتارهاي مداخله جويانه و پرخاشگرانه هستند.
براي معالجه اين بيماري دارو درماني و روان درماني توام با هم بکار گرفته مي شود و خانواده بيمار نيز بايد براي کمک به روان درماني، آموزش هاي مناسب را دريافت کنند.