قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
زيبايي با نرمش و رفاقت
انّ الرِّفقَ لَم يُوضَعْ علي شيءٍ الّا زانَهُ، ولا نُزِعَ مِن شَيءٍ الّا شانَهُ. (5/2106؛ كافي: 2/11)نرمي با هيچ چيز همراه نشد جز اين كه آن را آراست و از هيچ چيز برداشته نشد، مگر اين كه آن را زشت ساخت.
مدارا نسبت به دوست
ما اصطَحَبَ اثنانِ الّا كانَ أعظَمُهُما أجراً وأحَبُّهُما الي اللَّهِعزّ و جل أرفَقَهُما بصاحِبِهِ. (5/52106؛ كافي: 2/120)هيچ دو نفري با هم رفاقت نكنند جز اين كه اجر آن كس بيشتر و نزد خداوند عزّ و جل محبوب تر است، كه با رفيقش نرم تر باشد.
خير مؤمن در باز شدن باب رفق
اذا أرادَ اللَّهُ بأهلِ بيتٍ خَيراً أدخَلَ علَيهِم بابَ رِفقٍ. (5/2106؛ شرحابنابيالحديد:339/6)هرگاه خداوند خير خانوادهاي را بخواهد باب نرمي را به روي آنان بگشايد.
خردمندترين مردم
أعقَلُ الناسِ أشَدُّهُم مُداراةً للناسِ.(5/2106؛ امالي صدوق: 28)خردمندترين مردم با مداراترين آنها با مردم است.
رفق و مدارا، صفت محبوب خداوند
انّ اللَّهَ عزّ و جل رَفيقٌ يُحِبُّ الرِّفقَ في الأمرِ كُلِّهِ.(5/2110؛ كنزالعمال: 5370)خداوند عزّ و جل مهربان است و نرمي را در هر كاري دوست دارد.
مدارا در عبادت
انّ هذا الدِّينَ مَتِينٌ فَأوغِلُوا فيهِ برِفقٍ، ولا تُكَرِّهُوا عِبادَةَ اللَّهِ الي عِبادِ اللَّهِ فتكونوا كالراكِبِ المُنْبَتِّ الذي لا سَفَراً قَطَعَ ولا ظَهْراًأبقي.(5/2110؛كافي:2/86)همانا اين دين استوار است؛ پس با ملايمت در آن وارد شويد و عبادت خدا را بر بندگان خدا تحميل نكنيد كه در آن صورت به سوار درماندهاي ميمانيد كه نه راهي پيموده و نه مركبي (با نشاط) بر جاي نهاده است.
بركت در نرمي و رفاقت
انّ في الرِّفقِ الزِّيادَةَ والبَرَكَةَ، ومَن يُحرَمِ الرِّفقَ يُحرَمِ الخَيرَ. (5/2110؛ كافي: 2/119)همانا در نرمي، فزوني و بركت است و كسي كه از نرمي محروم باشد، از خير محروم شود.
مدارا با مردم
أمَرَني رَبّي بِمُداراةِ النّاسِ كَما أمَرَني بِأداءِ الفَرائضِ.(4/1638؛ كافي: 2/117)پروردگارم، همان گونه كه مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا كردن با مردم نيز فرمان داده است.
مدارا، نصف ايمان
مُداراةُ النّاسِ نِصفُ الايمانِ، والرِّفقُ بِهِم نِصفُ العَيشِ.(4/1638؛ كافي: 2/117)مدارا كردن با مردم نصف ايمان است و نرمي و مهرباني كردن با آنان نصف زندگي است.
صفاتِ كامل كننده اعمال
ثَلاثٌ مَن لَم يَكُنَّ فِيه لِمَ يَتِمَّ لَهُ عَمَلٌ: وَرَعٌ يَحجُزُهُ عَن مَعاصِي اللَّهِ، وخُلُقٌ يُدارِي بِهِ النّاسَ، وحِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهلَ الجاهِلِ.(4/1638؛ كافي: 2/116)سه چيز است كه هر كس نداشته باشد، هيچ عملي از او تمام وكامل نيست: ورعي كه او را از نافرماني خدا بازدارد و خُلق و خويي كه به سبب آن با مردم مدارا كند و بردباري و حلمي كه به وسيله آن رفتار جاهلانه نادان را دفع كند.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید