پرخوري عامل بيماري روح و جسم
مَنْ قَلَّ طُعْمُهُ صَحَّ بَطْنُهُ وَصَفَا قَلْبُهُ، وَمَنْ كَثُرَ طُعْمُهُ سَقُمَ بَطْنُهُ وقَسَا قَلْبُهُ. (1/156؛ تنبيه الخواطر: 1/46)آن كه غذا كم خورَد، معده اش سالم ماند و صفاي دل يابد. و هر كه پرخور باشد معده اش بيمار و قلبش سخت شود.
پرخوري و ملكوت
لا يَدْخُلُ مَلَكُوتَ السَّمَاواتِ والأرْضِ مَنْ مَلَأَ بَطْنَهُ.(1/158؛ تنبيه الخواطر: 1/100)انسان پرخور، راهي به ملكوت آسمانها و زمين ندارد.
ضررهاي پرخوري
ايَّاكُمْ وَفُضُولَ المَطْعَمِ؛ فانَّهُ يَسِمُ القَلْبَ بِالقَسوةِ، وَيُبْطِيُ بِالجَوارِحِ عَنِ الطّاعَةِ، وَيُصِمُّ الهِمَمَ عَنْ سَمَاعِ المَوْعِظَةِ.(1/158؛ بحار: 77/182)
از پرخوري بپرهيزيد كه دل را سخت، و اعضاي بدن را در اطاعت خدا تنبل مي كند، و همّتها را از شنيدن پند و اندرز ناشنوا مي سازد.
بدترين ظرف
مَا مَلأ آدَمِيٌّ وِعَاءً شَرَّاً مِنْ بَطْنِهِ.(1/158؛ تنبيه الخواطر: 1/100)آدمي ظرفي بدتر از شكمش، پر نكرده است.
ادب غذا خوردن
المُؤْمِنُ يَأْكُلُ بِشَهْوَةِ أهْلِهِ، وَالمُنَافِقِ يَأْكُلُ أهْلُهُ بِشَهْوَتِهِ.(1/166؛ بحار:62/291)مؤمن، به ميل خانواده اش غذا ميخورد و منافق، خانواده اش به ميل او ميخورند.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید