اسم من سوسنبر است . به من سيسنبر و آسن بويه هم مي گويند. گياه شناسان قديم ايران مرا دو رگه و بين نعنا و پونه مي دانستند. اخيرا يكي از فرنگي ها با تشريح ساقه و ريشه من اين موضوع را ثابت كرده و كشف آنرا بخود نسبت داده است . عربي من غام است و فرنگي ها به من نعناع فلفلي گويند و اقسام زياد دارم كه فرنگي ها آنرا به سياه و سفيد قسمت كرده اند. مرزنگوش - فراسيون و مشكطرامشيع - از اقسام من بوده و همگي مقوي جسم و روح و احشاء و امعاء مي باشيم . قلب و دماغ را نيرو مي بخشيم - ضد عفوني كننده - پيشاب آور بوده ، عرق را زياد مي كنيم و عادت ماهانه زنان را باز مي نماييم . ضد كرم بوده و زياده روي در خوردن ما جهت زنان آبستن خوب نيست ، زيرا ممكن است باعث سقط جنين شود. مسكن التهابات معدي و بادشكن مي باشيم . خوردن من با عسل ضد سم عقرب ، با سكنجبين پادزهر نيش زنبور است و ماليدن برگ من بر محل نيش حشرات نافع است . جوشانده ما مسكن سكسكه و پيچش شكم است . براي مبتلايان به تقطير بول و سنگ مثانه غذاي خوبي هستيم و مسكن درد رحم مي باشيم . حشرات مخصوصا شپش از بوي ما گريزانند، و حمول برگ من بدبويي رحم را برطرف مي كند. با اسانس من قرص نعنا درست مي كنند و براي معطر كردن شربتها و داروهاي معدي به كار مي رود دم كرده ده هزار برگ ما درمان شكم روش و سوءهاضمه بوده ، دردهاي عصبي را نيز برطرف مي كنيم . دو تا ده قطره اسانس من در تسكين دردهاي عصبي و سياتيك و التهابات معدي مفيد است .