خانواده سالم - روح و روان
تحريک بخش هاي خاصي از مغز در کنار بازداري قسمت هاي ديگر، به عملکرد مغز کمک مي کند و باعث مي شود توانايي هاي مغز با نسبت قابل توجهي بالا برود. شايد اين روش براي کنترل مغز کودکان اوتيستيک مفيد باشد
مدتي پيش، محققين استراليايي به اين نتيجه رسيدند که تحريک قسمت هاي خاصي از مغز، مي تواند استعدادهايي را در افرادي شکوفا کند که پيش از آن نشاني از اين استعدادها بروز نداده بودند.
● اما آيا تحريک اين مناطق روي حافظه هم تاثير مي گذارد؟
بر اساس گزارشي که پاپ ساينس منتشر کرده، يکي از محققين مرکز ذهن دانشگاه سيدني در مطالعه جديدي به ۳۶ داوطلب اسلايدهايي با شکل هايي متفاوت از نظر تعداد، رنگ و اندازه نشان داد و از آن ها خواست که در بين ۵ اسلايدي که به آن ها نشان داده مي شد، اسلايد تکراري را پيدا کند. اين يکي از روش هاي متداول سنجش حافظه است.
سپس به هر يک از افراد کلاهي داده شد که پر از الکترود بود. اين الکترودها به مغز فرد با استفاده از روش جريان مستقيم، مقداري سيگنال الکتريکي خفيف مي فرستادند، البته محل دريافت سيگنال در مغز افراد متفاوت بود.
نتايج مطالعه نشان داد افرادي که به واسطه الکترودها لوب قدامي گيجگاهي نيمکره راست مغزشان تحريک مي شد و فعاليت همين قسمت در نيمکره چپ مغزشان بازداري مي شد، تا ۱۱۰ درصد بهبودي در يادآوري اسلايدها داشتند.
به گفته محققين، لوب قدامي گيجگاهي در هر دو نيمکره براي حافظه اهميت دارد. تفاوتشان در اين است که لوب سمت چپ با زمينه سر و کار دارد و سمت راستي مسئوليت حافظه بصري را بر عهده دارد.
بنابراين بازداري لوب قدامي گيجگاهي نيمکره چپ، با حذف اشتغال مغز با اطلاعات زمينه اي، باعث شد که فرد خظاهاي کم تر و در واقع در حافظه بصري عملکرد بهتري داشته باشد.
محققين معتقدند اين مشکلي است که مبتلايان به اوتيسم هم دارند و اين کلاه پر از الکترود مي تواند براي آن ها مفيد باشد.