قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
دعا، مغز عبادت
الدُّعاءُ مُخُّ العِبادَةِ، ولا يَهلِكُ مَعَ الدُّعاءِ أحَدٌ.(4/1644؛ بحار: 93/300)دعا، مغز (و عصاره) عبادت است و هيچ كس با دعا كردن هلاك نميشود.
سلاح مؤمن
الدُّعاءُ سِلاحُ المُؤمِنِ وَعَمودُ الدّينِ وَنورُ السَّماواتِ والأرضِ.(4/1644 بحار: 300/93)
همانا دعا، سلاح مؤمن است و ستون دين و نور آسمان ها و زمين.
ناتوان ترين مردم
انَّ أعجَزَ النّاسِ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ.(4/1646؛ امالي طوسي: 89)
ناتوان ترين مردم كسي است كه از دعا كردن ناتوان باشد.
باز شدن در رحمت الهي
أفضَلُ العِبادَةِ الدُّعاءُ، فاذا أذِنَ اللَّهُ لِلعَبدِ في الدُّعاءِ فَتَحَ لَهُ بابَ الرَّحمَةِ، انّهُ لَن يَهلِكَ مَعَ الدُّعاءِ أحَدٌ.(4/1646؛ تنبيه الخواطر: 2/237)
برترين عبادت دعاست. هرگاه خداوند به بنده اذن (و توفيق) دعا دهد، دَرِ رحمت را به روي او بگشايد. بي گمان هيچ كس با دعا كردن هلاك نميشود.
دعا، برگرداننده قضاي حتمي
لا يَرُدُّ القَضاءَ الَّا الدُّعاءُ.(4/1648؛ مكارم الاخلاق: 2/7)
قضا را چيزي جز دعا بر نميگرداند.
دعا، دافع بلايا
اِدفَعوا أبوابَ البَلاءِ بِالدُّعاءِ.(4/1650؛ بحار: 93/288)
درهاي بلا را با دعا ببنديد.
ياد خداوند در ايام شادماني
أوْحَي اللَّهُ تَعالي الي داودَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيهِ: اُذكُرْني في أيَّامِ سَرَّائكَ حَتّي أستَجِيبَ لَكَ في أيَّامِ ضَرَّائكَ.(4/1652؛ بحار: 93/38)
خداوند متعال به داود، صلوات اللَّه عليه، وحي فرمود كه: در زمان آسايش و خوشي به ياد من باش، تا من در هنگام سختي و گرفتاري دعايت را اجابت كنم.
ياد خدا در همه حال
تَعَرَّفْ الَي اللَّهِ فِي الرَّخاءِ يَعرِفْكَ فِي الشِّدَّةِ.(4/1652؛ بحار: 77/87)
در هنگام آسايش، خود را به خدا بشناسان تا در هنگام گرفتاري و سختي تو را بشناسد.
همه چيز را از خدا خواستن
سَلُوا اللَّهَعزّ و جل ما بدا لَكُم مِن حوائجِكُم حتّي شِسعَ النَّعلِ؛ فانّهُ انْ لَم يُيَسِّرْهُ لَم يَتَيسَّرْ.(4/1652؛ بحار: 3/295)
براي هر حاجتي كه داريد، حتّي اگر بند كفش باشد، دست خواهش به سوي خداوند عزّ و جل دراز كنيد؛ زيرا كه تا او آن را آسان نگرداند آسان (و برآورده) نشود.
كليد اجابت
اذا أرادَ اللَّهُ أن يَستَجِيبَ لعبدٍ أذِنَلَهُ في الدُّعاءِ.(4/1654؛ كنزالعمال: 3156)
هرگاه خداوند بخواهد كه خواهش بندهاي برآورد، اجازه (و توفيق) دعا كردن به او عطا فرمايد.
به استجابت نرسيدن دعا
انَّ العبدَ لَيَرفَعُ يَدَهُ الي اللَّهِ ومَطعَمُهُ حَرامٌ، فكيفَ يُستَجابُ لَهُ وهذا حالُهُ ؟!(4/1658؛ ارشاد القلوب: 149)
همانا بنده دستش را (براي دعا) به درگاه خدا بالا ميبرد، در حالي كه خوراكش حرام است؛ با چنين حالي، چگونه دعايش مستجاب شود؟!
لقمه حلال و پذيرش دعا
أطِبْ كَسبَكَ تُستَجَبْ دَعوَتُكَ،فانَّ الرّجلَ يَرفَعُ اللُّقْمَةَ الي فِيهِ (حَراماً) فما تُستَجابُ له دَعوَةٌ أربَعينَ يوماً.(4/1658؛ مكارم الاخلاق: 2/20)
در آمدت را پاك كن تا دعايت مستجاب شود؛ زيرا هرگاه آدمي لقمه [حرام ] به دهان خود ببرد، تا چهل روز دعايي از او پذيرفته نميشود.
غفلت و پذيرفته نشدن دعا
اِعلَموا أنّ اللَّهَ لا يَستجيبُ دُعاءً مِن قلبٍ غافِلٍ لاهٍ.(4/1658؛ بحار: 93/321)
بدانيد كه خداوند، دعايي را كه از دلي غافل و بيخبر باشد، نميپذيرد.
زمان رقت قلب، زمان پذيرش دعا
اغتَنِموا الدُّعاءَ عند الرِّقَّةِ فانَّها رحمةٌ.(4/1660؛ الدعوات راوندي: 30)
دعا كردن را در هنگام رقّت قلب غنيمت شمريد، كه رقّت قلب، رحمت است.
آغاز دعا
لا يُرَدُّ دُعاءٌ أوَّلُهُ بِسمِ اللَّهِ الرّحمنِ الرَّحيمِ.(4/1662؛ الدعوات راوندي: 52)
دعايي كه با «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» آغاز گردد، ردّ نميشود.
دعاي نافرجام
انَّ كُلَّ دُعاءٍ لا يَكونُ قَبلَهُ تَمجيدٌ فَهُوَ أبتَرُ.(4/1662؛ بحار: 93/317)
هر دعايي كه با تمجيد (خدا) آغاز نشود نافرجام است.
درخواست هاي فراوان و بزرگ از خدا
سَلُوا اللَّهَ وأجزِلُوا، فانَّهُ لا يَتَعاظَمُهُ شيءٌ.(4/1666؛ بحار: 93/302)از خداوند بخواهيد؛ و زياد بخواهيد، زيرا هيچ چيز براي او زياد و بزرگ نيست.
درخواست از خدا براي همه
اذا دَعا أحَدٌ فَلْيُعِمَّ فانّه أوجَبُ للدُّعاءِ، ومَن قَدَّمَ أربعينَ رَجُلاً مِن اخوانِهِ قَبلَ أن يَدعُوَ لِنفسِهِ استُجِيبَ لَهُ فيهِم وفي نفسِهِ. 4/1668؛ بحار: 93/313)
هر گاه يك نفر دعا ميكند، براي همه دعا كند؛ زيرا اين دعا به اجابت نزديك تر است. كسي كه پيش از دعا كردن براي خود براي چهل نفر از برادرانش دعا كند، آن دعا در حقّ آنان و در حقّ خودش مستجاب شود.
دعاي پنهاني
دَعوةٌ في السِّرِّ تَعدِلُ سبعينَ دَعوةً في العَلَانِيَةِ.(4/1668؛ الدعوات راوندي: 18)
يك دعاي پنهاني برابر است با هفتاد دعاي آشكار.
دعا با حال يقين به اجابت
اُدْعُوا اللَّهَ وأنتُم مُوقِنونَ بالاجابَةِ.(4/1668؛ بحار: 93/305)
خداوند را با حال يقين به اجابت بخوانيد.
بهترين زمان دعا
خيرُ وقتٍ دَعَوتُم اللَّهَ عزّ و جل فيهِ الأسحارُ (4/1670؛ كافي: 2/477)
بهترين زمان براي اين كه خداوند عزّ و جل را بخوانيد، سحرگاهان است.
پافشاري در دعا
رَحِمَ اللَّهُ عبداً طَلَبَ مِن اللَّهِعزّوجل حاجةً فَألَحَّ في الدُّعاءِ، اُستُجِيبَ لَهُ أو لم يُستَجَبْ (لَهُ).(4/1670؛ كافي: 2/475)
خدا رحمت كند بندهاي را كه از خداوند عزّ و جل حاجتي بخواهد و در دعا (براي آن حاجت) پافشاري كند، خواه دعايش اجابت شود و يا نشود.
واگذاري امور به خداوند
قالَ اللَّهُ تَبارَكَ وتَعالي: يابنَ آدَمَ، أطِعْني فيما أمَرتُكَ، ولا تُعَلِّمْني ما يُصلِحُكَ. (4/1672؛ بحار: 71/178)
خداوند تبارك و تعالي فرموده است: اي آدميزاد ! از فرماني كه به تو دادهام اطاعت كن و صلاح كار خود را به من نياموز.
ياد خدا، عامل عطاي خداوند
يقولُ اللَّهُ: مَن شَغَلَهُ ذِكري عنمَسألَتي أعطَيتُهُ فوقَ ما اُعْطِي السائلينَ. (4/1674؛ بحار: 93/323)
خداوند ميفرمايد: كسي كه ياد من او را از خواهش از من غافل كند، بالاتر از آن چيزي كه به سائلان ميدهم، او را عطا كنم.
دعاي مستجاب (نفرين پدر)
ايَّاكُم ودَعوَةَ الوالِدِ، فانَّها أحَدُّ مِن السَّيفِ.(4/1676؛ بحار: 74/84)
از نفرين پدر بترسيد، كه آن از شمشير برنده تر است.
دعاي مستجاب (اطفال بي گناه)
دعاءُ أطفالِ اُمَّتي مُستَجابٌ ما لَم يُقارِفوا الذُّنوبَ.(4/1676؛ بحار: 93/357)دعاي كودكان امّت من، در صورتي كه به گناهان آلوده نشده باشند، مستجاب ميشود.
دعاهاي مردود
سألتُ اللَّهَ أن لا يَستَجيبَ دعاءَ حبيبٍ علي حبيبِهِ.(4/1678؛ بحار: 93/378)من از خداوند خواهش كردم كه نفرينِ دوست را در حقّ دوستش مستجاب نكند.
تاثير دعا
انَّ رَبَّكم حَيِيٌّ كريمٌ، يَستَحيِي أن يَبسُطَ العبدُ يَدَيهِ الَيهِ فَيَرُدَّهُما صِفراً.(4/1684؛ كنز العمال: 3128)
همانا پروردگار شما با حيا و بخشنده است و شرم دارد از اين كه بنده دستان نيازمند خود را به سويش بگشايد و او آنها را خالي بازگرداند.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید