عشق در انسان اثري مانند مواد مخدر دارد و ميتواند در کاهش درد نقش زيادي داشته باشد.به گزارش ديليميل، محققان دانشگاه استنفورد اعلام کردند احساسات شديد و عشق زياد مي توانند مانند مسکن هاي قدرتمند عمل کند.
براي مثال زماني که به انسان ها تصاوير افراد علاقه آنها نشان داده مي شود احساس درد در آنها بسيار کاهش پيدا مي کند. اين تصاوير باعث فعال شدن پاسخ احساسي در مغز مي شود که با انگيزه و پاداش نيز مرتبط است.
پروفسور شان مکي از دانشگاه استنفورد در کاليفرنيا در اين باره گفت: زماني که انسان ها احساس عشق و علاقه را تجربه مي کنند، تغييرات زيادي در روحيه آنها به وجود مي آيد که تجربه آنها از درد را تغيير مي دهد. محققان معتقدند فهم شيوهاي که عشق مي تواند روي انسان تاثيرگذار باشد راه را براي ساخت متدهاي جديد براي کاهش درد هموار مي کند.
آرتور آرون يک روانشناسي در دانشگاه نيويورک در اين باره گفت: عشق باعث فعال شدن همان قسمت هايي از مغز مي شود که در هنگام مصرف داروهاي مسکن به کاهش درد منجر مي شود. زماني که شما در مورد فرد مورد علاقه خود صحبت مي کنيد همان قسمت هايي از مغز شما فعال مي شوند که در زماني که شما يک جايزه بزرگ را مي بريد و يا مواد مخدر مصرف مي کنيد شروع به کار مي کنند.
محققان براي بررسي اثر عشق روي زندگي انسان تحقيقاتي را روي زوجهايي آغاز کردند که نزديک به ۹ ماه از ازدواج آنها مي گذشت. اين مدت فاز اوليه روابط عاشقانه محسوب مي شود و معمولا شدت زيادي دارد. در اين دوره معمولا انسان ها بسيار پرانرژي و شاد هستند و بسيار در مورد عشق خود فکر مي کنند.
در اين مطالعه در دست هر کدام از اين افراد يک شبيه ساز گرمايي که با کمک کامپيوتر کنترل مي شد قرار داده شد که مي توانست باعث بروز درد در انسان شود. در مقابل هر کدام از اين افراد تصويري از فرد مورد علاقه آنها قرار داده شد که در حين انجام آزمايش مي توانستند به آن نگاه کنند. به نظر مي رسد عشق و علاقه باعث تغيير فعاليت قسمت هايي از مغز مي شود و باعث مي شود احساس درد در طول مسير نخاعي انسان متوقف شود. درست همين حالت در هنگام استفاده از مواد مخدر در بدن انسان ديده مي شود.
دکتر پاول گيلبرت عصب شناس از دانشگاه دربي در اين باره به بيبيسي گفت: رابطه بين احساسات و درک و دريافت انسان از درد کاملا واضح و مشخص است. به عنوان يک مثال ديگر ميتوان به يک بازيکن فوتبال اشاره کرد که از درد شديد رنج مي برد اما به خاطر تحريک احساساتش در نواحي خاصي از مغز تمايل دارد به بازي خود ادامه دهد.
البته احساس عشق و علاقه شديد فقط در مراحل اوليه آشنايي اثر بسيار زيادي دارد، اما در مراحل بعدي در طي يک رابطه عشق شديد مي تواند به احساساتي مانند آرامش و خوشبختي تبديل شود که آنها نيز به نوبه خود در کاهش احساس درد موثر هستند.
به همين دليل است که انسان هاي تنها و افسرده معمولا آستانه تحمل درد پاييني دارند و با کوچک ترين ناملايمات روحيه خود را مي بازند و يا در مقابل مشکلات مقاومت پاييني از خود نشان مي دهند.
مطالعات قبلي نيز نشان داده بود عشق و علاقه در انسان اعتياد آور است. دانشمندان معتقدند دليل اصلي دشوار بودن جدايي و شکست عشقي نيز همين عامل است. تحقيقات نشان مي دهد افرادي که دچار اين حالت مي شوند مشابه با اشخاصي هستند که براي ترک اعتياد تلاش مي کنند.
دکتر هلن فيشر از دانشگاه راتگرز که اين تحقيقات را انجام داده است در اين باره گفت: عشق مانند اعتياد است. احساس علاقه مي تواند مانند يک اعتياد قدرتمند در بدن انسان شکل بگيرد و به اين ترتيب جدايي تاثيرات بسيار مخربي روي ذهن و روان انسان ها دارد.
فيشر و همکارانش مغز ۱۵ داوطلب را که به تازگي دچار شکست عاطفي شده بودند اسکن کردند. اين افراد با وجود پايان يافتن زندگي مشترک شان هنوز هم به همسر خود علاقه داشتند. به طور متوسط اين افراد دو سال با همسر خود زندگي کرده بودند و تقريبا ۲ ماه بود که از او جدا شده بودند.
بررسي ها نشان داد که اين افراد ۸۵ درصد از اوقاتي را که در بيداري هستند به همسر خود فکر مي کنند و قسمت هايي از مغز آنها فعال است که با مصرف مواد مخدر فعال مي شود. عشق و علاقه تاثير بسيار بنيادي در انسان دارد و حتي مي تواند زندگي يک شخص را به طور کامل متحول کند.

پس اول عاشق خالقت باش و بعد عاشق خانواده ات