بيشترين سبب ورود به بهشت
أكْثَرُ ما تَلِجُ بهِ اُمَّتي الجَنّةَ: تَقْوي اللَّهِ وحُسْنُ الخُلقِ.(2/796؛ كافي: 2/100)امّت من بيشتر به سبب دو چيز وارد بهشت ميشوند: خدا پروايي و خوشخويي
سه خصلت بهشتي
ثلاثٌ مَن لَقِيَ اللَّهَ عزّ و جل بهِنَّ دَخلَ الجَنّةَ مِن أيِّ بابٍ شاءَ: مَن حسنَ خُلقُهُ، وخَشِيَ اللَّهَ في المَغيبِ والَمحْضَرِ، وتَرَكَ المِراءَ وانْكانَ مُحِقّاً. (2/796؛ كافي: 2/300)هركس با سه خصلت از دنيا برود، از هر دري كه خواهد وارد بهشت شود: كسي كه خوشخو باشد و در آشكار و نهان از خدا بترسد و بحث و ستيزه را رها كند، اگر چه حقّ با او باشد.
عوامل ورود به بهشت
أكُلُّكُم يُحِبُّ أنْ يَدخُلَ الجَنّةَ ؟ قالوا: نَعَم يا رسولَ اللَّهِ، قالَ: قَصِّروا مِن الأملِ، وثَبِّتوا آجالَكُم بينَ أبْصارِكُم، واسْتَحْيوا مِن اللَّهِ حقَّ الحَياءِ. (2/800؛ تنبيه الخواطر: 1/272)آيا هر يك از شما دوست دارد به بهشت رود ؟ عرض كردند: آري، اي رسول خدا. فرمود: آرزو را كوتاه كنيد، مرگ را در مقابل ديدگان خود قرار دهيد و از خدا چنان كه شايد شرم داريد.
جهاد، كوتاه ترين راه به بهشت
مَن خُتِمَ لَهُ بجِهادٍ في سَبيلِ اللَّهِ ولو قَدْرَ فَواقِ الناقةِ دَخلَ الجَنّةَ. (2/800؛ مستدرك الوسايل: 2/122)هر كس به اندازه زمان ميان دو دوشيدن شتر جهاد در راه خدا نصيبش شود وارد بهشت گردد.
بهشت با تضمين پيامبر
مَن ضَمِنَ لي ما بينَ لِحْيَيْهِ و ما بينَ رِجْلَيْهِ ضَمِنتُ له الجَنّةَ. (2/802؛ معاني الاخبار: 411)هر كس به من تضمين دهد كه زبان و شهوت خويش را حفظ كند، من بهشت را براي او ضمانت ميكنم.
ضمانتي از پيامبر براي بهشت
تَقَبّلوا لي بسِتّةٍ أتَقَبّلْ لَكُم بالجَنّةِ: اذا حَدَّثْتُم فلا تَكْذِبوا، واذا وَعدْتُم فلا تُخْلِفوا، واذا اؤْتُمِنْتُم فلا تَخونوا، وغُضّوا أبْصارَكُم، واحْفَظوا فُروجَكُم، وكُفُّوا أيديَكُم وألسِنَتَكُم.(2/802؛ امالي صدوق: 82)شش چيز را براي من به عهده گيريد، من براي شما بهشت را به عهده ميگيرم: هرگاه سخن گفتيد دروغ مگوييد، هر گاه وعده داديد خلف وعده نكنيد، هرگاه امينتان دانستند خيانت نورزيد، چشمانتان را (از حرام) فرو بنديد، شهوت خويش را حفظ كنيد و دست و زبان خود را نگهداريد.
محرومين از بهشت
تَحْرُمُ الجنّةُ علي ثلاثةٍ: علي المَنّانِ، وعلي المُغْتابِ، وعلي مُدمِنِ الخَمرِ. (2/804؛ الزهد للحسين بن سعيد)بهشت بر سه كس حرام است: منّت گذارنده (برخدا)، غيبت كننده و مي گسار.
خيانت و بهشت
لايَدخُلُ الجَنّةَ خِبٌّ ولا خائِنٌ.(2/806؛ كنزالعمال: 43777)حيله گر و خيانتكار به بهشت نميروند
محروم بودن حاكم خائن از بهشت
مَنِ اسْتَرْعي رَعِيّةً فغَشَّها حَرّمَ اللَّهُ علَيهِ الجَنّةَ.(2/806؛ تنبيه الخواطر: 2/227)هر كس سرپرست ملتي شود و به آنها خيانت و دغل ورزد، خداوند بهشت را بر او حرام گرداند.
درجات خاص بهشت
انَّ في الجَنّةِ دَرَجةً لا يَنالُها الّا امامٌ عادِلٌ، أو ذو رَحِمٍ وَصُولٌ، أو ذو عِيالٍ صَبورٌ. (2/810؛ الخصال: 93)در بهشت درجه و مقامي است مخصوص پيشواي دادگر و آن كه زياد صله رحم به جا آورد و عيالوار صبور.
تهيدستان و بهشت
أوَّلُ مَن يَدخُلُ الجَنّةَ مِن خَلقِ اللَّهِ الفُقَراءُ.(2/818؛ كنزالعمال: 16636)نخستين خلق خدا كه وارد بهشت ميشوند تهي دستان اند.
اولين وارد شوندگان به بهشت
أوَّلُ مَن يَدخُلُ الجَنةَ شَهيدٌ وعَبدٌ أحسنَ عِبادةَ ربِّهِ.(2/818؛ تنبيه الخواطر: 1/57)نخستين كسي كه داخل بهشت ميشود، شهيد است و بندهاي كه عبادت پروردگارش رابه نيكويي به جاي آورده باشد.
گريختن از اطاعت حق و حرمان از بهشت
كُلُّكُم يَدخُلونَ الجنّةَ، الّا مَن شَرَدَ علي اللَّهِ شِرادَ البَعيرِ علي أهلِهِ. (2/820؛ كنزالعمال: 10221)همه شما به بهشت ميرويد، مگر كسي كه از طاعت خدا بگريزد؛ همچنان كه شتر از دست صاحب خود ميرمد و ميگريزد
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید