قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : 

پاسخ نافرماني خدا

خداوند عزّ و جل فرمود: هرگاه از خلق من كسي كه مرا مي شناسد نافرماني ام كند، از ميان خلق خود كسي را كه مرا نمي‏شناسد بر او مسلّط گردانم.

به وسيله گناهان، خذلان (خواري و ضعف و درماندگي) بر گنهكار مستولي مي‏شود تا جايي كه او را در گناهانِ بزرگ تر مي‏اندازد.

كيفر اشاعه دهنده گناه

هركس زشتكاري و گناهي را فاش كند، مانند كسي است كه آن را انجام داده‏است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند، نميرد تا خود مرتكب آن شود.

اي پسر مسعود ! از مستي گناه حذر كن؛ زيرا گناه را مستي‏اي همچون مستي شراب است، بلكه مستيِ آن شديدتر است.

هر گناهي توبه دارد مگر بداخلاقي؛ زيرا آدم بداخلاق از هر گناهي كه درآيد (و توبه كند) به گناهي ديگر مي‏افتد.

كوچك شمردن گناه

همانا مؤمن گناه خود را چونان تخته سنگي بزرگ مي‏بيند كه مي‏ترسد به روي او بيفتد و كافر گناه خويش را مانند مگسي مي‏بيند كه از جلوي بيني‏اش رد شود.

  خشنودي ابليس به گناهان كوچك مؤمنان

همانا ابليس به گناهان كوچك شما خشنود است.

كوچك نبودن هيچ گناهي!

كوچكي گناه را نبينيد، بلكه ببينيد كه به چه كسي گستاخي كرده‏ ايد.

(برخي) گناهان كبيره عبارتند از: شرك ورزيدن به خدا، آزردن پدر و مادر، آدم كشي و سوگند دروغ عمدي (براي ضايع كردن حقوق ديگران و خوردن مال مردم).

با استغفار، كبيره نمي‏ماند و با اصرار صغيره معنا ندارد.

گناه براي غير گنهكار (نيز) شوم است؛ (زيرا) اگر بر او عيب گيرد، (به همان) مبتلا شود، اگر از او غيبت كند، گنهكار شود و اگر به گناه رضايت دهد، در آن شريك گردد.

هر دردي را دارويي است و داروي گناهان، استغفار است.

مؤمن را هفتاد و دو پرده است و چون گناهي كند يك پرده دريده شود و اگر توبه كرد خداوند آن پرده را با هفت پرده ديگر به او باز گرداند.

زن و مرد مؤمن پيوسته در جان و مال و فرزندشان گرفتار بلا مي‏شوند تا آن كه بدون گناه، خدا را ديدار كنند.

يك شب تب داشتن، كفاره يك سال (گناه) است.

  اندوه مؤمن، زداينده گناهانش

هيچ رنج و پيشامد و اندوه و حتّي نگراني خاطري به مؤمن نرسد جز اين كه خداوند بدان گناهانش را بزدايد.

  نيكي، جبران كننده بدي

هرگاه كار بدي كردي، كار خوبي انجام بده، تا آن بدي را پاك كند.

عوامل پاك كننده گناهان

چهار چيز است كه هركس داشته باشد، اگر سر تا پا غرق گناه باشد، خداوند آن گناهان را به حسنه و نيكي تبديل مي‏كند: راستي، شرم، خوشخويي و سپاسگزاري.

مرگ، كفاره گناهان مؤمن